Жамойцкае Ваяводзтва
Жамойцкае ваяводзтва — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Вялікім Княстве Літоўскім.
Сталіца — места Расены. Фактычна не было арганізаванае ў зьвязку з Паўстаньнем Т. Касьцюшкі.
Гісторыя
Ваяводзтва ўтварылася 23 лістапада 1793 року згодна з пастановаю Гарадзенскага Сойму, спыніла сваё існаваньне ў выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 року.
Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел
Падзялялася на тры зямлі (на падставе ранейшых парафіяў):
Ураднікі
На Вальным сойме было прадстаўленае двума сэнатарамі і шасьцю пасламі (два з кожнай зямлі).
Ваяводы:
- Ніводнага ваяводы намінавана не было, фактычна ягоную ролю выконваў апошні староста жамойцкі Антоні Гелгуд
Кашталяны:
- Апошнім кашталянам жамойцкім быў Станіслаў Антоні Тышкевіч
Літаратура
- Volumina Legum, T.X. Konstytucje Sejmu Grodzieńskiego z 1793 r / Wydał Z. Kaczmarczyk przy współudziale J. Matuszewskiego, M. Sczanieckiego i J. Wąsickiego. — Poznań, 1952.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Жамойцкае ваяводзтва, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.