Жодзін: горад у Менскай вобласьці Беларусі

Уваходзіць у склад Менскай вобласьці. Насельніцтва на 2018 год — 64 559 чалавек. Знаходзіцца за 50 км на ўсход ад Менску, на аўтамабільнай дарозе Менск — Ворша; чыгуначная станцыя на лініі Менск — Ворша.

Жодзін лац. Žodzin
Царква і касьцёл
Герб Жодзіна
Першыя згадкі:	1643
Горад з:	1963
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Менская
Старшыня гарвыканкаму:	Зьміцер Заблоцкі[d]
Плошча:	23,21 км²
Насельніцтва (2018)
колькасьць:	64 559 чал.
шчыльнасьць:	2781,52 чал./км²
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 17 75
Паштовы індэкс:	222160–222169
СААТА:	6413000000
Нумарны знак:	5
Геаграфічныя каардынаты:	54°6′0″ пн. ш. 28°21′0″ у. д. / 54.1° пн. ш. 28.35° у. д. / 54.1; 28.35 28°21′0″ у. д. / 54.1° пн. ш. 28.35° у. д. / 54.1; 28.35
Жодзін на мапе Беларусі ± Жодзін Жодзін
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
Старонка ў сеціве

Жодзін — даўняе мястэчка гістарычнай Меншчыны.

На думку географа Вадзіма Жучкевіча, тапонім Жодзін мае балцкае паходжаньне ад асновы zodis — 'слова'. У гістарычных крыніцах таксама сустракаюцца назвы Жодынь, Жодзіна Слабада, Багуслаў Поле.

Традыцыйная гістарычная назва паселішча — Жодзін. Цяперашняя афіцыйная форма Жодзіна (рас. Жодино) пачала шырока ўжывацца ў выніку перайначваньня тапоніму на расейскі манер.

Асноўны артыкул: Гісторыя Жодзіна

Вялікае Княства Літоўскае

 

У 1643 годзе князь Багуслаў Радзівіл заснаваў мястэчка, якое першапачаткова мела назву Багуслаў Поле. У гэты час тут было 400 пляцаў. На 1675 год у Багуславе існавалі вуліцы Менская, Жодзінская, Барысаўская, Смалявіцкая і Мезавая. Пад 1688 годам упамінаецца вёска Жодзіна Слабада на рацэ Паджодзінцы, у Менскім ваяводзтве, якая знаходзілася ў валоданьні Радзівілаў.

 

На 1781 год у Жодзіне быў 41 двор і тры вуліцы (Барысаўская, Менская і Жодзінская).

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) Жодзін апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Барысаўскім павеце Менскай губэрні. Статус паселішча панізілі да вёскі.

У 1871 годзе з завяршэньнем будаваньня Маскоўска-Берасьцейскай чыгункі ў Жодзіне пачала працаваць чыгуначная станцыя. На 1895 год у вёсцы было 32 двары, на 1897 год — 97 гаспадарак, дзейнічала царква, працавалі народная вучэльня, вадзяны млын, кузьня, карчма і крама.

За часамі Першай сусьветнай вайны ў лютым 1918 году Жодзін занялі войскі Нямецкай імпэрыі.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Жодзін абвяшчаўся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі ён увайшоў у склад Беларускай ССР, у Менскі павет («падраён») Менскага раёну. У жніўні 1919 — ліпені 1920 году Жодзін займалі польскія войскі. У 1924 годзе ён стаў цэнтрам сельсавету Смалявіцкага раёну. На 1926 год у вёсцы было 193 двары, дзейнічала царква, працавалі 2 пачатковыя школы, клюб-чытальня, 2 кузьні, 2 сталярні, млын, 2 крамы. У 1931 годзе пачала працаваць 7-гадовая школа.

У Другую сусьветную вайну з 29 чэрвеня 1941 да 2 ліпеня 1944 году Жодзін знаходзіўся пад акупацыяй Трэцяга Райху. 21 студзеня 1958 году адбылося аб’яднаньне селішчаў Смалявіцкай ДРЭС, завода дарожных і мэліярацыйных машынаў і суседніх вёсак Зарэчча і Крушынкі ў гарадзкі пасёлак Жодзін. У 1958 годзе ў мястэчку заснавалі Беларускі аўтамабільны завод (БелАЗ).

7 сакавіка 1963 году Жодзін атрымаў статус места (гораду абласнога падпарадкаваньня). 22 верасьня 1998 году афіцыйна зацьвердзілі мескі герб «у чырвоным полі „вараскай“ тарчы срэбная жаночая постаць трымае шчыт з гербам „Трубы“».

16 жніўня 2020 году ў Жодзіне прайшоў Марш за свабоду

• Мястэчка на старых здымках
•  
  Чыгуначная станцыя
•  
  Царква, каля 1900 г.
•  
  Каля царквы, сакавік 1917 г.
•  
  Царква, 1942 г.

Дэмаграфія

• XVIII стагодзьдзе: 1781 год — 230 чал.; 1796 год — 374 чал.
• XIX стагодзьдзе: 1897 год — 697 чал.
• XX стагодзьдзе: 1909 год — 818 чалавек; 1926 год — 994 чал.; 1970 год — 22,1 тыс. чал.; 1991 год — 56 тыс. чал.; 1994 год — 60 тыс. чал.; 1997 год — 59,9 тыс. чал.
• XXI стагодзьдзе: 2005 год — 61,2 тыс. чал.; 2006 год — 61,2 тыс. чал.; 2009 год — 61 724 чал. (перапіс); 2016 год — 63 888 чал.; 2017 год — 64 303 чал.; 2018 год — 64 559 чал.

Нацыянальны склад

Рэлігія

У 1990-я гады ў Жодзіне збудавалі цэрквы Багародзіцы Збавіцельніцы, Сьвятога Міхала Арханёла і Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла, а таксама касьцёл Маці Божай Фацімскай. 13 траўня 2017 году арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч у час Сьвятой Імшы абвясьціў пра ўстанаўленьне касьцёла Маці Божай Фацімскай у Жодзіне дыяцэзіяльным санктуарыюмам.

Адукацыя

У месьце працуюць політэхнічны тэхнікум, прафэсійны ліцэй, 2 гімназіі, 9 школаў, 20 дашкольных установаў.

Мэдыцына

Мэдычнае абслугоўваньне насельніцтва ажыцьцяўляе меская паліклініка.

Культура

Дзейнічаюць 7 бібліятэк, 2 палацы культуры, 2 кінатэатры.

Мас-мэдыя

Выдаецца мясцовая газэта «Жодзінскія навіны(en)».

Вуліцы і пляцы

 

Прадпрыемствы электраэнэргетыкі, машынабудаваньня і мэталаапрацоўкі, харчовы, лёгкай, дрэваапрацоўчай, будаўнічых матэрыялаў прамысловасьці.

• Беларускі аўтамабільны завод. Выпускае магутныя кар’ерныя самазвалы БелАЗы магутнасьцю 30 да 320 тон, вядомыя па ўсім сьвеце. На заводзе працуюць прыкладна 11 тысячаў жыхароў гораду — прыблізна кожны шосты.
• Трыкатажная фабрыка «Сьвітанак»
• Кавальскі завод цяжкіх штамповак

Інфраструктура

Дзейнічае Жодзінскі дом-музэй А. Купрыянавай, у якім экспануюцца асабістыя рэчы сям’і Купрыянавых, прадметы побыту даваеннага і ваеннага часу. Спыніцца можна ў гатэлях «Дружба» і «Раніца».

Помнікі: маці-патрыётцы, Купрыянавым

Славутасьці

• Капліца (1864)

Страчаная спадчына

• Царква Сьвятога Міхала Арханёла (1864)

• Краявіды Жодзіна
•  
  Капліца
•  
  Касьцёл
•  
  Жодзін Паўднёвы
•  
  Жодзінская ЦЭЦ

• Алесь Аркуш (нар. 1960) — беларускі паэт, эсэіст, выдавец
• Мікалай Астапковіч (нар. 1954) — вясьляр на байдарках і каноэ
• Ігар Ляшчэня (нар. 1967) — беларускі дыплямат
• Марына Новік (нар. 1984) — лёгкаатлетка
• Уладзімер Сіўчыкаў (нар. 1958) — пісьменьнік, мастак, выдавец

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 6: Дадаізм — Застава. — 576 с. — ISBN 985-11-0106-0
• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Смалявіцкага р-на і г. Жодзіна. — Мн.: БЕЛТА, 2000. — 766 с. ISBN 985-6302-26-9.
• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8
• Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn. — Warszawa, 1895.

• Жодзін , Radzima.org
• Фатаздымкі Жодзіна