Нума Пампіліюс

э.">7 стагодзьдзя да н. э. і зь імём якога грэцкія й рымскія гісторыкі зьвязвалі правядзеньне прававых і рэлігійных рэформаў.

Нума Пампіліюс
2-ы цар Старажытнага Рыма
715 да н. э. — 673 да н. э.
Папярэднік	Ромул
Наступнік	Тул Гастыліюс
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	21 красавіка 753 да н. э.,
Памёр	673 да н. э.,
Сужэнец	Tatia[d], Lucretia[d] і Эгерыя, міфалогія[d]
Бацька	Пампоніюс

Нума вылучаўся сваёй справядлівасьцю, глыбокай набожнасьцю й добрым веданьнем грамадзянскага права. Разумеючы, што культура народа трымаецца не на ваяўнічасьці, а на праве, Нума Пампіліюс паставіў сваёй задачай зьмякчыць норавы ваяўнічага племяні рымлянаў і даць яму рэлігійна-маральныя асновы. Сваё панаваньне пачаў са складаньня міру з усімі суседнімі плямёнамі, якога падтрымліваўся на працягу свайго доўгага панаваньня. Ён заснаваў мноства храмаў і алтароў, павялічыў колькасьць багоў, устанавіў простыя, але строга вызначаныя абрады богаслужэньня, вылучыў сталыя сьвяты, заснаваў шэраг жрэцкіх калегіюмаў і калегіюмаў рамесьнікаў.

Паданьне прыпісвае Нуме Пампіліюсу рэформу календара, паводле якога год падзяляўся на 12 месяцаў замест былых 10 і складаўся з 355 дзён. У галіне грамадзянскіх рэформаў лічыцца першым рымскім царом, які надзяліў жыхароў участкамі зямлі й заахвоціў іх да земляробства. Дзеля падтрымкі гандлю й промыслаў спэцыяльна ўвёў культ бога Фідаса як увасабленьне сумленнасьці ў справах. Легендарная біяграфія Нумы Пампіліюса надзвычай багата мітамі, якія надавалі ягонай асобе сьвяты аўтарытэт.

• Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А.Ф. Коршунава, паказальнікі А.Ф. Коршунава, В.А. Чамярыцкага. —Мн.: Навука і тэхніка, 1990. —207 с.: іл. С.141. ISBN 5-343-00151-3.

  Нума Пампіліюс — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў Unearthing Rome's king from the History News Network

Гэта — накід артыкула пра Старажытны Рым. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.