Самойлавічы

Даўней уваходзіла ў склад і зьяўлялася цэнтрам Самойлавіцкага сельсавету, цяпер — мікрараён гораду Бяроза.

Самойлавічы
трансьліт. Samojlavičy
Дата заснаваньня:	пачатак XX стагодзьдзя
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Берасьцейская
Раён:	Бярозаўскі
Сельсавет:	Самойлавіцкі
Насельніцтва:	3000 чал.
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1643
Паштовы індэкс:	225240
Нумарны знак:	1
Геаграфічныя каардынаты:	52°32′0″ пн. ш. 24°58′0″ у. д. / 52.53333° пн. ш. 24.96667° у. д. / 52.53333; 24.96667 24°58′0″ у. д. / 52.53333° пн. ш. 24.96667° у. д. / 52.53333; 24.96667
Самойлавічы на мапе Беларусі ± Самойлавічы Самойлавічы

На поўнач ад вёскі ёсьць кар’ер, які быў выкапаны ў пачатку XX стагодзьдзя для здабычы вапны. Цяпер кар’ер запоўнены вадой, і мясцовыя жыхары выкарыстоўваюць яго для адпачынку. Далей разьмешчана вёска Хомічы. На захадзе ад вёскі асушаныя балоты, дзе цяпер іх выкарыстоўваюць для корму кароваў. На поўдзень ад Самойлавічаў праходзіць чыгунка Менск — Баранавічы — Берасьце. Аднак прыпынку не было, таму мясцовыя жыхары, каб ехаць на цягніку, мусілі ісьці пешшу на прыпынак Аранчыцы, што каля вёскі Першамайская (колішняя назва Блудзень). Прыпынак быў адкрыты каля вёскі толькі пасьля далучэньня вёскі да места Бяроза (прыпынак Бяроза-горад).

Насельніцтва займалася земляробствам і трохі жывёлагадоўляй (сьвіньні, каровы). Яны мелі працу ў мясцовым саўгасе. Працавалі на вапным заводзе, што на поўнач ад вёскі за кар’ерам. Самойлавічы мелі сваю сярэднюю школу й краму сельспажыўкаапэрацыі.

Вёска Самойлавічы ўзгадваецца ў канцы XIX стагодзьдзя ў Бярозаўскай воласьці Пружанскага павету Гарадзенскае губэрні.

• Мікола Дубоўскі, беларускі пісьменьнік

• Samojlowicze (4) // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew. — Warszawa, 1889. — S. 253