73°59′4″ з. д. / 40.68694° пн. ш.
73.98444° з. д.
Беларуская аўтакефальная праваслаўная царква | |
---|---|
Япіскап | Сьвятаслаў |
Катэдральны горад | Нью-Ёрк, ЗША |
Катэдральны сабор | Сабор Кірылы Тураўскага |
Белару́ская аўтакефа́льная правасла́ўная царква́ (скарочана БАПЦ) — незалежная праваслаўная царква беларускага народу, заснаваная ў 1922 годзе ў выніку адасабленьня беларускіх япархіяў ад Расейскай праваслаўнай царквы. У 1927 годзе абвясьціла аўтакефалію. У 1945—1950 гадах займела прыходы ў Аўстраліі, Заходняй Эўропе (Ангельшчына, Бэльгія, Нямеччына, Францыя) і Паўночнай Амэрыцы (ЗША, Канада). Набажэнствы вядуцца на беларускай мове. Дапамагае беларусам захаваць сваю нацыянальную спадчыну. Мае друкаваныя выданьні «Голас царквы» і «Царкоўны пасланец». Дзейнасьць у штаце Нью-Ёрк парадкуецца Артыкулам 18 (Цэрквы Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы ў Амэрыцы, Сэкцыі 336—352) Закону аб рэлігійных аб’яднаньнях 2006 году. З 11 траўня 2008 году прадстаяцелем БАПЦ зьяўляецца япіскап Сьвятаслаў (Логін).
На 2017 год БАПЦ налічвала 9 прыходаў у 5 краінах:
Таксама ў ЗША працавалі 2 місіі ў штатах Нью-Джэрзі (капліца Сьвятога Яна Максімовіча) і Арызона (Фінікс, вул. 17-я Паўночная, д. 2026; капліца Сьвятых Сэрбскіх мучанікаў).
На 2017 год пад кіраўніцтвам першагерарха япіскапа Сьвятаслава служылі 8 сьвятароў з 3-ох краінаў: 2 мітрафорныя пратаярэі, 4 пратаярэі і 2 дыяканы. У Беларусі — пратаярэй Леанід Акаловіч (Менск) і дыякан Мікола Бамбіза. У Аўстраліі — пратаярэй Уладзімер Зайко (Пэрт). У ЗША — мітрафорныя пратаярэі Мілан Алексіч (Фінікс, шт. Арызона) і Зінові Жалабак (Гайлэнд-Парк, шт. Нью-Джэрзі), пратаярэі Павал Эмік (поўдзень шт. Нью-Джэрзі) і Іван Кухар (Нью-Ёрк), дыякан Мікола Шчэрба (Нью-Ёрк).
У 992 годзе Канстантынопальскі патрыярхат (Бізантыйская імпэрыя; цяпер Турэччына) заснаваў праз Кіеўскую мітраполію Полацкую япархію, якая стала першай хрысьціянскай япархіяй на землях Беларусі. У 1317 годзе ў Наваградку (Вялікае Княства Літоўскае; цяпер Беларусь) Канстантынопальскі патрыярхат заснаваў Літоўскую мітраполію. Пасьля Берасьцейскай уніі 1596 году праваслаўныя япіскапы перападпарадкавалі Літоўскую мітраполію рымскаму папу ў выглядзе Рускай уніяцкай царквы. У выніку адбыўся раскол праваслаўнай царквы ў Рэчы Паспалітай. У 1620 годзе ерусалімскі патрыярх Тэафан ІІІ на даручэньне канстантынопальскага патрыярха Цімафея II аднавіў Полацкую праваслаўную япархію і высьвяціў на полацкага архіяпіскапа Мялеція Сматрыцкага. 8 лістапада 1685 году новаабраны кіеўскі мітрапаліт Гедэон Сьвятаполк-Чацьвярцінскі, якому падпарадкоўваліся і праваслаўныя прыходы на землях Беларусі, прысягнуў маскоўскаму патрыярху Ёакіму. Тым часам 8-е правіла Этэскага сабору 431 году (Бізантыйская імпэрыя; цяпер Турэччына) патрабуе, «каб ніхто з богаласкавых япіскапаў не пашыраў сваю ўладу на чужую япархію, якая раней і спачатку не была пад яго рукой, або яго папярэднікаў».
У 1721 годзе праваслаўныя прыходы на землях Беларусі падпарадкавалі «Найсьвяцейшаму ўрадаваму сыноду», які разам з урадавым сэнатам належаў да сыстэмы найвышэйшых органаў дзяржаўнага кіраваньня Расейскай імпэрыі. На практыцы ўрадавым сынодам з волі маскоўскага гаспадара кіравалі сьвецкія обэр-пракуроры. Каб скасаваць залежнасьць Праваслаўнай царквы Рэчы Паспалітай ад уладаў Расейскай імпэрыі Пінская кангрэгацыя ў 1791 годзе і Чатырохгадовы сойм у 1788—1792 гадох пастанавілі стварыць у межах Рэчы Паспалітай асобную праваслаўную мітраполію ў юрысдыкцыі Канстантынопалькага патрыярхату. Ажыцьцявіць гэтую пастанову ня далі падзелы Рэчы Паспалітай.
12 лютага 1839 году праведзены расейскімі ўладамі Полацкі царкоўны сабор (Віцебская губэрня; цяпер Беларусь) Рускай уніяцкай царквы зацьвердзіў «Акт аб узьяднаньні з Праваслаўнай царквой», аднак не з Канстантынопальскай, а з Расейскай. Першы пункт Акта пастанаўляў: «Прызнаць зноў адзінства нашай Царквы з Праваслаўна-кафалічнай усходняй царквой, і таму знаходзіцца з гэтага часу, разам з даручанымі нам паствамі, у аднадумстве са сьвяцейшымі ўсходнімі праваслаўнымі патрыярхамі і ў паслушаньні Сьвяцейшага ўсерасейскага сынода». У выніку да ліку прыхаджанаў Расейскай праваслаўнай царквы далучылі каля 80% жыхароў Беларусі.
25 сакавіка 1918 году Беларуская Народная Рэспубліка абвясьціла незалежнасьць, паводле Трэцяй Устаўной граматы, што паклала пачатак утварэньню беларускай дзяржавы. 1 студзеня 1919 году ў Смаленску Часовы рабоча-сялянскі савецкі ўрад Беларусі зацьвердзіў Маніфэст аб стварэньні Беларускай ССР, у межах якой пазьней узьнікла Беларуская аўтакефальная праваслаўная царква.
23 ліпеня 1922 году менскі япіскап Мэльхісэдэк (Паеўскі) склікаў зьезд япархіі, які абвясьціў у катэдральным саборы аб стварэньні незалежнай ад Маскоўскай патрыярхіі Беларускай мітраполіі (Менск, Беларуская ССР). Мітрапалітам абралі япіскапа Мэлхісэдэка. Адначасна высьвяцілі трох новых япіскапаў: 1) бабруйскага Філарэта — былога прафэсара Менскай духоўнай сэмінарыі Хвядоса Раменскага, 2) мазырскага Яна, 3) слуцкага Мікалая — былога настаяцеля Слуцкага сабору Мікалай Шамяціла. У 1923 годзе кананічнасьць царквы прызнаў маскоўскі патрыярх Ціхан(en).
9 жніўня 1927 году бабруйскі япіскап Філарэт склікаў зьезд Беларускай праваслаўнай царквы (БПЦ) з удзелам прадстаўнікоў 333 прыходаў Бабруйскай, Барысаўскай, Мазырскай, Менскай і Слуцкай япархіяў і адной акругі (благачыньня) Аршанскай япархіі. Сабор абвясьціў аўтакефалію і абраў самастойнае кіраўніцтва. На 1 студзеня 1928 году 399 сьвятароў БАПЦ несьлі службу ў 344 прыходах, зь якіх 24 знаходзіліся ў Гомельскай акрузе Беларускай ССР, 12 — у Полацкай і 10 — Аршанскай. У выніку пашыраных з 1935 году рэпрэсіяў супраць сьвятарства на 24 чэрвеня 1938 году працягвалі дзейнічаць толькі 2 царквы — у Воршы і Мазыры. У выніку перасьледу сьвятароў да 22 чэрвеня 1941 году ў БССР не засталося легальна адчыненых цэркваў. Сьвятары Антон Севярын, Фёдар Альхімовіч, Рыгор Мядзьведзяў, Мікалай Сяўрук, Іван Савіцкі, а таксама вернікі Зьміцер Маеўскі, Іван Сьвірскі і скарбнік БАПЦ Раман Сокур працягвалі ладзіць набажэнствы падпольна.
3 кастрычніка 1941 году нямецкі Генэральны камісарыят Беларусі дазволіў аднавіць Беларускую праваслаўную царкву пры ўмове яе аўтакефальнага кіраваньня. У сакавіку 1942 году Сабор япіскапаў падзяліў Беларускую мітраполію на 6 япархіяў. 30 жніўня — 2 верасьня адбыўся Ўсебеларускі царкоўны сабор з удзелам 3 япіскапаў, 65 сьвятароў і 65 прадстаўнікоў ад вернікаў, які неадкладна абвясьціў аўтакефалію БПЦ 128-мю галасамі пры 3-х устрыманых.
У 1944 годзе магілёўскі архіяпіскап Філафей разам зь віцебскім япіскапам Апанасам высьвяцілі ярэя Аляксандра Караткевіча ў япіскапы для кіраваньня царквой у падсавецкай Беларусі. У 1945—1974 гады царква налічвала ў Беларусі каля 35 высьвячаных сьвятароў і каля 15 абраных вернікамі выканаўцаў сьвятарскіх абавязкаў. У 1967 годзе Менскі мітрапаліт РПЦ Антон (Мельнікаў) правёў хіратонію айца Макара Хараненкі ў полацкага япіскапа БАПЦ. На 1990 год у Беларусі налічвалася 5 прыходаў царквы.
У 1991 годзе саратаўскі архіяпіскап РПЦ Пімен (Хмялеўскі) пры саслужэньні яшчэ аднаго япіскапа зьдзейсьніў у саборы Сьвятой Тройцы хіратонію айца Пятра Гушчы ў Полацкага япіскапа БАПЦ. У вёсцы Строчыцах (Менскі раён) набажэнствы ладзіліся ў царкве на тэрыторыі Музэю народнага дойлідзтва, якім кіраваў Георгі Ткацэвіч, да забароны міністрам культуры Аляксандрам Сасноўскім (1996—2000). У 1996—1998 гадох прыход сьвятога Панцеляймона на чале з айцом Васілём Мялешкам у Лідзе (Гарадзенская вобласьць) яднаў амаль усіх праваслаўных вернікаў гораду і ваколіцаў.
Улетку 1996 году 2 сьвятары Аляксандар Шымбалёў і Аляксандар Шчагалюцін пачалі рэстаўрацыю Царквы Нараджэньня Найсьвяцейшай Багародзіцы ў вёсцы Сёмкаў Гарадок (Менскі раён) і працягвалі яе прынамсі 5 год. На 21 лістапада 2001 году сьвятар Ян Спасюк пачаў будоўлю першай царквы ў Рэспубліцы Беларусь у пасёлку Пагранічным (Бераставіцкі раён, Гарадзенская вобласьць). У пачатку жніўня 2002 году на загад мясцовых уладаў узьведзены храм, і дом сьвятара разбурылі.
На 2004 год царква налічвала 12 прыходаў у Беларусі. На 2009 год існавалі прыходы ў беларускіх гарадах Вялейцы (Менская вобласьць), Віцебску, Гомелі, Горадні, Магілёве, Менску і Слуцку (Менская вобл.).
6 верасьня 2014 году на Крапівенскім полі (Аршанскі раён, Віцебская вобласьць) ў гонар 500-й гадавіны бітвы пад Воршай япіскап Сьвятаслаў адслужыў малебен за палеглых у бітве абаронцаў Айчыны. 25 верасьня япіскап Сьвятаслаў правёў у Менску набажэнства для прыходу Сьвятой Эўфрасіньні Полацкай. 15-16 ліпеня 2017 г. архіяпіскап Сьвятаслаў паўторна наведаў Менск для ўдзелу ў 7-м зьезьдзе Згуртаваньня беларусаў сьвету «Бацькаўшчына» ў якасьці сябра яго Вялікай рады.
5 чэрвеня 1948 году ў Канстанцы (Паўднёвы Бадэн(en), Француская зона акупацыі Нямеччыны; цяпер зямля Бадэн-Вюртэмбэрг, Нямеччына) Сабор БАПЦ абраў архіяпіскапа Сяргея (Ахатэнку) зьверхнікам БАПЦ. У 1950 годзе архіяпіскап Сяргей перасяліўся ў Аўстралію, дзе кіраваў мясцовымі прыходамі БАПЦ у Адэлаідзе (штат Паўднёвая Аўстралія) і Мэльбурне (штат Вікторыя). У 1951 годзе япіскап Васіль (Уладзімер Тамашчык; 1900—1970) перасяліўся ў ЗША, адкуль кіраваў прыходамі БАПЦ у Паўночнай Амэрыцы (Гайлэнд-Парк, Дэтройт, Кліўлэнд, Нью-Ёрк, Таронта) і Заходняй Эўропе (Брэдфард, Манчэстэр).
Мітрапаліт Ізяслаў быў надзелены санам япіскапа 22 лютага 1981 году Мітрапалітам Андрэем, разам з патрыярхам Скрыпныкам і архібіскупам Арэстам Украінскай аўтакефальнай праваслаўнай царквы. Стаў наступнікам мітрапаліта Андрэя, які памёр у траўні 1983 году. Мітрапаліт Ізяслаў быў абраны кіраўніком царквы на Трэцім Саборы БАПЦ за мяжою ў траўні 1984 году ў Манчэстэры (Вялікабрытанія).
На 1996 год за мяжой было каля 20 зарэгістраваных прыходаў, зь якіх 10 (абсалютная большасьць) у ЗША.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Беларуская аўтакефальная праваслаўная царква, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.