Жан-Поль Бэльмандо: францускі актор

Жан-Поль Бэльмандо
Дата нараджэньня	9 красавіка 1933(1933-04-09)[…]
Месца нараджэньня	Нёі-сюр-Сэн[d], Сэна[d], Францыя
Дата сьмерці	6 верасьня 2021(2021-09-06)[…] (88 гадоў)
Месца сьмерці	VII акруга Парыжа[d], Францыя
Месца пахаваньня	Манпарнаскія могілкі[d]
Месца вучобы	Эльзаская школа[d] Вышэйшая нацыянальная кансэрваторыя драматычнага мастацтва[d] Ліцэй Людовіка Вялікага[d]
Занятак	кінапрадусар, кінаактор, каскадэр, тэатральны актор, актор, тэатральны рэжысэр
Навуковая сфэра	акторства[d], directing[d] і кінавытворчасьць[d]
Бацька	Paul Belmondo[d]
Дзеці	Paul Belmondo[d], Stella Belmondo[d], Patricia Belmondo[d] і Florence Belmondo[d]
Узнагароды	Ганаровая пальмовая галіна[d] (2011) прэмія «Сэзар» для найлепшага актора[d] (1989) Prix Citron, Orange et Bourgeon[d] (1972) прэмія Брыгадыра[d] (1987) Q3404498? (2012)
IMDb	ID nm0000901
Подпіс
Жан-Поль Бэльмандо ў Вікісховішчы

Навучаўся на курсах драматычнага мастацтва ў П. Д’юкса і Р. Жырара. Працаваў у парыскіх тэатрах. 3 1956 году ў кіно. Глыбіня драматычнага дараваньня і здольнасьць да пераўвасабленьня найбольш выявіліся ў фільмах «На апошнім дыханьні», «Лісты паслушніцы», «Чачара», «Жанчына ёсьць жанчына» (усе 1960), «Леон Марэн, сьвятар» (1961), «Шалёны П’еро» (1965), «Злодзей» (1967), «Славутыя любоўныя гісторыі», «Адрынутыя» (паводле твора Віктора Юго) і іншыя. Пазьней пачаў здымацца пераважна ў прыгодніцкіх фільмах і баевіках («Сто тысяч даляраў на сонцы», 1964; «Цудоўны», 1973; «Труп майго ворага», 1976; «Хто ёсьць хто», 1979; «Прафэсіянал», 1981; «Ас з асаў», 1982; «Слава», 1984; «Вясёлы Вялікдзень», 1985). Выступаў як прадусар у фільме «Ставіцкі» (1974), дзе да таго ж выканаў галоўную ролю. Быў уладальнікам кампаніі «Сэрыта-фільм».

Кінаўзнагароды

• Кінапрэмія «Сэзар» (1989) за фільм «Пестунок лёсу»

Дзяржаўныя ўзнагароды

• Камандор ордэна Ганаровага легіёна
• Камандор ордэна мастацтваў і літаратуры