Клі́чны склон (вакатыў, па-лацінску: casus vocativus) — форма склонавай парадыгмы назоўнікаў.
Назоўнік у клічным склоне азначае асобу, да якой зьвяртаецца маўленца. У многіх мовах, у тым ліку часткова ў беларускай, клічны склон супадае з назоўным. «Склонам» гэта форма называецца ўмоўна, бо ў строга граматычным сэнсе клічная форма склонам не зьяўляецца.
Гістарычна клічны склон уваходзіў у індаэўрапейскую сыстэму склонаў і часткова існаваў у лаціне (словы на -us другога скланеньня: amicus «друг» > amice «дружа»), санскрыце, і старажытнагрэцкай мове. Хоць пазьней ён быў страчаны многімі сучаснымі індаэўрапейскімі мовамі, некаторыя мовы захоўваюць гэты склон і дагэтуль, напрыклад, грэцкая, цыганская, многія славянскія мовы (беларуская, украінская, польская, сэрбская і інш.) і некаторыя кельцкія мовы (шатляндзкая і ірляндзкая), балтыйскія мовы (напрыклад: латыская і летувіская). З раманскіх клічны склон захаваўся толькі ў румынскай мове. Ён таксама ёсьць у некаторых не-індаэўрапейскіх мовах, такіх як грузінская, арабская і карэйская.
Брат — браце, сын — сыне, Янка — Янку, пан — пане і іншыя.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Клічны склон, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.