আল-বাক্বাৰা: কোৰআনৰ দ্বিতীয় ছূৰা

ছূৰাত বিভিন্ন বিষয় অন্তৰ্ভুক্ত আছে আৰু ইয়াত মুছলমানসকলৰ বাবে কেইবাটাও আদেশ আছে যেনে ৰমজান মাহত বিশ্বাসীৰ ওপৰত উপবাস ৰখা; সুদ নিষিদ্ধ কৰা (ৰিবা); আৰু কেইবাটাও বিখ্যাত আয়াত যেনে সিংহাসন আয়াত, আল-বাক্বাৰা ২৫৬ আৰু অন্তিম দুটা বা তিনিটা আয়াত। ছূৰাবোৰে বিভিন্ন বিষয়সম্বোধন কৰে, যাৰ ভিতৰত আছে যথেষ্ট পৰিমাণৰ আইন, আৰু আদম, ইব্ৰাহিম আৰু মুছাৰ কাহিনী পুনৰ কোৱা। ইয়াৰ এটা মুখ্য বিষয় হৈছে নিৰ্দেশনা: পৌত্তলিক (আল-মুশ্ৰিকিন) আৰু মদিনাৰ ইহুদীসকলক ইছলাম ধৰ্ম গ্ৰহণ কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰা, আৰু তেওঁলোকক আৰু ভণ্ডসকলক (মুনাফিকুন) ভৱিষ্যতৰ বিষয়ে সতৰ্ক কৰা যিসকলে তেওঁৰ আহ্বানক মানি লোৱাত বিফল হৈছিল।

হিজৰৰ পিছত দীঘলীয়া সময়ৰ বাবে মদিনাত আল-বাক্বাৰা প্ৰকাশ পাইছিল বুলি বিশ্বাস কৰা হৈছিল, মুছলমানসকলে বিশ্বাস কৰা ৰিবা আয়াতবোৰৰ বাহিৰে, যিবোৰ মুহাম্মাদৰ অন্তিম হজ্জ বিদায় তীৰ্থযাত্ৰাৰ সময়ত প্ৰকাশ পাইছিল। বিশেষকৈ, এই অধ্যায়ৰ ২৮১ নং আয়াতটো কোৰআনৰ অন্তিম আয়াত বুলি বিশ্বাস কৰা হয়, আল-হজ্জ ১০ এ.এইচ.-ৰ দশম তাৰিখে, যেতিয়া মুহাম্মাদে মৃত্যুৰ ৮০ বা ৯০ দিন আগতে তেওঁৰ অন্তিম হজ্জ সম্পাদন কৰি আছিল।

• ১-২০ অবিশ্বাসী আৰু ভণ্ডসকলে পুনৰ প্ৰমাণ কৰিলে
• ২১-৩৮ প্ৰকৃত ঈশ্বৰৰ উপাসনাৰ বাবে উপদেশ
• ৩৯-১০২ ইহুদী আৰু খ্ৰীষ্টানসকলে মুহাম্মাদক ঈশ্বৰৰ নবী বুলি দাবী কৰাটো স্বীকাৰ কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছিল
• ১০২-১১২ মুহাম্মাদৰ ভৱিষ্যতবাণীমূলক ভাওনাৰ প্ৰতি ইহুদী আৰু খ্ৰীষ্টানসকলৰ বিৰোধিতাই যুঁজ দিছিল
• ১১৩ বাতিলৰ মতবাদ
• ১১৫ এটা কিবলাক অপ্ৰয়োজনীয় বুলি ঘোষণা কৰা হৈছে
• ১১৬-১৪১ ইহুদীসকলে নিন্দা কৰিছিল আৰু অব্ৰাহামৰ ধৰ্মক প্ৰকৃত ইছলাম বুলি ঘোষণা কৰা হৈছিল
• ১৪২-১৫৩ ইহুদীসকলে অৱশেষত ত্যাগ কৰে আৰু আৰৱসকলে মক্কাক ইছলামৰ কিবলা হিচাপে গ্ৰহণ কৰি গ্ৰহণ কৰে
• ১৫৪-১৬৩ বদৰৰ যুদ্ধত নিহত সকলৰ শোকসন্তপ্ত বন্ধুসকলে সান্ত্বনা দিছিল
• ১৬৪-১৭২ মাক্কানসকলে ঈশ্বৰৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখিবলৈ অনুৰোধ কৰিছিল আৰু নিষিদ্ধ মাংসক সন্মান কৰি আইন পালন কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিছিল
• ১৭৩-১৭৬ আইনী আৰু বেআইনী খাদ্য সম্পৰ্কীয় আইন (মদিনাত প্ৰদান কৰা)
• ১৭৭ মুছলমান কৰ্তব্যৰ যোগফল
• ১৭৮-১৭৯ প্ৰতিশোধৰ আইন
• ১৮০-১৮২ বিচাৰ সম্পৰ্কীয় আইন
• ১৮৩-১৮৫ উপবাস সম্পৰ্কীয় আইন
• ১৮৬-১৮৭ ৰমজানৰ উপবাস
• ১৮৮-২০২ মক্কালৈ তীৰ্থযাত্ৰা আৰু বিশ্বাসৰ বাবে যুদ্ধ
• ২০৩-২০৬ ভণ্ড আৰু প্ৰকৃত বিশ্বাসীসকলে ইয়াৰ বিপৰীত তাত কৈছিল
• ২০৭-২০৮ ইছলামৰ এক হৃদয়স্পৰ্শী গ্ৰহণযোগ্যতাৰ বাবে উপদেশ
• ২০৯ কাফেৰসকলৰ ধ্বংস উচ্চাৰণ
• ২১০-২১২ ইহুদীসকলে ধিক্কাৰ দিছিল
• ২১৩ ধৈৰ্য্যসহ্য কৰিব লগা দুখ
• ২১৪-২৪২ ভিক্ষা দিয়া, যুদ্ধ, সুৰা, অনাথ আদি সম্পৰ্কীয় সুন্দ্ৰী আইন।
• ২৪৩-২৫৩ পূৰ্বৰ ভৱিষ্যতবক্তাসকলৰ ইতিহাসৰ দ্বাৰা আদেশ দিয়া আৰু ধৰ্ম্মৰ প্ৰতিৰক্ষাৰ বাবে যুঁজ দিয়াৰ কৰ্তব্য
• ২৫৫ সিংহাসন আয়াত
• ২৫৬-২৫৭ লা ইক্ৰাহা ফিদ দীন।
• ২৫৮-২৬০ পুনৰুত্থানৰ মতবাদৰ উদাহৰণ দিয়া হৈছে
• ২৬১-২৭৪ ভিক্ষা কৰিবলৈ উপদেশ আৰু উৎসাহ
• ২৭৫-২৭৭ সুদ নিষিদ্ধ
• ২৭৮-২৮৩ কোৰআনৰ আটাইতকৈ দীঘল শ্লোকসহ ইছলামত ঋণ
• ২৮৪-২৮৬ পৰমদেশীয় তিনিটা আয়াত।

১-৭ ঈশ্বৰৰ ভয়ত পুৰস্কৃত, অবিশ্বাসীসকলে পুনৰ প্ৰমাণ কৰিলে

মুকাত্তাৰ পিছত, আল-বাক্বাৰাই ঘোষণাৰে আৰম্ভ কৰে যে কোৰআন সেই কিতাপ যত কোনো ধৰণৰ সন্দেহ নাই আৰু তাকৱা থকা সকলৰ বাবে ইয়াত নিৰ্দেশনা আছে। Taqwā ব্যাকৰণগতভাৱে ত্ৰিআক্ষৰিক মূল ডব্লিউ-কিউ-ৱাই ৰ সৈতে সম্পৰ্কিত, যত্ন আৰু সুৰক্ষাৰ অনুভূতি। ঈশ্বৰ-ভয় (মুত্তাকিন) বুলি জনাজাত এই লোকসকলক আল-ঘাইব (নেদেখা, ঘাইব, জ্বলোৱা" বুলি বিশ্বাস কৰা লোক বুলি কোৱা হয়। "অনুপস্থিত।" ছালাহ প্ৰদান কৰক, তেওঁলোকক প্ৰদান কৰা বিষয়বোৰৰ পৰা জাকাত খৰচ কৰক, মুহাম্মাদৰ ভৱিষ্যতবক্তা আৰু আন ভৱিষ্যতবক্তাসকলৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখক, আৰু তেওঁলোকক প্ৰকাশ কৰা কিতাপবোৰ।

কাফিৰ আৰু মুনাফিকৰ বৰ্ণনা অনুসৰণ কৰে। এই আয়াতবোৰৰ প্ৰথমটোত সত্য লুকুৱাই ৰখা এজনব্যক্তিক বৰ্ণনা কৰিবলৈ কাফিৰ শব্দটো ব্যৱহাৰ কৰা হয়, আৰু মুহাম্মাদক পৰামৰ্শ দিয়া হয় যে তেওঁলোকক তেওঁৰ প্ৰচেষ্টাস্বত্বেও বিশ্বাস নকৰিব কিয়নো ঈশ্বৰে তেওঁলোকৰ হৃদয় আৰু শ্ৰৱণ শক্তি বন্ধ কৰিছে, আৰু তেওঁলোকৰ চকু ঢাকি ৰাখিছে (যাতে তেওঁলোকে নিৰ্দেশনা চাব, শুনিব বা বুজিব নোৱাৰে), আৰু তেওঁলোকক এক ডাঙৰ যাতনাৰে শাস্তি দিয়া হ'ব। ইয়াৰ পিছত মুনাফিকসকলৰ এক বিতং বৰ্ণনা দিয়া হৈছে, যিসকলে কয় যে তেওঁলোকে ঈশ্বৰ আৰু অন্তিম বিচাৰত বিশ্বাস কৰে, কিন্তু প্ৰকৃততে সেইবোৰত বিশ্বাস নকৰে। কোৱা হয় যে তেওঁলোকে ঈশ্বৰ আৰু মমিনসকলক (বিশ্বাসী) প্ৰতাৰণা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে কিন্তু তেওঁলোকে কোনো ধাৰণা নোহোৱাকৈ নিজকে প্ৰতাৰণা কৰে, তেওঁলোকৰ হৃদয়ত এনে এক ৰোগ যাক ঈশ্বৰে বৃদ্ধি কৰে আৰু তেওঁলোকক এক বেদনাদায়ক যাতনাৰে শাস্তি দিয়া হ'ব। মুনাফিকসকলে শান্তি বিয়পা, আৰু বিশ্বাসীসকলক মুৰ্খ বুলি কোৱাৰ সময়ত দেশখনত ফাচাদ (বিশৃংখলতা/দুষ্টতা) বিয়পাই ছিল বুলিও কোৱা হয়। বিশ্বাসীসকলক তেওঁলোকে বিশ্বাস কৰে বুলি কয়, কিন্তু যেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ শয়তানসকলৰ ওচৰলৈ ঘূৰি যায়, তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ অবিশ্বাস স্বীকাৰ কৰে, কিন্তু তেওঁলোকে নাজানে যে ঈশ্বৰে তেওঁলোকক প্ৰতাৰণা কৰে আৰু তেওঁলোকৰ বিচ্যুতি বৃদ্ধি কৰে। তাৰ পিছত তেওঁলোকক লাভহীন ব্যৱসায়ত লিপ্ত হোৱা, নিৰ্দেশনাৰ সৈতে ত্ৰুটি ক্ৰয় কৰা বুলি কোৱা হয়। তাৰ পিছত মুনাফিকসকলক এনে এজন ব্যক্তিৰ সৈতে তুলনা কৰা হয় যিজুই আৰম্ভ কৰে আৰু ইয়াৰ ওচৰৰ চাৰিওফালে সুৰক্ষিত অনুভৱ কৰে, কিন্তু ঈশ্বৰে জুই নুমুৱায় আৰু ব্যক্তিজন অন্ধকাৰত আৱৰি থাকে। কোৰআনে তেতিয়া তেওঁলোকক বধিৰ, বোবা আৰু অন্ধ বুলি কয়। আন এটা উদাহৰণ হৈছে এজন ব্যক্তিয়ে বৰষুণ, বজ্ৰপাত আৰু বজ্ৰপাতত অন্ধকাৰত ভ্ৰমণ কৰা, যাতে তেওঁলোকে মৃত্যুৰ ভয়ত তেওঁলোকৰ কাণত আঙুলি দিব লাগিব। বজ্ৰপাত ইমানেই উজ্জ্বল যে ই তেওঁলোকৰ দৃষ্টি শক্তি প্ৰায় আঁতৰাই আনে, কিন্তু যেতিয়াই আঘাত কৰে তেওঁলোকে ইয়াৰ ফালে খোজ কাঢ়ে, আৰু আন্ধাৰ হ'লে ৰৈ যায়।

তাৰ পিছত মানৱজাতিক তাকৱা আহৰণ কৰিবলৈ ঈশ্বৰৰ উপাসনা কৰিবলৈ কোৱা হয় আৰু ঈশ্বৰৰ সৃষ্টিৰ বৰ্ণনা অনুসৰণ কৰা হয়: পৃথিৱীখন এক বিশ্ৰামস্থলী হিচাপে, আকাশক ছাউনি হিচাপে আৰু বৰষুণৰ দ্বাৰা ফল আৰু ব্যৱস্থা আনিবলৈ আকাশৰ পৰা প্ৰেৰণ কৰা হয়। তেতিয়া তেওঁলোকক ঈশ্বৰৰ কাষত উপাসনাত আনক স্থাপন নকৰিবলৈ পৰামৰ্শ দিয়া হয়। যিসকলে সন্দেহ কৰে যে মুহাম্মাদৰ ওচৰত কোৰআন প্ৰকাশ কৰা হৈছিল তেওঁলোকক তেতিয়া ইয়াৰ দৰে এটা ছূৰা প্ৰস্তুত কৰিবলৈ প্ৰত্যাহ্বান জনোৱা হৈছিল। তেতিয়া কোৱা হয় যে তেওঁলোকে কেতিয়াও এই প্ৰত্যাহ্বান পূৰণ কৰিব নোৱাৰিব আৰু নৰকক ভয় কৰিবলৈ কোৱা হয়, যাক মানৱ আৰু শিলৰ সৈতে ইন্ধন যোগোৱা আৰু বিশেষভাৱে কাফিৰৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰা বুলি বৰ্ণনা কৰা হয়।

এই অধ্যায়ৰ কাহিনীবোৰ পাঠকক ইছলামত সত্যৰ ধৰ্মীয় ধাৰণা বুজাত সহায় কৰিবলৈ কোৱা হৈছে।

৮-২০ ভণ্ড

সুৰাআল বাকাৰাত (২:৮-২০ আয়াত) ভণ্ডসকলক (মুনাফিকুন) বুজায়। মুহাম্মাদৰ মক্কান পৰ্যায়ত, বিশ্বাসী আৰু মুশ্ৰিকীন (অবিশ্বাসী) নামৰ দুটা গোট আছিল। অৱশ্যে, হিজৰা (মদিনালৈ প্ৰব্ৰজন) মুহাম্মাদে মুছলমানসকলৰ বিৰুদ্ধে গোপনে ষড়যন্ত্ৰ কৰাৰ সময়ত মুকলিকৈ ইছলাম গ্ৰহণ কৰা সকলৰ বিৰোধিতাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিব লগা হৈছিল। তেওঁলোকৰ নেতা আছিল আব্দুল্লা ইবনে উবাই যাক মদিনাত মুহাম্মাদ (ছাঃ)ৰ আগমনৰ আগতে ৰজাৰ মুকুট পিন্ধিবলৈ ওলাইছিল। ভণ্ডসকলে মুছলমানসকলৰ পৰা লাভান্বিত হৈছিল আৰু অবিশ্বাসীসকলৰ সৈতে তেওঁলোকৰ সম্পৰ্ক হেৰুৱা নাছিল। তেওঁলোকক দুয়োটা দলৰ প্ৰতি বিশ্বাসঘাতক বুলি গণ্য কৰা হৈছিল আৰু যিসকলে তেওঁলোকক সাংসাৰিক অৰ্থত আটাইতকৈ বেছি লাভান্বিত কৰিছিল তেওঁলোকৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হৈছিল

ছূৰাটোৱে নিফাকৰ ধাৰণাটোৰ ওপৰতো আলোকপাত কৰে, যি আন্তৰিকতাৰ বিপৰীত। ই দুই প্ৰকাৰৰ:

১) বিশ্বাসত নিফাক: বাহ্যিকভাৱে বিশ্বাস দেখুওৱা অৱশ্যে বাস্তৱত কোনো বিশ্বাস নাই

২) নিফাক ব্যৱহাৰিকভাৱে: য'ত মানুহে বিশ্বাস কৰে যে তেওঁলোকে ভণ্ডৰ দৰে কাম কৰে। ভণ্ড এজনৰ চিহ্নহৈছে মিছা কোৱা, প্ৰতিশ্ৰুতি ভংগ কৰা, আমান বা বিশ্বাস নকৰা আৰু যেতিয়া তেওঁলোকে তৰ্ক কৰে তেতিয়া তেওঁলোকে অভিশাপ দিয়ে বা বেয়া ভাষা ব্যৱহাৰ কৰে।

কামলুদ্দিন আহমেদ নামৰ এজন বিশিষ্ট পণ্ডিতৰ মতে, নিফাক হৈছে এনে এক বস্তু যি হৃদয়ৰ ভিতৰত আছে, সেয়েহে ঈশ্বৰৰ বাহিৰে ইয়াৰ অস্তিত্বৰ বিষয়ে কোনেও নাজানে। সেয়েহে, নিজৰ আত্ম-মূল্যায়নৰ জৰিয়তে কাকো ভণ্ড বা মুনাফিক বুলি ক'ব নোৱাৰি। ই তাকফিৰ অৰ্থাৎ কাৰোবাক কাফিৰ (অবিশ্বাসী) বুলি কোৱাৰ সমান হ'ব কিয়নো নিফাক (ভণ্ডামি) বিশ্বাসত কুফ্ৰ।

২৬ ৰ সৈতে আৰম্ভ হয় ۞ (ৰুবʿ আল-হিজাব), এটা ইছলামিক প্ৰতীক।

৮৭-১০৫ ছানা নিম্ন পাঠত সংৰক্ষণ কৰা হৈছে।

দৰাচলতে, আমি মুছাক কিতাপখন দিছিলোঁ আৰু তেওঁৰ পিছত ক্ৰমান্বয়ে বাৰ্তাবাহক পঠিয়াইছিলোঁ। আৰু আমি মৰিয়মৰ পুত্ৰ যীচুক স্পষ্ট প্ৰমাণ দিছিলোঁ আৰু তেওঁক পবিত্ৰ আত্মাৰ দ্বাৰা সমৰ্থন কৰিছিলোঁ। কিন্তু যেতিয়াই এজন বাৰ্তাবাহক আপোনাৰ ওচৰলৈ আহিছিল, (হে ইস্ৰায়েলৰ সন্তান) আপোনাৰ আত্মাই যি বিচৰা নাছিল, আপুনি অহংকাৰী আছিল নে? আৰু এটা দল [বাৰ্তাবাহকৰ] আপুনি অস্বীকাৰ কৰিছিল আৰু আপুনি হত্যা কৰা আন এটা দল। [কোৰআন ২:৮৭]

সুৰাযুক্ত পানীয় আৰু জুৱাৰ নিন্দাও প্ৰথমে অধ্যায়টোত পোৱা যায়, আৰু খ্ৰীষ্টানসকলক কিতাপখনৰ লোক বা "খ্ৰীষ্টৰ সহায়ক" শব্দৰ পৰিৱৰ্তে নাজাৰেন বুলি উল্লেখ কৰাটো কোৰআনৰ মাত্ৰ চাৰিটা অধ্যায়ৰ ভিতৰত এটা।

আল-বাক্বাৰাত যুদ্ধৰ বিষয়টোৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কেইবাটাও আয়াত আছে। কোৰআন ২:১৯০-১৯৪ ইছলামৰ যুদ্ধৰ প্ৰকৃতিৰ ওপৰত উদ্ধৃতি দিয়া হৈছে।

ছূৰাহত বিভিন্ন বিষয়ৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কেইটামান ইছলামিক নিয়ম অন্তৰ্ভুক্ত আছে, যেনে: প্ৰাৰ্থনা, উপবাস, ঈশ্বৰৰ পথত চেষ্টা কৰা, মক্কালৈ তীৰ্থযাত্ৰা, জেৰুজালেমৰ পৰা মক্কালৈ প্ৰাৰ্থনাৰ দিশ (কিব্লাহ) পৰিৱৰ্তন, বিবাহ আৰু বিবাহ আৰু বিবাহ বিচ্ছেদ, বাণিজ্য, ঋণ, আৰু আগ্ৰহ বা সুদ সম্পৰ্কীয় বহুতো অধ্যাদেশ।

 

২৫৫ "সিংহাসন আয়াত"

কোৰআন ২-ত বহুতো আয়াত অন্তৰ্ভুক্ত আছে য'ত সিংহাসনৰ বিশেষ আয়াত (আয়াতুল কুৰ্চী)ৰ দৰে গুণ আছে। মুহাম্মাদে কৈছিল বুলি জনা গৈছে,

"আপোনাৰ ঘৰবোৰ পৰিৱৰ্তন নকৰিব। ভেৰিলি, চয়তানে চুৰাট আল-বাক্বাৰাহ আবৃত্তি কৰা ঘৰটোত প্ৰৱেশ নকৰে।" [মুছলিম, তিৰ্মিধি, মুছনাদ আহমেদ]

আদ-দাৰিমীয়ে লগতে লিপিবদ্ধ কৰিছিল যে আশ-শাবিয়ে কৈছিল যে 'আব্দুল্লাবিন মাছ'দই কৈছিল, "যিজনে এটা নিশাত ছূৰা আল-বাক্বাৰাৰ পৰা দহটা আয়াত আবৃত্তি কৰে, তেতিয়া চয়তানে সেই নিশা তেওঁৰ ঘৰত প্ৰৱেশ নকৰিব। (এই দহটা আয়াত হৈছে) আৰম্ভণিৰ পৰা চাৰিটা, আয়াত আল-কুৰ্চি (২৫৫), নিম্নলিখিত দুটা আয়াত (২৫৬-২৫৭) আৰু অন্তিম তিনিটা আয়াত। ]

২৫৫ আয়াতটো হৈছে "সিংহাসন আয়াত" (آية الكرسي ʾāyatu-l-kursī). ই কোৰআনৰ আটাইতকৈ বিখ্যাত আয়াত আৰু ইছলামত ঈশ্বৰৰ সৰ্বশক্তিমানতাৰ জোৰদাৰ বৰ্ণনাৰ বাবে ইছলামিক জগতত ব্যাপকভাৱে মুখস্থ আৰু প্ৰদৰ্শিত হয়।

২৫৬ আয়াতটো কোৰআনৰ আটাইতকৈ উদ্ধৃত আয়াতসমূহৰ ভিতৰত এটা। ইয়াত বিখ্যাত ভাৱে উল্লেখ কৰা হৈছে যে "ধৰ্মত কোনো বাধ্যবাধকতা নাই।" আন দুটা আয়াত, ২৮৫ আৰু ২৮৬, কেতিয়াবা "সিংহাসন আয়াত"ৰ অংশ বুলি গণ্য কৰা হয়।

২৫৬ ধৰ্মত কোনো বাধ্যবাধকতা নাই

282 "ঋণ আৰু মহিলাৰ সাক্ষ্যৰ আয়াত"

আয়াত ২:২৮২ দুটা নিৰ্দিষ্ট ইছলামিক ন্যায়শাস্ত্ৰৰ বিষয় সামৰি লোৱা হৈছে: (১) ঋণ লোৱা আৰু (২) মহিলাৰ সাক্ষ্যৰ স্থিতি।

আমিন আহছান ইছলাহীয়ে তেওঁৰ ছূৰা আল-বাক্বাৰাৰ তাফিৰত কয় যে যেতিয়া এক নিৰ্দিষ্ট সময়ৰ বাবে ঋণ লেনদেন হয়, ইয়াক আনুষ্ঠানিকভাৱে লিখি ৰাখিব লাগিব। ঋণদাতা আৰু ঋণদাতা দুয়োজনে লেখকক বিশ্বাস কৰিব লাগিব। দুজন সাক্ষী থাকিব লাগিব: দুজন পুৰুষ, বা এজন পুৰুষ আৰু দুজন মহিলা। লেখকৰ সুৰক্ষা নিশ্চিত কৰিব লাগিব। চুক্তিৰ দৈৰ্ঘ্য সঠিকভাৱে ক'ব লাগে।^:2:282

আল-জালালাইনে কয়, "ঋণ ৰক্ষা কৰিবলৈ মাতি পঠোৱা হৈছে, দুজন সাক্ষী পুৰুষে মুছলমান মুক্ত পুৰুষক পৰিপক্ব কৰে; বা যদি সাক্ষী দুজন পুৰুষ নহয় তেন্তে এজন পুৰুষ আৰু দুজন মহিলা"^:2:282

আল-বাক্বাৰাত মুছাৰ বিষয়ে কেইবাবাৰো উল্লেখ কৰা হৈছে :

• মুছাৰ মূল্যাঙ্কন: কোৰআন ২:১৩৬
• যিজন ভৱিষ্যতবক্তাৰ সৈতে ঈশ্বৰে কথা পাতিছিল: কোৰআন ২:২৫৩
• টোৰাহ: কোৰআন ২:৪১-৪৪; ২:৫৩; ২:৮৭
• মুছাৰ অলৌকিক ঘটনা: কোৰআন ২:৫৬, কোৰআন ২:৬০, কোৰআন ২:৯২, কোৰআন ২:২১১
• মুছা আৰু ফাৰো
  • মুছা আৰু তেওঁৰ অনুগামীসকল সুৰক্ষিত: কোৰআন ২:৫০
  • ফাৰো আৰু তেওঁৰ সৈন্যবাহিনী: কোৰআন ২:৫০
  • ফাৰোৱে ইস্ৰায়েলসকলক শাস্তি দিছিল: কোৰআন ২:৪৯
• প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়া দেশলৈ ভ্ৰমণ কৰক
  • ইস্ৰায়েলসকলে প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়া দেশত প্ৰৱেশ কৰিছিল: কোৰআন ২:৫৮
  • ঈশ্বৰৰ সৈতে মুছাৰ বাৰ্তালাপ: কোৰআন ২:৫১
  • ইস্ৰায়েলসকলে পোৱালিটোক উপাসনা কৰিছিল: কোৰআন ২:৫১-৫৪, কোৰআন ২:৯২-৯৩
• ইস্ৰায়েলসকলৰ অস্বীকাৰ: কোৰআন ২:২৪৬-২৪৯
• ইস্ৰায়েলসকলৰ গুণাগুণসমূহ: কোৰআন ২:৪১-৪৪; ২:৫৫-৫৯; ২:৬১-৭১; ২:৭৪-৭৬; ২:৮৩; ২:৯৩-৬; ২:১০০-১০১; ২:১০৪; ২:১০৮; ২:১৪০-১৪২; ২:২৪৬-২৪৯

Islam ৱিকিচ'ৰা

• আয়াতুল কুৰ্চি
• আল-বাক্বাৰা ২৫৬
• ঋণৰ আয়াত