Сродак Масавай Інфармацыі

Віды: паводле вестак — візуальны, гукавы, тэкставы; паводле выданьня — 1) друкаваны (газэта і часопіс), 2) электронны (Сеціва, тэлебачаньне і радыё); паводле зьместу — забаўляльны і фармавальны (для грамадзкай думкі); паводле сувязі — аднанакіраваны і зносінавы (са зваротнай сувязьзю для выказваньня меркаваньня глядачоў, слухачоў і чытачоў).

Да выкарыстаньня СМІ спрычыняюцца наступныя патрэбы:

1. парада;
2. зьмяншэньне пачуцьця асабістай небясьпекі;
3. веды пра навакольны сьвет;
4. падтрымка сваіх поглядаў;
5. разуменьне жыцьцёвых абставінаў;
6. спагада;
7. грамадзкая сувязь;
8. замяшчэньне грамадзкай сувязі;
9. супольнасьць зь іншымі — узаемападтрымка й салідарнасьць;
10. уцёкі ад турботаў;
11. стварэньне сьвету мрояў;
12. баўленьне часу;
13. зьняцьцё пачуцьцёвай напружанасьці;
14. плянаваньне часу.

Асноўны артыкул: Свабода слова ў Беларусі

На ліпень 2013 году на ўліку ў Міністэрстве інфармацыі Рэспублікі Беларусь стаяла 523 друкаваныя пэрыядычныя выданьні (газэты і часопісы), 166 радыёстанцыяў і 89 тэлеканалаў. Пагатоў у Беларусі распаўсюджвалі каля 4000 замежных газэтаў і часопісаў, звыш паловы якіх складалі расейскія выданьні. Астатнія друкаваныя выданьні паходзілі з ЗША, Казахстану і 9 краінаў Эўропы: сумежных Латвіі, Летувы, Польшчы і Ўкраіны, а таксама Вялікабрытаніі, Італіі, Нідэрляндаў, Нямеччыны і Фінляндыі. Агульны разавы наклад замежнай пэрыёдыкі складаў каля 1 млн асобнікаў. Таксама ў Беларусі паказвалі звыш 130 замежных тэлеканалаў, якія маглі дасягаць звыш 50% хатніх гаспадарак.

На 1 траўня 2021 году ў Беларусі налічвалася 9 інфармацыйных агенцтваў, зь іх 7 прыватных. Дзейнічала 262 электронныя СМІ, у тым ліку 181 (69 %) дзяржаўны. Сярод іх было: 1) 98 тэлеканалаў, зь іх 54 прыватныя; 2) 164 радыёстанцыі, зь іх 137 (83 %) дзяржаўных. Існавала 1615 друкаваных СМІ, у тым ліку 1183 (73 %) прыватных. Сярод іх было: 1) 854 часопісы, зь іх 647 (75 %) прыватных; 2) 720 газэтаў, зь іх 506 (70 %) прыватных; 3) 41 альманах, бюлетэнь і каталёг, зь іх 30 прыватных.