Leo Tolstoy

Lev Nikoláyevich Tolstói (en ruso y alfabeto cirilico Лев Николаевич Толстой), tamién conoixiu como Leo Tolstoy, naixito de Yásnaya Poliana o 28 d'agosto de 1828 (seguntes o calandario chuliano, 9 de setiembre seguntes o calandario gregoriano) y muerto en Astapovo o 7 de noviembre de 1910 (seguntes o calandario chuliano, 20 de noviembre seguntes o calandario gregoriano) estió un escritor y novelista ruso, considerato como un d'os mas grans escritors d'Occident y d'a literatura mundial.

Leo Tolstoy Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Articlo d'os 1000
Leo Tolstoy / Лев Николаевич Толстой
Leo Tolstoy en 1908 en una fotografía de Sergei Mikhailovich Prokudin-Gorskii, que ye a primera fotografía en color de Rusia.
Leo Tolstoy en 1908 en una fotografía de Sergei Mikhailovich Prokudin-Gorskii, que ye a primera fotografía en color de Rusia.
Información personal
Calendata de naixencia 9 de setiembre de 1828
Puesto de naixencia Leo Tolstoy Yásnaya Poliana (provincia de Tula, Imperio Ruso)
Calendata de muerte 20 de noviembre de 1910
Puesto de muerte Leo Tolstoy Astapovo (Imperio Ruso)
Ocupación Escritor y novelista

As suyas mas famosas obras son Guerra y paz y Anna Karénina, y son tenitas como o cabalto d'o Realismo).

Biografía

Leo Tolstoy naixió en a finca de Yásnaya Poliana, en a provincia de Tula, en o sino d'una familla que pertocaba a la mas antiga nobleza rusa. Su mai, a princesa María Nikoláyevna Volkonski descendeba d'os antigos prencipes de Volkonski, y su pai Nikolái Ilich Tolstói yera conte. Teneba tres chirmans y una chirmana: Sergéi, Nikolái, Dmitri y María; a naixencia d'ista zaguera li causó a muerte a la suya mai cuan Leo no teneba encara dos anyadas. Su pai muere d'un ataque d'aplopechía cuan Tolstoy teneba diez anyadas. Os chirmans van a Kazán, a la casa d'un tío paterno, Vladímir Ivánovich Yusjov, an Tolstoy vive gran parti d'a suya choventut estudiando en a Universidat de Kazán, encara que albandona os suyos estudios en 1847. Remata os suyos estudios en Sant Petersburgo, en a Escuela de Dreito.

Viacha a Moscú con intinción de mirar treballo u un matrimonio convenient. En aquel periodo de dandaleyos y deudas contraitas con o chuego prencipia la guerra en Turquía (Guerra de Crimea) y o suyo chirmano Nikolái, tenient d'artillería, li empenta a ir con él a lo Caucaso, en a val d'o Térek. Cuan plega a la stanitsa, Tolstoy ye desilusionato y arrepentito d'o suyo viache. Poquez días dimpués acompanya a o suyo chirmano que debeba escoltar un comboy de malautos dica a fortaleza de Stari-Yurt. Cruzan as fuents termals de Goriachevodsk an Tolstoy, con reduma, aprofeita ta prener unos banyos termals y an conoixe a la cosaca Márenka, amorío que reapareixe en a suya novela Os cosacos.

Tolstoy no pertocaba a l'Exercito, pero en unas campanyas, o comandant, prencipe Bariantinski, li fa unos desamens y dentra en una brigada d'artillería en a mesma batería que a suyo chirmano, como suboficial. Tiempo dimpués consigue premiso ta una cura redomatica en as auguas termals en Piatigorsk, an aburrito de pasar largas oras encletato en a suya cambra prencipia a escribir. O 2 de chulio de 1852 remata Infancia y escribe A engarrada d'o bosquey os recentos de Sebastópol.

Poco dimpués d'estar testigo de tantos sacrificios y heroísmo en a campanya de Sebastópol torna a la frivola vida de Sant Petersburgo, sintiendo un gran laso y inutilidat.

He adquiesto a convicción de que cuasi toz yeran hombres inmorals, endinos y sin carácter, mui inferiors a o mena de personas que yo heba conoixito en a mia vida de bohemia militar. Y yeran goyosos y contentos, tal y como puede estar a chen cuala concencia no los acusa de cosa.
Leo Tolstoy

Adscrito a la corrient realista, miró de reflectar de maniera fiel a sociedat en a que viviba.

A novela Os cosacos (1863) conta as historias paralelas d'una muller ensopinata en as convencions socials y un terratenient filosofo (reflexo d'o mesmo Tolstoy) que mira d'amillorar as vidas d'os suyos siervos.

Guerra y Paz ye una molimental obra an se describen cientos de distintos personaches mientres a invasión de Napoleón.

Tolstoy tenió una important influencia en o desembolique d'o movimiento anarquista, como filosofo cristiano, libertario y anarcopacifista. O teorico anarquista Pedro Kropotkin cuaternó a Leo en o suyo articlo Anarquismo d'a Enciclopedia Británica de 1911.

Lector d'o “Desobediencia civil” de l'anarquista norteamericán Henry David Thoreau, ninvió a un periodico indio un escrito titulau “Carta a un indú” que regudió en una larga correspondencia con Mohandas Gandhi, allora en Surafrica, influindo en fundamento u pensamiento d'iste zaguero en o concepto de repunte d'a no violenta, un punto central d'a visión d'o cristianismo de Tolstoy. En septiembre de 1910, dos meses dimpués d'a suya muerte, li escribió en o sentito d'aplicar a no resistencia, ya que a practica d'a violencia no ye compatible con l'amor como lei fundamental d'a vida, comencipio que fue capital en o desembolique posterior d'a "satyagraha" d'o indú. Tamién tenió correspondencia con George Bernard Shaw, Rainer Maria Rilke y o zar Nicolás II. O suyo epistolario forma un corpus d'unas 10.000 cartas conservatas en o Museu Tolstoy de Moscú.

Estió un d'os mayors esfensors d'o esperanto, y en as suyas zagueras anyatas y dezaga de bellas crisis se convirtió en una persona mui relichiosa y altruísta, refusó toda la suya obra anterior y criticó a las institucions eclesiasticas en “Reblicanza”, lo que prevocó a suya excomunión. Ni sisquiera una epistola mui celebre, la que o suyo amigo Iván Turguéniev en o suyo leito de muerte ta demandar-li que tornase a la literatura, fació que cambease de pareixer.

Chunto con Élisée Reclus estió precursor d'o que poco dimpués se dició “naturismo libertario”. Tolstoy, vechetarián como Reclus, escribe en o suyo postrer libro “Zagueras palabras” (1909) que vivamos segundes a lei de Cristo: amando-nos os uns a os atros, estando vechetarians y treballando a tierra con a nuestras mesmas mans. Presatina d'o suyo vechetarismo son muitas citas d'éll como:

Minchar carne ye un vestichio d'o primitivismo mas gran. O paso a o vechetarismo ye a primera consecuencia d'a ilustración.
Un hombre puet vivir y estar cerenyo sin matar animals ta minchar; por ixo, si mincha carne, prene parti en tirar-li a vida a un animal solenco ta satisfer a suya fambre. Y actuar asinas ye inmoral.

Dezaga de veyer a contradicción d'a suya vida cutiana con a suya ideolochía, Tolstoi decide deixar os luxos y mezclar-se con os campesins de Yásnaya Poliana, an éll se crió y vivió. Pero no obligó a la suya familla a siguir-li y continó vivindo con éls en una gran parcela, an solenco iba ta adormir muitas vegadas, estando a mayor parti d'o día en o oficio de zapatero. Creya en a lugarón una escuela ta os fillos d'os campesíns y fue profesor, autor y editor d'os libros que estudiaban. Impartiba modulos de chimnasia y preferiba o chardín ta dar clase. Creyó una pedadochía libertaria cuals comencipios instruiban en o respeto a éls mesmos y a os atros.

Tolstoy prebó de renunciar a as suyas propiedaz en favor d'os pobres, anque a suya familia, en especial a suya muller Sofía Bers, lo privó. Mirando de fuyir d'a suya casa morió en a gara d'Astápovo, y entre as suyas zagueras palabras son istas que contrimostran a grandaria d'a suya alma:

Bi ha dencima a tierra millóns d’ombres que pensan: ¿Por qué soz cudiando de yo solenco?

Fue apedecato en a suya casa en Nara.

Como refitolería, o 26 d'aviento de 1941, o cheneral alemán d'o II Cuerpo d'Exercito Panzer d'a Wehrmacht, Heinz Guderian emplegó a suya finca en Yásnaya como cuartel cheneral mientres o abance enta Moscú y s'habió de desactivar as trampas d'autodestrucción d'a casa y d'o mesmo fundón de Tolstoy ficatas por órdens de Stalin, antis de poder ocupar-la, salvando as restas d'a desferra.

Obras

As “Obras Completas” de Tolstoy fueron publicatas entre 1928 y 1958. Penden de 90 tomos, cuals zaguers 32 volumens recullen a correspondencia d'o conte. Ista edición no ye fiable: a censura sovietica consideró politicament incorrectas muitas partis. Ye preciso consultar os manuscritos orichinals en o Museu Tolstoi de Moscú.

  • Infancia (Детство [Détstvo]; 1852).
  • Adolescencia (Отрочество [Ótrochestvo]; 1854).
  • Choventut (Юность [Yúnost']; 1856).
  • Recontamientos de Sebastópol (1855-56).
  • Dos húsars (1856).
  • Felicidat conchugal (1858).
  • Os cosacos (Казаки [Kazakí]; 1863).
  • Guerra y Paz (Война и мир; (Voyná i mir); 1865-1869).
  • 1875-1877: Anna Karenina (Анна Каренина).
  • Confesión (1882).
  • A Muerte de Iván Ilich (1886).
  • La Sonata Kreutzer (Крейцерова соната; 1889).
  • Ilesia y Estau (1891).
  • O reino de Dios ye en vusatros (1894).
  • O pai Estarchio (1898).
  • Reblicanza (Воскресение [Voskresénie]; 1899).
  • Hadyi Murad (1904) (postuma).
  • No puedo callar-me.
  • Cuentos populars.
  • ¿Qué ye l'arte?.
  • Cantando por a mía vida.
  • A escuela de Yasnaia Poliana.

Bibliografía

  • Tolstói, Lev (Leon; Leo; Lev), graf, 1828-1910. Riera, Augusto, translator. Richet, Carlos (Charles). Placeres Crueles. Traducción de Augusto Riera. Barcelona, Maucci, 1902. 237 p.
  • Mann, Thomas. Goethe y Tolstói acerca del problema de la humanidad . — Buenos Aires : Tor.
  • Porché, François. Tolstói : retrato psicológico . — Buenos Aires : Losada, c1958 . — 317 p.
  • Tolstói, Lev Nicoláyevich. La guerra y la paz . — Barcelona : R. Sopena, 1931 . — 2 v.
  • Tolstói, Lev Nicoláyevich. Obras completas . — Madrid : Aguilar, 1955-56 . — 2 v. ; il.
  • Tolstói, Lev. Los cosacos. — Vilaür : Atalanta, 2009.

Vinclos externos

Tags:

Leo Tolstoy BiografíaLeo Tolstoy ObrasLeo Tolstoy BibliografíaLeo Tolstoy Vinclos externosLeo Tolstoy1828191020 de noviembre28 d'agosto7 de noviembre9 de setiembreAlfabeto cirilicoCalandario gregorianoEscritorIdioma rusoLiteraturaNovelistaRusia

🔥 Trending searches on Wiki Aragonés:

MatrimonioFriedrich NietzschePoloniaDepartamentos de FranciaLista de municipios d'a provincia de MalagaMontsiáOctubreKenyaGato pardoMickey MouseA LuengaEncinas Reales2001YiddischLiteraturaRoberto BenigniChuguetFilipinas723Lista de municipios d'a provincia de CordobaIdioma catalánConsoladorBAutoridat Nacional PalestinaIlesia d'o Reyal Seminario de Sant Carlos Borromeu de ZaragozaCristiano RonaldoOz y CosteánGlandeNuevo MexicoAleixandre lo GranIxEl SalvadorMadritArmeniaCelula eucariotaSieglo XIXGypaetus barbatusMarrónHistolochíaAnyoEuskal Herrian euskarazBalbastroEcuadorBerlanga de DueroInter de MilánSaelices el ChicoMarco AurelioVillaherrerosFigueruelasOdessaVerro1606EscociaFiscalVillaeles de ValdaviaLinkedInInternetMunicipios de Tarragona que mugan con AragónMarte (planeta)Idioma canarésHTMLMollet del Vallès🡆 More