Volvo Car Corporation

Foi orixinalmente fundada en 1927 pol inxenieru Gustav Larson y l'economista Assar Gabrielsson, como una empresa subsidiaria de la fabricante de rodamientos SKF. Cuando Volvo AB foi introducida na bolsa de Suecia en 1935, SKF vendió la mayoría de les cuotes na empresa. Volvo Cars formó parte del grupu AB Volvo hasta 1999, cuando foi adquiríu pola Ford Motor Company como parte del so Premier Automotive Group. Na actualidá, la empresa pertenez a la empresa china Zhejiang Geely Holding Group, qu'adquirió Volvo de Ford en 2010 por 1.384,6 millones d'euros.

Volvo Car Corporation
productor d'automóviles, negociu y marca de automóviles (es)
Llocalización
Sede	Gotemburgu
Direición	Suecia
Forma xurídica	Aktiebolag (es)
Historia
Fundación	14 abril 1927
Fundador	Assar Gabrielsson Gustav Larson (es)
Organigrama
Dueñu	Geely (es) AMF (es)
Presidente	Li Shufu
Direutor executivu	Håkan Samuelsson (2012) Jim Rowan (2022)
Sector
Industria	industria del automóvil fabricación de automóviles (es)
Productos destacaos	automóvil
Participación empresarial
Organización matriz	Geely (es)
Filiales	ver Volvo Car Czech Republic (en) Zenseact (en)
Propietariu de	ver Volvo Cars gent (en) Polestar (es) Volvo Trademark Holding (en)
Forma parte de	ver World Wide Web Consortium Wi-Fi Alliance
Datos económicos
Parte de	Bolsa d'Estocolmu VOLCAR (dende 2021) Bolsa d'Estocolmu SE0016844831 (dende 29 ochobre 2021)
Emplegaos	28 485 (2015) 43 000
Activos totales	330 924 000 000 kr (31 avientu 2022)
Ingresos totales	330 145 000 000 kr (2022)
Beneficiu netu	17 003 000 000 kr (2022)
Beneficiu enantes d'impuestos	22 332 000 000 kr (2022)
Web oficial

L'actividá principal de la empresa ye a tener, caltener, protexer y caltener les marques Volvo (incluyendo Volvo, les marques figuratives Volvo (marca de barra y parrilla de fierro) Volvo Aero y Volvo Penta) en nome de los sos propietarios y de la llicencia d'estos derechos los sos propietarios.

Volvo caracterizóse siempres pola so atención a la seguridá y el respetu pel mediu ambiente. Ente los sos más importantes aportaciones destaquen el petrina de seguridá de tres puntos de anclaje, introducíu en 1959, y la sonda lambda pa midir la calidá del aire nel escape; dambes patentes fueron lliberaes por VOLVO por que cualesquier fabricante d'automóviles pudiera incorporales nos sos modelos ensin amontar los costos de los mesmos, faciendo bonu'l lema de los fundadores de Volvo: "Tou lo que faemos, facer por y pa les persones".

Los dueños d'automóviles Volvo de cutiu arguyécense del so eleváu quilometraxe, y l'empresa inclusive llogró'l Guinness World Record pola mayor cantidá de milles conducíos por un solu dueñu nun vehículu non comercial. Según delles cifres, la edá media d'un Volvo al ser refugáu ye de 19,8 años, namái superáu por Mercedes-Benz.

Volvo ye frecuentemente rellacionáu con tractores y equipu pesáu, parcialmente porque Volvo AB foi, ya inda ye, un fabricante d'equipos pesaos, enantes Bolinder-Munktell, agora Volvo Construction Equipment. Un consumidores consideraron que los modelos más antiguos fueron lentos y pesaos, ganándose asina la distinción "lladriyu" como una espresión de ciñu pal modelu clásicu de los automóviles Volvo (que tuvieron la forma d'un lladriyu), que los sos variantes de poder turboalimentado fueron conocíos como "turboladrillos." La compañía alloñar de los sos estilos cuadraos de les décades de 1970 y 1980 por aciu la introducción de modelos que ganaron bona reputación pol so rendimientu deportivu, incluyendo la serie de turbos Volvo 240, que ganaron el Campeonatu Européu de Turismos en 1985, y el Campeonatu Australianu de Turismos en 1986.

Volvo produz modelos que van dende vehículos deportivos utilitarios, familiares, y sedanes, hasta sedanes compactos executivos y cupés. Con aproximao 2300 comerciantes locales d'alredor de 100 empreses de ventes nacionales a nivel mundial, el mercáu estauxunidense ye'l mercáu más grande de Volvo Cars, siguida per Suecia, el Reinu Xuníu, China y Alemaña. En 2010, Volvo rexistró ventes globales de 373 525 automóviles, un aumentu de 11.2 % en comparanza con 2009, anque dende la so alquisición per parte de Geely, el so beneficios amenorgaron un 36% de 2009 a 2010, un 30 % de 2010 a 2011, un 84 % de 2011 a la metá de 2012 y un 284 % de la metá de 2012 a la metá de 2013. En 2014 Volvo Cars volvió anunciar un beneficiu netu de 232,83 millones de € venceyáu a un retayu d'en los costos de producción (Como'l zarru de la fábrica de uddevalla) de 174,62 millones de € y al aumentu de les ventes en China.

 

Los entamos

La compañía Volvo foi fundada en Gotemburgu, Suecia, en 1927. Foi creada como una subsidiaria total de la empresa Svenska Kullagerfabriken (SKF). Assar Gabrielsson foi nomáu como direutor executivu y Gustav Larson, el direutor téunicu.

En 1927, Assar Gabrielsson y Gustav Larson dixeron, "Los automóviles son conducíos por seres humanos. El principiu rector de tolo que faemos en Volvo, poro, ye y tien de siguir siendo, la seguridá."^{[ensin referencies]}

La marca Volvo (qu'en llatín significa ruedu) foi rexistrada per primer vegada por SKF el 11 de mayu de 1915 col enfotu de utilizalo pa una serie especial de rodamientos de boles pal mercáu estauxunidense (anque na solicitú de la marca, tamién foi designáu col propósitu de los automóviles), pero nunca foi utilizáu pa esti fin. La marca de SKF como se ve na actualidá utilizar nel so llugar pa tolos productos de SKF. Fabricáronse delles pre-series de rodamientos Volvo sellaos cola marca "Volvo", pero nunca fueron llanzaes al mercáu, y nun foi hasta 1927 que la marca foi utilizada de nuevu, agora como una marca pa un automóvil y un nome d'empresa.

El primer automovíl Volvo salió de la llinia de montaxe'l 14 d'abril de 1927, y llamóse el Volvo ÖV 4. Dempués d'esto la compañía produció vehículos de capota zarrada y cabriolé, diseñaos pal fuerte clima y terrén de Suecia. Na solicitú d'inscripción pal logotipu Volvo en 1927, utilizóse a cencielles una copia de tol radiador pal ÖV4, vistu dende'l frente.

En 1964, Volvo abrió la so planta en Torslanda, Suecia, qu'anguaño ye unu de los sos mayores sitios de producción, fabricando autos grandes y SUVs.^{[ensin referencies]} De siguío, en 1965, abrióse la planta en Gante, Bélxica, que ye'l segundu mayor sitiu de producción de la empresa, que fabrica autos pequeños.^{[ensin referencies]} Finalmente, en 1989 abrióse una tercer planta en Uddevalla, Suecia, qu'agora ye operada conjuntamente por Volvo Car Corporation y l'empresa italiana Pininfarina.

Escontra 1974, el gobiernu norcoreanu ufiertó a Volvo la compra d'un millar d'unidaes del modelu 144 GL en cuenta de materies primes en llugar de divises, especialmente cobre y cinc. Sicasí, estos materiales enxamás llegaron a Suecia, yá que nin siquier punxéronse en funcionamientu les mines qu'en teoría tendríen d'estrayer dichos metales. Nun principiu, la empresa intentó axustar col réxime de Kim Il-Sung, pero dende 1976 la empresa yá tuvo claro que nunca recibiría'l pagu. Sicasí, tolos años unvia una carta al gobieron de Corea del Norte cola factura de dichos coches a la que se-y va sumando dacuando los intereses xeneraos.

 

 

 

 

 

Una coleición de los vehículos históricos más importantes a Volvo atópase en The Volvo Museum, qu'abrió nun allugamientu permanente en Arendal na islla de Hisingen el 30 de mayu de 1995. Per dellos años, la coleición s'había allugada en "The Blue Hangar," nel entós zarráu Torslanda Airport.

A principios de los años 1970 Volvo adquirió la división pa vehículos de pasaxeros de la empresa holandesa DAF y comercializó los sos automóviles pequeños como Volvos antes de llanzar la Serie 300, construyíu nos Países Baxos, que pasó a ser unu de los automóviles más vendíos nel mercáu británicu na década de 1980.

Volvo Group, como unu de los mayores fabricantes de vehículos comerciales nel mundu, tomó la iniciativa de vender la so producción d'automóviles en 1999 col fin de centrase íntegramente los sos esfuercios nel mercáu de vehículos comerciales.

La Ford Motor Company, pela so parte, vio les ventayes d'adquirir un fabricante prestixosu d'automóviles europeos, bien conocíu polos sos aspeutos de seguridá, como aditivu a la so división Premier Automotive Group. L'alquisición de Volvo Cars foi anunciada'l 28 de xineru de 1999, y nel siguiente añu l'alquisición completar con un preciu de $6,450,000,000. Como resultáu de la desinversión, la marca de Volvo agora utilízase por dos empreses distintes:

• Volvo Group, un fabricante de vehículos comerciales, etc., que pertenez a intereses suecos.
• Volvo Car Corporation o Volvo Cars, un fabricante de automovíles enantes en manes de Ford, y anguaño en manes de Zhejiang Geely Holding Group.

Xestión por Ford

Dempués de ser adquirida pola Ford Motor Company, Volvo Car Corporation foi parte del Premier Automotive Group (PAG). Dende la so alquisición pol PAG, la empresa amplió'l so catálogu de vehículos y sobrevivió a les ventes de les otres empreses del grupu, incluyendo Jaguar Cars, Aston Martin, y Land Rover.

Tres la venta de Jaguar y Land Rover a Tata Motors d'India, Ford decidió caltener Volvo Cars a pesar de les crecientes perdes y la grave crisis económiques. Ford decidió reestructurar los planes pa Volvo Cars, primiendo entá más luxu xunto al segmentu inferior de los sedanes, berlines y SUVs de Mercedes y BMW. La resultancia foi un luxosu modelu de segunda xeneración, llamáu'l Volvo S80, llanzáu al pie del so primu, el nuevu crossover Volvo XC60.

Les conversaciones sobre'l destín de los coches de Volvo llevar a cabu dempués del fracasu de los fabricantes d'automóviles d'Estaos Xuníos, incluyendo los padres Ford de Volvo. Les esmoliciones de los suecos amontar tres los despidos masivos en Volvo, lo que llevó a Suecia a focaliz l'atención n'intentar ayudar a la so industria automotriz. El gobiernu pidió qu'estudiara un posible estáu de la propiedá de Volvo, o de rescate financieru de Volvo Cars y SAAB de General Motors. AB Volvo respondió cálidamente a les conversaciones y decidió nun querer los coches de Volvo, polo qu'alcordó ayudar a amenorgar los costos de Volvo al traviés d'asociaciones ya inclusive la propiedá del capital posible ente un consorciu más grande. AB Volvo repite y púnxose severu que nun van volver a mercar los coches de Volvo, nin ser accionista mayoritariu únicu. Namái tán dispuestos a convertise en propietariu d'una parte de la so unidá d'autos antiguos.

Ford anunció en xineru de 2008 que taba cerrando Volvo Cars y realizando evaluaciones complexes; un preciu de $6.000.000.000 yera reportáu pa la venta, mientres tamién va intentar convertir Volvo nuna empresa independiente. El gobiernu de Suecia taba interesáu n'ayudar con una alquisición posible de Volvo Cars, xunto con AB Volvo, nun futuru próximu. Inversores alemanes, suecos, rusos o chinos fueron los candidatos pa l'alquisición. N'última instancia, amás del preciu había otros factores na venta – les preferencies de Volvo Cars y l'interés estratéxicu de Ford tamién van influyir na decisión. Amás, AB Volvo tien de lliberar los derechos de marca al nuevu propietariu.

Finalmente, Ford escoyó'l Geely Holding Group p'adquirir Volvo Cars, empresa que primeramente negó'l plan, y tantu Ford y Volvo negar darréu. Sicasí, tres unes estimaciones posteriores qu'asitiaben el costu de Volvo en namái 1–1.5 mil millones de dólares, Geely Group Holdings Company mercó la firma sueca, gracies a una inyeición de Goldman Sachs de $334.000.000 dólares al holding chinu.

Alquisición por Geely

Ford Motor Company decidió considerar la posibilidá de poner Volvo Cars nel mercáu n'avientu de 2008, dempués de sufrir grandes perdes esi añu. El 28 d'ochobre de 2009, Ford confirmó que, dempués de considerar delles ufiertes, el comprador preferíu de Volvo Cars yera Zhejiang Geely Holding Group, el padre del fabricante chinu Geely Automobile. El 23 d'avientu de 2009, Ford confirmó que tolos términos sustantivos comerciales de la venta a Geely habíense resueltos. Un alcuerdu definitivu foi robláu'l 28 de marzu de 2010 con un valor de $1.800.000.000. La Comisión Europea y el Ministeriu de Comerciu del Repúblico Popular de China aprobaron l'alcuerdu'l 6 de xunetu y el 29 de xunetu de 2010, respeutivamente. L'alcuerdu cerró'l 2 d'agostu de 2010, con Geely pagando $1.300.000.000 n'efectivu y un billete de $200.000.000, na mayor alquisición d'ultramar por un fabricante automóvilisto de China.

Stefan Jacoby, enantes un executivu xefe de Volkswagen Group of America, convertir nel presidente y executivu xefe de Volvo Car Corporation el 16 d'agostu, reemplazando Stephen Odell, quien se convirtió nel executivu xefe de Ford of Europe. Li Shufu convertir nel nuevu presidente de la xunta de Volvo Cars, con Hans Olav-Olsson, un presidente y executivu anterior de Volvo Cars; y Håkan Samuelsson, enantes l'executivu xefe de MAN SE, como miembros de la so xunta.

Volvo tuvo una amplia gama d'automóviles nel intre de la so historia, y hai utilizada múltiples sistemes pa la so denominación.

Históricos

 

• Volvo ÖV 4, tamién denomináu Jakob
• Volvo PV650 Series
• Volvo TR670 Series
• Volvo PV 36 Carioca
• Volvo PV51
• Volvo PV800 Series (civilian (PV801, PV802, PV810, PV821, PV822 and PV831) and military (TP21/P2104, P2104))
• Volvo PV 60
• Volvo PV444/544
• Volvo Duett (Volvo PV445, P210)
• Volvo P1900
• Volvo Amazon
• Volvo 122
• Volvo P1800
• Volvo 66
• Volvo C202
• Volvo C3-series (C303, C304, y C306)

Nomenclatura de tres dígitos

 

 

Volvo utilizó un sistema de tres dígitos pa los sos automóviles dende 1966 hasta 1998. Como regla xeneral, na denominación de los vehículos fabricaos mientres esta era, el primer díxitu significa la serie, el segundu díxitu significa'l númberu de cilindros, y el tercer díxitu significa'l númberu de puertes.

• Volvo 140 (Volvo 142, Volvo 144, Volvo 145)
• Volvo 164
• Volvo 240 (Volvo 242, 244, 245)
• Volvo 260 (Volvo 262C, 264, 265)
• Volvo 340 (Volvo 343, 345)
• Volvo 360
• Volvo 440
• Volvo 460
• Volvo 480
• Volvo 740

   

• Volvo 760
• Volvo 780
• Volvo 850
• Volvo 940
• Volvo 960

Actuales

Automóviles pequeños (Volvo P1 Platform)

• Volvo C30 - Hatchback del segmentu C; nel mercáu dende 2006.
• Volvo C70 - Automóvil deportivu; nel mercáu dende 2005.
• Volvo S40 - Sedán y familiar del segmentu C; nel mercáu dende 1995.
• Volvo V50 - Una evolución del Volvo S40; nel mercáu dende 2004.

   

Automóviles grandes (Volvo P2 Platform)

• Volvo XC90 - Automóvil touterrén del segmentu E; nel mercáu dende 2002.

Automóviles grandes (Volvo Y20 Platform)

• Volvo S60 - Sedán del segmentu D; nel mercáu dende 2011.
• Volvo V60 - Familiar del segmentu D; nel mercáu dende 2011.
• Volvo S80 - Sedán del segmentu E; nel mercáu dende 2006.
• Volvo V70 - Familiar del segmentu D; nel mercáu dende 2008.
• Volvo XC60 - Touterrén del segmentu D; nel mercáu dende 2008.
• Volvo XC70 - Familiar del segmentu E; nel mercáu dende 2007.

Nuevos modelos (2015-....)

• Volvo V40 Cross Country - Dende 2013.
• Volvo XC90 MY2015
• Volvo XC60 MY2017
• Volvo XC40 MY2017
• Volvo V90 MY2016
• Volvo V90 Cross Country MY2017
• Volvo S90 MY 2016

 

La marca Volvo (qu'en llatín significa "ruedu") foi rexistrada por SKF el 11 de mayu de 1915 pa utilizalo pa una serie especial de rodamientos pal mercáu estauxunidense, pero nunca foi utilizáu hasta la fundación de la fábrica d'automóviles.

La dueña actual de los derechos de la marca ye la empresa Volvo Trademark Holding AB. Esta compañía ta integrada en partes iguales por Volvo Cars y AB Volvo.

L'actividá principal de Volvo Trademark ye l'alministración de les marques de los dos empreses, lo qu'inclúi les llicencies pa AB Volvo y Volvo Cars. El trabayu diariu de la compañía ye caltener el catálogu global de los rexistros de les marques y actuar en casu d'usos indebíos de la marca.

Logotipu

Na actualidá, el logotipu de Volvo consta d'un rectángulu azul col nome de la empresa, col signu alquimista del fierro no fondero. El signu del fierro utilizar pa simbolizar la fuercia del fierro que s'utiliza nos automóviles de Volvo, porque Suecia ye conocida pola calidá de los sos aceros.

Patrociniu

Volvo entró nel Campeonatu Européu de Turismos col Volvo 240 de mediaos de los años 1980. Los sos automóviles tamién entraron na carrera de Guía, que forma parte del Gran Premiu de Macáu en 1985, 1986, y 1987, ganando en 1985 y 1986.

Volvo tamién entró nel Campeonatu Británicu de Turismos nos años 1990 con Tom Walkinshaw Racing. Esta asociación foi responsable pol auto polémicu de 850 Ta Racing, que namái se presenta como non competitivu cuando la FIA dexó l'usu d'ayudes aerodinámiques en 1995. TWR construyó y xestionó el 850 Saloon, con seis victories en 1995 y cinco victories en 1996, y el S40, con una victoria en 1997 nel campeonatu. En 1998, TWR Volvo ganó'l campeonatu, con Rickard Rydell conduciendo'l S40R.

En 2008 Volvo entró nel Campeonatu Suecu de Turismos con un C30 motorizado con bioetanol Y85. Robert Dahlgreen y Tommy Rustad fueron los pilotos, terminando quintu y décimu respeutivamente nel campeonatu. Volvo tamién manifestó la so intención pa entrar nel Campeonatu Británicu de Turismos en 2009 col mesmu auto.

En xineru de 2013, el modelu Volvo V40, foi gallardoniáu col Premiu Coche del Añu de los Llectores 2013, qu'entama la Vanguardia y l'Editorial Prensa Ibérica.

• Campeonatu Británicu de Turismos

• Esta obra remanez de la traducción parcial de Volvo Cars de Wikipedia - inglés, espublizada polos sos editores baxo la Llicencia de documentación llibre de GNU y la Llicencia Creative Commons Atribución-CompartirIgual 3.0 Unported.
•   Wiki Commons acueye conteníu multimedia sobre Volvo Car Corporation  .
• Sitio web oficial de Volvo Cars.