Па́вал Уладзі́меравіч Сьцяцко́ (5 сакавіка 1930, в.
Грабава, цяпер Зэльвенскі раён, Гарадзенская вобласьць, Беларусь — 23 сакавіка 2020, Азёры, Гарадзенская вобласьць, Беларусь) — беларускі мовазнавец і пэдагог. Доктар філялягічных навук (1980), прафэсар.
Павал Сьцяцко | |
Дата нараджэньня | 5 сакавіка 1930 |
---|---|
Месца нараджэньня | вёска Грабава, Ваўкавыскі павет, Беластоцкае ваяводзтва, Польская рэспубліка |
Дата сьмерці | 23 сакавіка 2020 (90 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Месца вучобы | Гарадзенскі пэдагагічны інстытут (1953) |
Занятак | навуковец, прафэсар унівэрсытэту |
Навуковая сфэра | Мовазнаўства |
Месца працы | |
Вядомы як | Адзін з стваральнікаў першага Факультэту беларускай філялёгіі |
Навуковая ступень | доктар філялягічных навук[d] (1980) |
Узнагароды |
Скончыў літаратурны факультэт (аддзел беларускай мовы і літаратуры) Гарадзенскага пэдагагічнага інстытуту. Пазьней выкладнік, старэйшы выкладнік катэдры беларускай мовы і літаратуры.
21 сьнежня 1962 абараніў кандыдацкую дысэртацыю на тэму лексыкі гаворак Зэльвенскага раёну. Выкладаў у Менскім пэдагагічным інстытуце на катэдры беларускай мовы. З 10 ліпеня 1980 кіраўнік катэдры расейскага, агульнага і славянскага мовазнаўства Гомельскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту.
Пазьней зноў у Гарадзенскім дзяржаўным ўнівэрсытэце, на катэдры польскай філялёгіі, зь ліпеня 1990 узначаліў катэдру беларускай культуры. Браў удзел у стварэньні першага ў Беларусі факультэту беларускай філялёгіі і культуры, пазьней узначаліў катэдру беларускага і тэарэтычнага мовазнаўства. Удасканальваў веды чэскай і польскай мовы ў Карлавым унівэрсытэце ў Празе (1983) і Варшаўскім унівэрсытэце (1988).
28 чэрвеня 2016 пасьля заўвагі Міністэрства адукацыі адміністрацыі Гарадзенскаму ўнівэрсытэту сышоў на пэнсію.
Рэдактар навуковага альманаху «Гарадзенскія запісы. Старонкі гісторыі і культуры», сябра рэдакцыйных калегіяў выданьняў «Веснік Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта», часопіса Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь «Роднае слова», «Веснік Гродзенскага дзяржаўнага ўніверсітэта», «Białostocki Przegląd Kresowy», «Русский язык».
Уваходзіў у склад Камісіі ў словаўтварэньні Міжнароднага камітэту славістаў, у склад Міжнароднага Камітэту беларусістаў. Узначальваў Гарадзенскую філію Рэспубліканскай тэрміналягічнай камісіі пры Міністэрстве адукацыі Рэспублікі Беларусь.
Удзельнічаў у працы ІХ Міжнароднага зьезду славістаў, І Міжнароднага Кангрэсу беларусістаў, у многіх міжнародных сымпозіюмах і канфэрэнцыях. Падрыхтаваў 15 кандыдатаў навук, зь якіх А. Рогалеў абараніў доктарскую дысэртацыю.
Мае больш за 600 апублікаваных працаў, у тым ліку больш за 30 кніг і 6 брашураў (зь іх 5 манаграфіяў, 5 слоўнікаў, 18 навучальных дапаможнікаў і падручнікаў для ВНУ і сярэдніх спэцыяльных вучэльняў). Асноўныя працы:
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Павал Сьцяцко, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.