การร่วมเพศทางทวารหนัก

ในลักษณะของพฤติกรรมทางเพศ การร่วมเพศทางทวารหนักเป็นพฤติกรรมที่มีความเสี่ยงอันเนื่องมาจากเนื้อเยื่อช่องทวารที่อ่อนแอต่อการเสียดสี และลักษณะที่ไม่เหมาะต่อการร่วมเพศของทวารหนัก ถึงแม้ว่าเยื่อเมือกรูทวารจะให้สารหล่อลื่นได้ แต่สารหล่อลื่นสำหรับการร่วมเพศก็ยังจำเป็นต้องใช้อยู่ดี

 

ตามที่ปรากฏในโลกตะวันตก การร่วมเพศทางทวารหนักระหว่างชาย-หญิงกลายมาเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อย ๆ เหตุผลประการหนึ่งก็คือมีความเสี่ยงจากการตั้งครรภ์โดยไม่พึงประสงค์ต่ำ อันเนื่องมาจากการร่วมเพศโดยไม่มีการป้องกัน นอกจากนี้ การร่วมเพศทางทวารหนักก็ถูกมองว่าช่วยป้องกันความเป็นพรหมจรรย์ของหญิงได้ เนื่องจากไม่มีการยุ่งเกี่ยวกับเยื่อพรหมจรรย์ อีกประการหนึ่งนั้น การร่วมเพศทางทวารหนักก็ถูกมองว่า ให้ความสุขทางกามมากกว่า เนื่องจากรูทวารมีความแนบแน่นกว่าช่องคลอด

ผู้หญิงอาจกระตุ้นทวารหนักของผู้ชายโดยใช้นิ้วสอดไปที่บริเวณภายนอกหรือภายในของทวารหนัก และยังอาจกระตุ้น perineum (ซึ่งสำหรับผู้ชายอยู่ระหว่างฐานของถุงอัณฑะและทวารหนัก) ด้วยการนวดต่อมลูกหมากหรือการใช้ลิ้นเลียช่องทวารหนัก ซึ่งสามารถทำให้ผู้ชายบรรลุความเสียวสุดยอดทางเพศได้จากการถูกกระตุ้นต่อมลูกหมาก รวมถึงเซ็กส์ทอย เช่น ดิลโด ก็สามารถใช้สอดใส่ได้เช่นกัน

การขยายตัวของจำนวนผู้นิยมการร่วมเพศทางทวารหนักนั้น ถูกกล่าวว่าเป็นเพราะการลดลงของการให้การศึกษาด้านเพศสัมพันธ์ และการให้ความรู้ผ่านสื่อเกี่ยวกับเพศสัมพันธ์ที่น้อยลง ทำให้ความระมัดระวังในความเสี่ยงจากการมีเพศสัมพันธ์น้อยลงไป ดังนั้น จูดี คูรินสกี แห่งมหาวิทยาลัยโคลัมเบียจึงกล่าวว่า "การร่วมเพศทางทวารหนัก เป็นประเด็นสำคัญที่ร้ายแรงของสังคม"

 

ในทางประวัติศาสตร์แล้ว การร่วมเพศทางทวารหนักได้รับความนิยมในหมู่รักร่วมเพศชาย และชายผู้ร่วมเพศกับชาย (MSM) อย่างไรก็ตาม กลุ่มชายรักชายบางคนก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการร่วมเพศทางทวารหนัก และบางกลุ่มก็เพียงช่วยสำเร็จความใคร่ให้กัน