Cristiano Ronaldo: Futbollist portugez

Ai është kapiten i të dy ekipeve. I konsideruar shpesh si lojtari më i mirë i botës dhe një nga më të mirët e të gjitha kohërave, Ronaldo ka fituar Topin e artë pesë herë, duke qënë lojtari evropian me më shumë trofe, si dhe i pari që ka fituar katër Këpuca të Arta Evropiane. Ai ka fituar 27 trofe në karrierën e tij, përfshirë pesë kampionate, pesë Liga Kampionesh si dhe një edicion të UEFA Kampionat Evropian. Një golashënues prolifik, Ronaldo mban rekordin si lojtari me më shumë gola të shënuar në pesë ligat kryesore të Evropës (412), në Ligën e Kampioneve (121), në UEFA Kampionatin Evropian (9), si dhe është rekordmen për numrin e asisteve në Ligën e Kampioneve (34) dhe UEFA Kampionatin Evropian (6). Ai ka shënuar më shumë se 690 gola me klube dhe kombëtare.

Cristiano Ronaldo

Ronaldo me Portugalinë në Kupën e Botës 2018
Të dhënat vetjake
Emri i plotë	Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro
Datëlindja	(1985-02-05) 5 shkurt 1985 (39 vjeç)
Vendlindja	Funchal, Madeira, Portugali
Gjatësia	1.87 m (6 ft 2 in)
Pozicioni	Sulmues
Të dhënat e klubit
Klubi aktual	Al Nassr
Numri	7
Karriera me të rinjtë
1992–1995	Andorinha
1995–1997	Nacional
1997–2002	Sporting CP
Karriera me klube*
Vitet	Klubi	Ndeshje	(Golat)
2002–2003	Sporting CP	25	(3)
2003–2009	Manchester United	196	(84)
2009–2018	Real Madrid	292	(311)
2018–2021	Juventus	98	(81)
2021–2022	Manchester United	40	(19)
2023–	Al Nassr	36	(36)
Karriera ndërkombëtare‡
2001	Portugalia U15	9	(7)
2001–2002	Portugalia U17	7	(5)
2003	Portugalia U20	5	(1)
2002–2003	Portugalia U21	10	(3)
2004	Portugalia U23	3	(2)
2003–	Portugalia	205	(128)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase – redaktuar më 25 shkurt 2024 ‡ Ndeshjet dhe golat me ekipin kombëtar të redaktuar më 24 nëntor 2023

Ronaldo u lind dhe u rrit në ishullin portugez të Madeiras, kurse në moshën 15 vjeç u diagnostifikua me një sëmundje në zemër, rrahjet e të cilës ishin më të shpeshta se normalja. Ai u operua për t'u shëruar nga sëmundja dhe nisi karrierën e tij futbollistike me Sporting CP, para se të firmoste në Angli me Manchester United në vitin 2003 në moshën 18 vjeç. Pasi fitoi trofeun e parë, Kupën FA, gjatë sezonit të tij të parë në Angli, ai ndihmoi Unitedin të fitonte tre tituj të Premier Ligës, një trofe të Ligës së Kampioneve si dhe FIFA Kupën e Botës për Klube. Në moshën 22 vjeç, ai ishte nominuar për çmimet Topi i artë dhe FIFA Lojtari Botëror i Vitit, kurse në moshën 23 vjeç, i fitoi të dyja. Në vitin 2009, ai firmosi me klubin spanjoll Real Madrid për 94 milion €, duke u bërë, në atë kohë, transferimi më i shtrenjtë i të gjitha kohërave.

Ronaldo fitoi 15 trofe me Real Madridin, përfshirë dy tituj të La Ligas, dy Kupa të Mbretit, katër Liga Kampionesh, dy Superkupa Evropiane dhe tre Kupa Bote për Klube. Ai u bë edhe golashënuesi më i mirë i historisë së klubit, duke shënuar plot 34 hat-trick në La Liga, një rekord, përfshirë tetë në sezonin 2014–15, si dhe u bë lojtari i vetëm që ka shënuar 30 ose më shumë gola në gjashtë sezone rresht në La Liga. Pasi ju bashkua Madridit, Ronaldo u rendit i dyti në garën për Topin e artë tre herë, në të treja rastet mbrapa Lionel Messit, rivalit të tij, para se t'a fitonte këtë çmim dy herë rresht në vitet 2013 dhe 2014. Pasi fitoi Ligën e Kampioneve në vitet 2016 dhe 2017, Ronaldo siguroi edhe dy Topa të artë rresht. Pasi fitoi një tjetër Ligë Kampionesh, këtë herë për të tretin vit rresht, Ronaldo u bë lojtari i vetëm e fitoi këtë trofe pesë herë. Në vitin 2018, ai u transferua te Juventus për një shifër fillestare 100 milion €; kjo shifër ishte më e larta që një klub italian kishte paguar për një lojtar mbi 30 vjeç.

Një lojtar i kombëtares portugeze, Ronaldo u shpall lojtari më i mirë portugez i të gjitha kohërave nga Federata Portugeze e Futbollit në vitin 2015. Ai debutoi për ekipin e të rriturve në vitin 2003 në moshën 18 vjeç, dhe që nga ajo kohë ka zhvilluar mbi 150 paraqitje; ai ka luajtur dhe ka shënuar në tetë turnamente madhore, duke qënë gjithashtu lojtari me më shumë gola dhe ndeshje i Portugalisë. Ronaldo shënoi golin e parë me kombëtaren në UEFA Euro 2004, ku ai ndihmoi Portugalinë të arrinte në finale. Ai u bë kapiten në korrik 2008, duke udhëhequr ekipin në rezultatin e hyre më madhor në histori, fitimin e UEFA Euro 2016, ku ai mori edhe Këpucën e argjendë si golashënuesi i dytë më i mirë i turnamentit; pas kësaj, ai u bë lojtari evropian me më shumë gola ndërkombëtar në histori. Ai është një nga atletët më të reklamuar të botës, duke u renditur si më i pasuri në vitet 2016 dhe 2017 nga Forbes, si dhe u shpall atleti më i famshëm nga ESPN në vitet 2016, 2017 dhe 2018.

Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro ka lindur në São Pedro, Funchal, në ishullin e Madeirës, Portugali, dhe u rrit në Santo António, Funchal. Ai është fëmija i katërt dhe më i vogël i Maria Dolores dos Santos Aveiro (lindur më 1954), një kuzhiniere, dhe José Dinis Aveiro (1953–2005), një kopshtar i bashkisë dhe menaxher pajisjesh me kohë të pjesshme. Emri i dytë i vënë, "Ronaldo", u zgjodh në ndër të presidentit të asaj kohe të Shteteve të Bashkuara Ronald Reagan. Stërgjyshja e tij nga ana e babait, Isabel da Piedade, ishte nga ishulli São Vicente i Kepit të Gjelbërt. Ai ka një vëlla më të madh, Hugo (lindur më 1975), dhe dy motra më të mëdhaja, Elma (lindur më 1973) dhe Liliana Cátia "Katia" (lindur më 1977), e cila është këngëtare. Ai u rrit në një shtëpi katolike të varfër, duke ndarë dhomën e tij me të gjithë vëllezërit dhe motrat.

Si fëmijë, Ronaldo luajti me ekipin amator Andorinha nga viti 1992 e deri në 1995, ku babai i tij ishte mbajtësi i fanellave; pas kësaj, ai shpenzoi dy vite me Nacional. Në vitin 1997, në moshën 12 vjeç, ai vajti në një provë tre-ditore me Sporting CP, e cila e bleu atë për 1,500 £. Ai më pas kaloi nga Madeira në Alcochete, afër Lisbonës, për t'u bërë pjesë e akademisë së të rinjëve të Sportingut. Në moshën 14 vjeç, Ronaldo besonte se kishte aftësi për të luajtur në nivel gjysëm-profesionist, duke rënë dakord me mamanë e tij për të ndërprerë studimet me qëllim për t'u përqëndruar tërësisht në futboll. Ai ishte i popullor në shkollë, por u përjashtua pasi i hodhi një karrige mësueses së tij, duke thënë se ajo e "ofendoi". Megjithatë, një vit më pas, ai u diagnostikua me një sëmundje në zemër, një gjëndje që mund t'a detyronte t'i jepte fund lojës së futbollit. Ronaldo u operua në zemër ku një lazer u përdor për të bashkuar disa rrugë kardiake në një, duke rregulluar rrahjet e zemrës. Ai doli nga spitali disa orë nga operacioni dhe vazhdoi stërvitjen disa ditë më pas.

Sporting CP

 

Në moshën 16 vjeç, Ronaldo u promovua në ekipin e parë të Sporting nga trajneri László Bölöni, i cili ishte impresionuar nga aftësitë dribluese të Ronaldos. Ai më pas u bë lojtari i parë që luan me ekipin nën-16, -17 dhe -18, ekipin B dhe ekipin e parë, të gjitha në një sezon. Një vit më vonë, më 7 tetor 2002, Ronaldo bëri debutimin e tij në Primeira Liga në ndeshjen kundër Moreirense, ku ai shënoi dy gola në fitoren 3–0. Gjatë sezonit 2002–03, përfaqsuesit e tij e rekomanduan lojtarin te trajneri i Liverpool, Gérard Houllier, dhe presidenti i Barcelonës, Joan Laporta. Trajneri Arsène Wenger, i cili ishte i interesuar rreth blerjes së lojtarit, u takua me të në fushat e Arsenalit në nëntor për të diskutuar rreth një transferimi të mundshëm.

Megjithatë, trajneri i Manchester United, Alex Ferguson, ishte i vendosur për të blerë Ronaldon urgjentisht, pasi Sporting mposhti United 3–1 në ndeshjen përuruese të Estádio José Alvalade në gusht 2003. Fillimisht, United kishte planifikuar për të firmosur me Ronaldon dhe më pas t'a kthente te Sporting për një vit në huazim. Shumica e lojtarëve të United ishin impresionuar nga portugezi, duke i kërkuar Fergusonit që t'a blinte menjëherë. Pas ndeshjes, Ferguson ra dakord t'i paguante Sportingut 12.24 milion £ për atë çfarë e kishte konsideruar "një nga lojtarët e rinjë më premtues" që ai kishte parë. Një dekadë pas largimit të tij nga klubi, në prill 2013, Sporting nderoi Ronaldon duke e zgjedhur atë të bëhej anëtari i 100,000të i klubit.

Manchester United

2003–2007: Vitet e para dhe zhvillimi

Ronaldo u bë lojtari i parë portugez i Manchester United kur ai firmosi me klubin në vitin 2003. Shuma e paguar për të, 12.24 milion £, e bëri atë, në atë kohë, lojtarin adoleshent më të shtrenjtë në historinë e futbollit anglez. Pavarësisht se ai kërkoi numrin 28, të njëjtin numër që kishte edhe te Sporting, Ronaldo mori fanellën me nurmin 7, e mbajtur më parë nga lojtarë si George Best, Eric Cantona dhe David Beckham. Fanella me numrin 7 u bë një motivim shtesë për Ronaldon. Një element kyç në zhvillimin e tij në Angli u bë edhe trajneri i tij, Alex Ferguson, për të cilin ai më pas tha: "Ai ka qënë babai im në sport, një nga faktorët më të rëndësishëm dhe ndikues në karrierën time."

Ronaldo bëri debutimin e tij në Premier Ligë në fitoren 4–0 në shtëpi kundër Bolton Wanderers më 16 gusht 2003, duke fituar një duartrokitje në momentin e hyrjes së tij në fushë në minutën e 60të në vend të Nicky Butt. Paraqitja e tij u vlerësua edhe nga George Best, një nga ikonat e klubit, i cili tha: "Është një nga debutimet më ekzaltuese që unë kam parë". Ai shënoi golin e parë me klubin më 1 nëntor me goditje dënimi në fitoren 3–0 kundër Portsmouth. Ai shënoi edhe tre gola të tjerë në pjesën e dytë të sezonit, i fundit nga të cilët erdhi në ndeshjen e fundit kundër Aston Villës, ku ai mori edhe kartonin e kuq të parë në karrierë. Ronaldo e mbylli sezonin e parë në Angli duke shënuar të parin e fitores 3–0 kundër Millwall në finalen e Kupës FA 2004.

 

Në fillim të vitit 2005, Ronaldo luajti dy nga ndeshjet e tij më të mira të sezonit 2004–05, fillimisht duke shënuar dhe asistuar kundër Aston Villës, e njekur më pas nga një dopietë kundër klubit rival Arsenalit. Ai luajti 120 minuta të plota në barazimin pa gola kundër Arsenalit në finalen e Kupës FA si dhe shënoi në gjuajtjet e penalltive ku United u mposht. Më 29 tetor, ai shënoi golin e 1,000të të Manchester United në Premier Ligë në distafën 4–1 kundër Middlesbrough. Drejtë mesit të sezonit, në nëntor, ai i shtoi kontratës së tij edhe dy vite të tjera, duke zgjatur qëndrimin e tij deri në vitin 2010. Ronaldo fitoi trofeun e dytë në Angli më 26 shkurt 2006, Kupën e Ligës, ku në finale ai shënoi golin e tretë të fitores 4–0 kundër Wigan Athletic.

Gjatë sezonit të tretë në Angli, Ronaldo u përfshi në disa incidente. Ai u dënua me një ndeshje pezullim nga UEFA për shkak se i tregoi "gishtin e mesit" tifozëve të Benficës, si dhe mori karton të kuq në derbin kundër Manchester City për shkak se goditi ish lojtarin e United, Andy Cole. Ai gjithashtu u përplas edhe me një shok skuadre, sulmuesin Ruud van Nistelrooy, i cili kritikoi stilin e lojës së portugezit. Pas Kupës së Botës 2006 ku ai u përfshi në një incident me shokun e skuadrës në klub, Wayne Rooney, i cili u përjashtua, Ronaldo publikisht bëri kërkesë për transferim, duke cituar mbështjetjen e pakët e marrë nga klubi pas incidentit. Megjithatë, United përjashtoi mundësinë që Ronaldo të largohej nga klubi.

Pavarësisht se incidenti me Rooney në Kupën e Botës 2006 bëri që Ronaldo të vërshëllehej nga tifozët gjatë gjithë sezonit 2006–07, ai pati vitin e shpërthimit dhe të daljes në skenë si një nga lojtarët më të mirë, duke shënuar më shumë se 20 gola si dhe fitoi titullin e parë të Premier Ligës. Një faktor i rëndësishëm i këtij suksesi ishte edhe stërvitja një kundër një me trajnerin René Meulensteen, i cili i mësoi portugezit të ishte më i paparashikueshëm, të përmirsonte bashkpunimin me lojtarët e tjerë, të kërkonte topin dhe të shfrytëzonte çdo mundësi për gol sesa të përpiqej të shënonte gola të bukur për të cilat njihej. Ai shënoi tre dopieta rresht në dhjetor, kundër Aston Villës – një fitore që e vendosi United në krye të renditjes – Wigan Athletic dhe Reading. Ronaldo u emërua Lojtari i Muajit i Premier Ligës në nëntor dhe dhjetor, duke u bërë lojtari i tretë në histori që e fiton këtë çmim rresht.

2007–2008: Suksesi kolektiv dhe personal

 

Ronaldo shënoi golat e parë në Ligën e Kampioneve në fitoren tenistike 7–1 kundër Romës në çerek-finalet e kompeticionit. Ky dygolësh u ndoq nga një gol tjetër në minutën e 4të të ndeshjes së parë gjysëm-finale në shtëpi kundër Milan, ku United fitoi 3–2. Megjithatë, në ndeshjen e kthimit, Ronaldo u ndal nga mbrojtja e Milanit, e cila fitoi 3–0 dhe u kualifikua për në finale. Ai gjithashtu ndihmoi ekipin të arrinte në finalen e Kupës FA, ku u mposhën nga Çelsi me rezultatin 1–0. Ronaldo shënoi golin e vetëm në derbin e Manchesterit më 5 maj 2007 – i 50ti për të me klubin – me Manchester United që fitoi titullin e parë të Premier Ligës pas katër vitesh. Ronaldo u nderua me disa çmime si shpërblim për paraqitjet e tij gjatë sezonit. Ai fitoi çmimet Lojtari i ri i vitit, lojtari i vitit i tifozëve, Futbollisti i vitit dhe Lojtari i vitit i lojtarëve, duke u bërë lojtari i parë që i fiton të gjitha çmimet e PFA dhe FWA. Rroga e tij gjithashtu u rrit në 120,000 £ në javë (31 milion £ gjithsej) si pjesë e një rinovimi pjesë-vjeçar me klubin.

Ronaldo shënoi 42 gola në të gjitha kompeticionet në sezonin 2007–08, duke arritur shifrën më të lartë gjatë kohës së tij në Angli. Ai humbi tre ndeshje pasi goditi me kokë një lojtar të Portsmouth në fillim të sezonit, një përvojë që sipas tij e mësoi të mos provokohej nga kundërshtarët. Në fund të vitit 2007, ai u rendit i dyti mbrapa brazilianit Kaká për çmimin prestigjoz Topi i Artë, dhe u rendit i treti, mbrapa Kakás dhe Lionel Messit, për çmimin FIFA Lojtari Botëror i Vitit.

Ronaldo shënoi tregolëshin e parë dhe të fundit për Manchester United në fitoren 6–0 kundër Newcastle United më 12 janar 2008, duke e ngjitur ekipin në krye të renditjes së Premier Ligës. Dy muaj më vonë, më 19 mars, ai u bë kapiten i United për herë të parë në një fitore në shtëpi kundër Bolton, ku ai shënoi të dy golat e ndeshjes. Goli i dytë i takimit ishte i 33ti i sezonit, duke thyer shifrën 32të të George Best në sezonin 1967–68, duke vendosur një rekord të ri në klub për numrin e golave të shënuar në një sezon nga një mesfushor. Ai shënoi 31 gola në kampionat, një shifër e mjaftueshme për t'i dhënë Këpucën e Artë të Premier Ligës si dhe Këpucën e Artë Evropiane, duke u bërë i pari anësor që e fiton këtë çmim evropian.

 

Në fazën me eliminim direkt të Ligës së Kampioneve, Ronaldo shënoi golin vendimtar kundër Lyon, që ndihmoi United të fitonte me rezultatin e përgjithshëm 2–1 dhe të përparonte në çerek-finale, ku, duke luajtur si sulmues, shënoi me kokë kundër Romës, duke kontribuar në kualifikimin për në gjysëm-finale rezultatin e përgjithshëm 3–0. United arriti në finalen në Moskës kundër Çelsit, ku Ronaldo shënoi golin e avantazhit me kokë dhe pati një penallti të pritur në gjuajtjet e penalltive. Megjithatë, Manchester United doli fitimtar. Ai e mbylli kompeticionin si shënuesi më i mirë si dhe u shpall lojtari i turnamentit nga UEFA. Përveç kësaj, ai fitoi edhe çmimet PFA Lojtari i vitit i lojtarëve dhe FWA Futbollisti i vitit për të dytin sezon rresht.

2008–2009: Sezoni i fundit në Angli

Pas përhapjes së zërave rreth një interesimi të Ronaldos për të kaluar te klubi spanjoll Real Madrid, United bëri një ankesë në organin qeveritar të futbollit FIFA rreth zërave se Reali kishte ndjekur lojtarin për t'a marrë, megjithatë, FIFA nuk ndërmori asnjë vendim. Presidenti i FIFA-s, Sepp Blatter, pohoi se lojtari duhej të lejohej të largohej nga klubi, duke e përshkruar situatën si "skllavëri moderne". Pavarësisht se Ronaldo ishte publikisht dakord me Blatter, ai qëndroi te United edhe për një vit. Para fillimit të sezonit 2008–09, më 7 korrik, Ronaldo j'u nënshtrua një operacioni në kyçin e këmbës, që e mbajti jashtë fushave për dhjetë javë. Pas rikthimit, ai shënoi golin e 100të në të gjitha kompeticionet për United në fitoren 5–0 kundër Stoke City; ai në atë ndeshje shënoi dy gola me goditje dënimi, ku e para ishte goli i 100të. Me këto gola, Ronaldo i kishte shënuar të 19 ekipeve kundërshtare në Premier Ligë në atë kohë. Në fund të vitit 2008, Ronaldo fitoi klubin të fitonte FIFA Kupën e Botës për Klube në Japoni, ku ai asistoi golin e fitores në finale kundër Liga de Quito si dhe fitoi edhe Topin e Argjendë në vazhdim. Ai më pas u bë lojtari i parë i United që fiton Topin e Artë që nga George Best në vitin 1968, dhe lojtari i parë i Premier Ligës që fiton çmimin FIFA Lojtari Botëror i Vitit.

Goli i fitores në ndeshjen e kthimit kundër Portos, një finalizim nga 36 metra, i fitoi atij edicionin e parë të FIFA Çmimit Puskás, i dhënë për golin më të bukur të vitit; ai e konsideroi këtë gol si më të bukurin e karrierës së tij. United arriti në finalen e madhe në Romë, ku Ronaldo nuk pati ndonjë ndikim me Manchester United që u mposht 2–0 nga Barcelona. Ronaldo e mbylli qëndrimin e tij në Angli me nëntë trofe, me United që fitoi titullin e Premier Ligës për të tretin sezon rresht si dhe Kupën e Ligës. Ai e mbylli sezonin me 26 gola në të gjitha kompeticionet, 16 më pak se sezoni i kaluar, në katër ndeshje më shumë. Goli i tij i fundit për klubin erdhi më 10 maj 2009 me një goditje dënimi në derbin e Manchesterit në Old Trafford.

Real Madrid

2009–2013: Transferimi rekord dhe titulli i La Ligas

Më 25 qershor 2009, Ronaldo u bashkua me klubin spanjoll Real Madrid për rreth 93.9 milion €, duke u bërë lojtari më i shtrenjtë në atë kohë. Kontrata e tij, e cila ishte e vlefshme deri në vitin 2015, kishte vlerë 11 milion € në vit dhe përmbante edhe një klauzolë lirimi 1 miliard €. Ronaldo u prezantua në Santiago Bernabéu para 80,000 tifozëve, duke thyer rekordin 25-vjeçar të argjentinasit Diego Maradona në prezantimin e tij te Napoli para 75,000 tifozëve. Për shkak se numri i tij i parapëlqyer 7 ishte pronë e kapitenit Raúl, Ronaldo mori fanellën me numrin 9, që j'u prezantua nga legjenda e klubit Alfredo Di Stéfano.

 

Ronaldo bëri debutimin e tij në La Liga më 29 gusht 2009, duke luajtur si titullar në fitoren 3–2 në shtëpi kundër Deportivo La Coruña, ku ai shënoi një nga golat me penallti. Ai shënoi gol në të katërta ndeshjet e para të kampionatit, duke u bërë lojtari i parë i Madridit që e arrin këtë gjë. Ai regjistroi golat e parë në Ligën e Kampioneve me dy goditje dënimi në ndeshjen e parë të fazës së grupeve kundër Zürich. Megjithatë, forma e tij e mirë në fillimin e sezonit u ndërpre për shkak të një dëmtimi në kyçin e këmbës gjatë një angazhimi me kombëtaren, duke qëndruar jashtë fushave për shtatë javë. Një javë pas rikthimit, Ronaldo mori kartonin e kuq të parë në Spanjë në një ndeshje kundër Almería. Në mesin e sezonit, Ronaldo u rendit i dyti për çmimet Topi i Artë dhe FIFA Lojtari Botëror i Vitit, mbrapa Messit të Barcelonës, rivalëve historik të Realit. Ai e përfundoi sezonin me 33 gola në të gjitha kompeticionet, përfshirë edhe një tregolësh në fitoren 4–1 kundër Majorkës, i pari i tij në futbollin spanjoll. Sezoni i tij i parë në Madrid u mbyll pa trofe.

Pas largimit të Raúl, Ronaldo mori fanellën me numrin 7 para fillimit të sezonit 2010–11. Ai u rikthye në formën e tij më të fortë, formë që i fitoi Topin e Artë te Manchester United, kur ai shënoi për herë të parë katër gola në një ndeshje në fitoren tenistike 6–1 kundër Racing Santander më 23 tetor. Ronaldo do të vazhdonte me këtë formë të mrekullueshme duke shënuar në 6 neshjet e rradhës, përfshirë tre në La Liga, një në Ligën e Kampioneve dhe dy me Portugalinë; ai e mbylli muajin me 11 gola, duke vendosur një rekord personal. Pas kësaj, Ronaldo shënoi tregolësha në ndeshjet kundër Athletic Bilbao, Levantes, Villarrealit, dhe Málagës. Pavarësisht performancave të tij, ai nuk arriti dot të siguronte një podium në edicionin përurues të çmimit FIFA Topi i Artë në fund të vitit 2010.

Gjatë një serie historike me katër El Clásico kundër rivalëve të Barcelonës në prill 2011, Ronaldo shënoi dy herë duke barazuar rekordin e tij personal me 42 gola në të gjitha kompeticionet në një sezon të vetëm. Pavarësisht se nuk e gjeti golin dy ndeshjet gjysëm-finale të Ligës së Kampioneve ku Reali u eliminua, ai shënoi golin e barazimit me penallti në ndeshjen e kthimit në kampionat dhe më pas shënoi golin e fitores në kohën shtesë në finalen e Kupës së Mbretit, duke fituar trofeun e tij të parë në Spanjë. Gjatë dy javëve në vazhdim, Ronaldo shënoi një tjetër poker kundër Seviljes, një tregolësh kundër Getafes, dhe një dopietë me goditje dënimi kundër Villarreal, duke arritur në 38 gola në kampionat, një shifër e mjaftueshme për të barazuar rekordin e më shumë golave të shënuar në një sezon nga Telmo Zarra dhe Hugo Sánchez. Dy golat e shënuar në ndeshjen e fundit të sezonit kundër Almerías, e bënë atë lojtarin e parë në historinë e La Ligas që shënon 40 gola. Përveç se fitoi Trofeun Pichichi, ai fitoi edhe Këpucën e Artë Evropiane, duke u bërë lojtari i parë në histori që e fiton në dy kampionate të ndryshme. Ai e përfundoi sezonin e dytë në Madrid me 53 gola në të gjitha kompeticionet.

 

Gjatë sezonit të ardhshëm 2011–12, Ronaldo vendosi një rekord të ri personal shënimi duke realizuar 60 gola në të gjitha kompeticionet. Goli i tij i 100të për Madridin erdhi në Camp Nou në ndeshjen e Supercopa de España, edhe pse Barcelona fitoi trofeun me rezultatin e përgjithshëm 5–4. Ronaldo shënoi tripleta në ndeshjet kundër Real Zaragozës, Rayo Vallecanos, Málagës, Osasunës, dhe Seviljes, duke e vendosur Realin në krye të renditjes në mesin e sezonit, si dhe u rikthye Ronaldon në podiumin e FIFA Topit të Artë, ku përfundoi i dyti mbrapa Messit. Pavarësisht dy golave të tij, Real Madrid u eliminua me rezultatin e përgjithshëm 4–3 nga Barcelona në çerek-finalet e Kupës së Mbretit. Ai shënoi sërisht dy gola, njërën me penallti, në ndeshjen e kthimit të gjysëm-finales së Ligës së Kampioneve kundër Bayern München; rezultati i përgjithshëm 3–3 e dërgoi ndeshjen në gjuajtjet e penalltive, ku tentativa e Ronaldos u prit nga Manuel Neuer, që solli edhe eliminimin e Realit nga kompeticioni.

Ronaldo gjeti sukses më të madh në kampionat, duke ndihmuar ekipin të fitonte titullin e parë të La Ligas pas katër vitesh, me një rekord prej 100 pikësh. Pas një tregolëshi kundër Levantes, që arriti sërisht avantazhin ndaj Barcelonës në renditje, ai shënoi golin e 100të në kampionat në fitoren 5–1 kundër Real Sociedad më 24 mars 2012, duke e arritur këtë shifër në vetëm 92 ndeshje në tre sezone, duke thyer rekordin e klubit të vendosur nga Ferenc Puskás. Pasi shënoi një tjetër tregolësh në derbin e Madridit kundër Atlético Madrid, ai arriti në shifrën 40 gola në kampionat, duke barazuar rekordin e vendosur në sezonin e kaluar. Më 21 prill, Ronaldo shënoi golin e fitores 2–1 kundër Barcelonës në Camp Nou, duke j'u drejtuar tifozëve kundërshtar të revoltuar me një veprim "qetësohu" gjatë festimit të golit – ai e përsëriti këtë gjë katër vite më pas në të njëjtin stadium gjatë një tjetër festimi goli. Duke shënuar golin e fundit të sezonit kundër Majorkës, Ronaldo arriti në 46 gola në kampionat, katër më pak se rekordi i ri i vendosur nga Messi, si dhe mori meritat si lojtari i parë që shënon kundër të 19 ekipeve kundërshtare në një sezon të vetëm në La Liga.

Ronaldo e nisi sezonin 2012–13 duke ngritur trofeun e Supercopa de España, trofeu i tij i tretë në Spanjë. Duke shënuar gol në të dyja ndeshjet, Madridi fitoi superkupën me rregullin e golit jashtë fushe pas barazimit 4–4 kundër Barcelonës. Goli i shënuar në ndeshjen e parë të Superkupës e bëri Ronaldon lojtarin e parë të Realit në historinë e El Clásicos që shënon katër gola rresht në Camp Nou, kurse me golin e shënuar në Santiago Bernabéu, barazoi rekordin e kilianit Iván Zamorano me pesë gola në pesë El Clásico rradhazi. Pavarësisht se Ronaldo komentoi publikisht se ishte jo i lumtur për shkak të një "problemi profesional" brënda klubit, e shtyrë edhe nga refuzimi i tij për të festuar golin e 150të me klubin, mesatarja e tij e shënimit nuk pësoi rënje. Pasi shënoi një tregolësh me dy penallti kundër Deportivo La Coruña, ai shënoi tregolëshin e parë në Ligën e Kampioneve në një fitore 4–1 kundër Ajax. Katër ditë më pas, ai u bë lojtari i parë që shënon në gjashtë El Clásico rradhazi pas një dopiete në barazimin 2–2 në Camp Nou. Paraqitjet e tij në vitin 2012 e renditën sërisht të dytin në garën për FIFA Topin e Artë, duke u renditur sërisht mbrapa Messit, i cili e fitoi trofeun për herë të katërt rresht.

2013–2015: Fitimi i Topave të Artë rresht dhe La Décima

Pas pushimit dimëror të sezonit 2012–13, Ronaldo u bë kapiten i Realit për herë të parë më 6 janar në një ndeshje kundër Real Sociedad; ai shënoi një dygolësh për t'i dhënë fitoren 4–3 ekipit të tij me dhjetë lojtarë. Ai më pas u bë kapiteni i parë jo-spanjoll i klubit pas 60 vitesh në një El Clásico në ndeshjen e 30 janarit, e cila ishte ndeshja e tij e 500të në nivel klubesh. Tre ditë më pas, ai kishte shënuar golin e 300të në nivel klubesh si pjesë e tregolëshit të tij të përkryer kundër Getafes. Pas tregolëshave kundër Celta Vigos dhe Seviljes, ai shënoi golin e 200të për Madridin më 8 maj në fitoren 6–2 kundër Málagës, duke e arritur këtë shifër në vetëm 197 ndeshje. Ai ndihmoi ekipin të arrinte në finalen e Kupës së Mbretit duke shënuar një dygolësh kundër El Clásico, duke u bërë lojtari i parë i Real Madridit që shënon në gjashtë ndeshje rresht në Camp Nou. Në finale, ai shënoi golin e vetëm të ekipit të tij në humbjen 2–1 kundër Atlético Madrid; në kohën shtesë, ai mori një karton të kuq direkt për sjellje të dhunshme. Real Madridi dështoi të mbronte titullin e La Ligas, duke përfunduar në vendin e dytë mbrapa Barcelonës.

Në raundin e parë me eliminim direkt në Ligën e Kampioneve, Ronaldo u përball me ish klubin e tij Manchester United për herë të parë. Pasi shënoi golin e barazimit në barazimin 1–1 në ndeshjen e parë në Santiago Bernabéu, ai shënoi golin e fitores në fitoren 2–1 në Old Trafford, në rikthimin e e parë në ish stadiumin e tij. Ai nuk festoi golin në shenjë respekti ndaj ish ekipit të tij. Ronaldo shënoi tre gola në fitoren 5–3 me rezultat të përgjithshëm të Realit ndaj klubit turk Galatasaray, duke siguruar një vend në gjysëm-finale. Në gjysëm-finale, ai shënoi golin e vetëm të ekipit të tij në humbjen 4–1 kundër Borussia Dortmund në ndeshjen e parë, por dështoi të shënonte në fitoren 2–0 në ndeshjen e kthimit; duke u mposhtur me rezultatin e përgjithshëm 4–3, Reali u eliminua për herë të tretë rresht në gjysëm-finalen e këtij kompeticioni. Ronaldo kishte shënuar 12 gola, duke e përfunduar sezonin e tij në Ligën e Kampioneve si golashënuesi më i mirë për herë të dytë në karrierë. Gjithsej, ai shënoi 55 gola në të gjitha kompeticionet.

 

Dështimi i Real Madridit për të fituar një trofe madhor dhe si raportimet për një përçarje të lojtarëve nxiti spekullime rreth së ardhmes së Ronaldos në klub. Megjithatë, në fillim të sezonit 2013–14, ai e rinovoi kontratën e tij aktuale me tre vite deri në 2018, me një rrogë vjetore 17 milion €, duke u bërë për një kohë të shkurtër lojtari më i paguar në futboll. Ai u bë shok skuadre me anësorin Gareth Bale, transferimi i të cilit kushtoi 100 milion €, duke kaluar atë të Ronaldos katër vite më parë. Sëbashku me sulmuesin Karim Benzema, ata formuan treshen të quajtur gjerësisht si "BBC", shkurtimi i emrave Bale, Benzema, dhe Cristiano, dhe një shaka me emrin e televizionit publik BBC. Pas një serie performancash me gola gjatë pjesës së parë të sezonit, Ronaldo deklaroi se ai po kalonte formën më të mirë të karrierës. Nga fundi i nëntorit, ai kishte shënuar plot 32 gola në 22 ndeshje për klubin dhe kombëtaren, përfshirë tregolëshat kundër Galatasaray, Seviljes, Real Sociedadit, Irlandës së Veriut dhe Suedisë. Performancat e tij u shpërblyen me fitimin e FIFA Topit të Artë, një bashkim i çmimeve Topi i Artë dhe FIFA Lojtari Botëror i Vitit, për herë të parë në karrierë.

Njëkohësisht me suksesin personal, Ronaldo shijoi edhe sezonin më të mirë kolektiv në Spanjë deri në atë kohë, duke ndihmuar Realin të fitojë La Déciman, kupën e 10të Evropiane. Në fazën me eliminim direkt të kompeticionit, ai shënoi nga një dopietë në dy ndeshjet e fituara me rezultatin e përgjithshëm 9–2 kundër Schalke 04, duke ndihmuar Realin të përparojë në çerek-finale. Goli i tij në fitoren 3–0 kundër Borussia Dortmund, në ndeshjen e 100të në Ligën e Kampioneve, bëri që portugezi të arrinte 14 gola sezonal, duke barazuar rekordin e vendosur nga Messi dy vite më parë. Në ndeshjen e dytë gjysëm-finale kundër Bayern München, Ronaldo shënoi një dygolësh duke ndihmuar ekipin të fitojë 4–0 në Allianz Arena; Reali kështu u kualifikua në finale për herë të parë pas 12 vitesh. Në finale, ai shënoi me penallti në minutën e 120të të fitores 4–1 në shtesë kundër Atlético Madrid, duke u bërë lojtari i parë që shënon në dy finale të ndryshme me dy ekipe të ndryshme fituese. Paraqitja e tij e përgjithshme në finale u ndikua si pasojë e një dëmtimi në gju që i shkaktoi probleme të vazhdueshme gjatë muajit të fundit të sezonit. Ai vendosi të luante në finale kundër këshillës së mjekëve, duke e komentuar më vonë: "Në jetë nuk fiton pa sakrifica dhe duhet të rrezikosh". Si golashënuesi më i mirë i Ligës së Kampioneve me një rekord 17 gola, ai u emërua UEFA Lojtari më i mirë në Evropë.

Në Kupën e Mbretit, Ronaldo ndihmoi ekipin të arrinte në finale duke shënuar dy gola me penallti kundër Atlético Madrid në Vicente Calderón; goli i parë bëri që ai të ketë shënuar në çdo minutë të një ndeshje 90 minutëshe në futboll. Problemet e vazhdueshme me gjurin bëri që portugezi të humbiste finalen, ku Real Madridi mposhti Barcelonën 2–1 për të fituar trofeun. Edhe pse Madridi nuk shkëlqeu në kampionat, të cilën e mbyllën në vendin e tretë, Ronaldo nuk kishte rivalë në aspektin e shënimit. Ai shënoi 31 gola në 30 ndeshje, duke fituar Pichichin dhe Këpucën e Artë Evropiane; trofeun e dytë e fitoi sëbashku me sulmuesin uruguajian Luis Suárez. Pjesë e këtyre golave ishte edhe goli i 400të në karrierë, në ndeshjen e 653të për klubet dhe kombëtaren, e cila erdhi si pjesë e dopietës së shënuar ndaj Celta Vigos më 6 janar; ai j'a dedikoi golat bashkëkombasit të tij Eusébio, i cili vdiq dy ditë më parë. Një gol i minutës së fundit i shënuar me takë kundër Valencias më 4 maj – i 50ti për të në të gjitha kompeticionet – u zgjodh si goli më i bukur i sezonit nga Liga de Fútbol Profesional, e cila më pas e shpalli Ronaldon Lojtarin më të mirë në La Liga.

Gjatë sezonit të ardhshëm 2014–15, Ronaldo vendosi një rekord personal duke shënuar 61 gola në të gjitha kompeticionet, duke e nisur me një dopietë kundër Seviljes në ndeshjen e Superkupës Evropiane 2014. Ai gjithashtu arriti nisjen më të mirë të karrierës në kampionat, duke shënuar plot 15 gola në 8 ndeshjet e para, një rekord, përfshirë edhe një poker Elches dhe tregolëshave kundër Deportivo La Coruña dhe Athletic Bilbao. Më 6 dhjetor, pasi shënoi një tregolësh kundër Celta Vigos, i 23ti i tij në La Liga, ai arriti shifrën e 200 golave në kampionat në vetëm 178 ndeshje, duke u bërë lojtari më i shpejtë që e arrin këtë gjë. Pasi ngriti trofeun e FIFA Kupës së Botës për Klube në Marok me Realin, duke fituar sërisht Topin e Argjendë, Ronaldo u nderua për të dytin vit rresht me çmimin FIFA Topi i Artë, duke j'u bashkuar Johan Cruyff, Michel Platini, dhe Marco van Basten si tre-herë fitues i këtij çmimi.

2015–2017: Shënuesi më i mirë i Real Madridit dhe La Undécima

 

Pas pushimeve dimërore, forma e Ronaldos si dhe performancat e Madridit pësuan rënje. Humbja 2–1 kundër Valencias në ndeshjen e parë të vitit 2015, pavarësisht se Ronaldo shënoi, i dha fund rekordit kombëtar të Real Madridit me 22 ndeshje pa humbje në të gjitha kompeticionet. Sezoni i tyre vazhdoi në mënyrë jo të suksesshme dhe u mbyll pa asnjë trofe, duke e mbyllur kampionatin në vendin e dytë dhe Ligën e Kampioneve në gjysëm-finale. Në këtë të fundit, Ronaldo përmirsoi rekordin e golave të shënuar në ndeshjet si vizitor në 12, duke e arritur me golin e tij në fitoren 2–0 kundër Schalke 04. Ai shënoi një dygolësh në ndeshjen e kthimit, por këtë herë në humbjen 3–4, që nuk ndikoi në kualifikimin e tyre për në çerek-finale. Ai më pas shënoi të dy golat e ekipit të tij në eliminimin me rezultatin e përgjithshën 2–3 nga Juventus në gjysëm-finale. Me 10 gola, ai u shpall për të tretin sezon rresht golashënuesi më i mirë, këtë herë sëbashku me dyshën e Barcelonës, Lionel Messi dhe Neymar.

Në La Liga, ku Real Madridi përfundoi në vendin e dytë, Ronaldo shfaqi një formë fantastike veçanërisht në javët e fundit. Për herë të parë në karrierën e tij, ai shënoi pesë gola në një ndeshje, përfshirë tre gola në tetë minuta, në fitoren rekord 9–1 kundër Granadës më 5 prill. Ai shënoi golin e 300të për klubin tre ditë më pas në fitoren 2–0 kundër Rayo Vallecanos. Tregolëshat në ndeshjet kundër Seviljes, Espanyolit, dhe Getafes e çuan numrin e tregolëshave të tij me klubin në 31, duke thyer rekordin e klubit të vendosur nga Di Stéfano me 28. Si rezultat i kësaj, ai e përfundoi sezonin me 48 gola, dy gola më shumë se rekordi i tij personal në sezonin 2011–12, pavarësisht se humbi dy ndeshje në shkurt për shkak të një kartoni të kuq të marrë në ndeshjen kundër Córdobës. Përveç fitimit për të dytën herë rresht të trofeut Pichichi, ai fitoi Këpucën e Artë Evropiane për herë të katërt, një rekord.

 

Në nisjen e sezonit 2015–16, i shtati i tij në Madrid, Ronaldo u bë golashënuesi më i mirë në historinë e klubit, në fillim në kampionat dhe më pas në të gjitha kompeticionet. Pesë golat e shënuar në fitoren dominuese 6–0 kundër Espanyolit më 12 shtator bënë që ai të arrinte 230 gola në La Liga në vetëm 203 ndeshje, duke thyer rekordin e klubit të vendosur nga legjenda Raúl. Një muaj më vonë, më 17 tetor, ai sërisht kaloi rekordin e Raúlit pas golit të dytë të shënuar në fitoren 3–0 kundër Levantes në shtëpi, duke arritur gjithsej 324 gola me klubin. Ronaldo gjithashtu u bë shënuesi më i mirë në historinë e Ligës së Kampioneve pas një tregolëshi të shënuar kundër Shakhtar Donetsk, pasi e kishte përfunduar sezonin e kaluar sëbashku me Messin me nga 77 gola. Ai arriti në shifrën 500 gola me klubet dhe kombëtaren pas një dopiete në Suedi kundër Malmös FF më 30 shtator. Në fund të fazës së grupeve, Ronaldo u bë lojtari i parë në histori që arrin një kuotë dyshifrore, duke vendosur rekord me 11 gola, përfshirë edhe një katërgolësh në fitoren shkatërruese ndaj Malmös FF.

Më 5 mars 2016, Ronaldo shënoi katër gola në fitoren tenistike 7–1 kundër Celta Vigos, duke u bërë golashënuesi i dytë më i mirë në historinë e La Ligas me 252 gola. Pas kësaj, ai shënoi një tregolësh kundër VfL Wolfsburg për të dërguar ekipin në gjysëm-finalet e Ligës së Kampioneve, pas disfatës 2–0 në ndeshjen e parë në Gjermani. Me këtë tregolësh Ronaldo arriti në shifrën 16 gola në këtë kompeticion, duke u shpallur golashënuesi më i mirë për të katërtin sezon rresht, dhe për herë të pestë gjithsej. Ronaldo zhvilloi një paraqitje jo pozitive në finalen e Ligës së Kampioneve kundër Atlético Madridit, në një përsëritje të finales së vitit 2014, kjo për shkak të disa problemeve fizike. Megjithatë, ai shënoi penalltinë e fundit të ekipit të tij në gjuajtjet e penalltive ku Reali triumfoi 5–3 për të siguruar La Undécima, trofeu i 11të në historinë e Madridit. Për të gjashtin vit rresht, Ronaldo shënoi më shumë se 50 gola në të gjitha kompeticionet. Performancat e tij gjatë sezonit u shpërblyen me Çmimin UEFA Lojtari më i mirë në Evropë, një çmim që ai e fitoi për herë të dytë.

Ronaldo humbi tre ndeshjet e para të Real Madridit në sezonin 2016–17, përfshirë edhe ndeshjen e UEFA Super Kupës kundër Seviljes, pasi ai ishte ende duke u rikuperuar nga dëmtimi që pësoi në finalen e UEFA Euro 2016. Më 15 shtator, Ronaldo nuk festoi golin që i shënoi ish klubit të tij Sporting CP në Ligën e Kampioneve, duke deklaruar pas përfundimit të ndeshjes se "ata më bënë ky që jam." Më 19 nëntor, Ronaldo shënoi tre gola në fitoren 3–0 në transfertë kundër Atlético Madrid, duke u bërë golashënuesi më i mirë në historinë e Derbit të Madridit me 18 gola. Më 15 dhjetor, ai shënoi golin e 500të në karrierë në fitoren 2–0 kundër Club América në gjysëm-finalen e FIFA Kupës së Botës për Klube. Në finale, ai shënoi tre gola me Realin që mposhti 4–2 ekipin japonez Kashima Antlers për të fituar trofeun. Ai e mbylli turnamentin si golashënuesi më i mirë me 4 gola si dhe u shpall lojtari më i mirë i turnamentit. Në fund të vitit, Ronaldo fitoi Topin e Artë për herë të katërt në karrierë si dhe u shpall fituesi i parë i Best FIFA Men's Player, pasardhësja e çmimit FIFA Lojtari Botëror i Vitit, duke ju falur më së shumti suksesit me Portugalinë në Euro 2016.

2017–2018: Titulli i pestë i Ligës së Kampioneve dhe Topi i Artë i pestë

 

Në përballjen kundër Bayern München në çerek-finalet e Ligës së Kampioneve në prill 2017, Ronaldo shënoi të dy golat në fitoren 2–1 në transfertë në ndeshjen e parë. Më këtë dopietë, ai hyri në histori si lojtari i parë që shënon 100 gola në kompeticionet për klube të UEFA-s. Në ndeshjen e kthimit në Madrid, Ronaldo shënoi një tregolësh 'të përkryer' për të arritur golin e tij të 100të në këtë kompeticion, duke u bërë lojtari i parë që e arrin këtë gjë. Real Madridi fitoi 4–2 pas kohës shtesë. Më 2 maj, Ronaldo shënoi një tjetër tregolësh me Realin që mposhti 3–0 Atlético Madridin në ndeshjen e parë të gjysëm-finales së Ligës së Kampioneve. Më 17 maj, Ronaldo shënoi një dopietë kundër Celta Vigos, duke parakaluar Jimmy Greaves si golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave në pesë ligat kryesore evropiane. Ai e mbylli sezonin me 42 gola në të gjitha kompeticionet duke ndihmuar Realin të fitonte kampionatin e parë që nga viti 2012. Në finalen e Ligës së Kampioneve 2017, Ronaldo shënoi dy gola në fitoren 4–1 kundër Juventusit dhe u shpall golashënuesi më i mirë për të pestin sezon rresht dhe të gjashtin gjithsej. Ai gjithashtu u bë lojtari i parë që shënon në tre finale të Ligës së Kampioneve si dhe regjistroi edhe golin e 600të në nivel klubesh. Reali u bë ekipi i parë që e fiton këtë kompeticion dy herë rresht që pas riemërimit të kompeticionit me emrin Liga e Kampioneve.

 

Në fillim të sezonit 2017–18, Ronaldo shënoi një gol spektakolar në fitoren 3–1 kundër Barcelonës në Camp Nou në ndeshjen e parë të Superkupës së Spanjës 2017. Në atë ndeshje, ai u ndëshkua me karton të kuq pas dy të verdhëve, njëra e marë për heqjen e fanellës gjatë festimit të golit kurse tjetra për një simulim të diskutueshëm brënda zone. Në momentin e marjes së kartonit të kuq, Ronaldo shtyu gjyqtarin Ricardo de Burgos Bengoetxea. Për shkak të këtij veprimi, ai u pezullua me pesë ndeshje, duke humbur ndeshjen e kthimit të Superkupës si dhe katër ndeshjet e para në kampionat. Më 23 tetor, performancat e tij gjatë vitit u shpërblyen me çmimin The Best FIFA Men's Player për të dytin vitin rresht. Më 6 dhjetor, ai u bë lojtari i parë në histori që shënon gol në të gjashtë ndeshjet e fazës së grupeve të Ligës së Kampioneve pas një goli në shtëpi kundër Borussia Dortmund. Një ditë më pas, Ronaldo fitoi Topin e Artë për herë të pestë në karrierë, duke marrë trofeun në Kullën Eiffel në Paris. Më 3 mars 2018, Ronaldo shënoi dy gola në fitoren 3–1 kundër Getafes, duke regjistruar golin e tij të 300të në La Liga në vetëm 286 ndeshje; ai u bë lojtari më i shpejtë që e arrin këtë shifër dhe i dyti pas Lionel Messit. Më 18 mars, ai regjistroi tregolëshin e 50të në karrierë, duke shënuar katër herë në fitoren 6–3 kundër Gironës.

Më 3 prill, Ronaldo shënoi dy golat e fitores 3–0 në tranfertë kundër Juventusit në ndeshjen e parë çerek-finale të Ligës së Kampioneve, me golin e dytë që erdhi me një gjuajtje akrobatike me rrofeshatë. Goli, i përshkruar si një "gol PlayStationi" nga mbrojtësi i Juventusit Andrea Barzagli, i dha atij një duartrokitje në këmbë nga tifozët kundërshtar si dhe lëvdata të shumta nga kolegë, analistë dhe trajnerë. Ky gol u shpall edhe më i miri për edicionin 2017–18. Më 11 prill, ai shënoi golin që Real Madridi kishte nevojë për tu kualifikuar në finale në ndeshjen e kthimit në Madrid, ku Real Madridi u mposht 3–1, por megjithatë fitoi duelin me rezultatin e përgjithshëm 4–3. Ky ishte goli i tij i 10të kundër Juventusit, duke vendosur një rekord në Ligën e Kampioneve për numrin e golave të shënuar kundër një klubi. Në finalen e kompeticionit më 26 maj, Real Madridi mposhti Liverpoolin 3–1, me Ronaldon i cili u bë lojtari i parë që fiton e Ligën e Kampioneve pesë herë. Pas finales, Ronaldo iu referua kohës së tij me Real Madridin në kohën e shkuar, duke nxitur spekulime se ai mund të largohej nga Real Madridi.

Juventus

2018–2020: Titujt rresht në Serie A

 

Pas një jave spekullimesh mbi të ardhmen e tij, më 10 korrik 2018, Ronaldo firmosi në kontratë katër-vjeçare me klubin italian Juventus për 100 milion €, përfshirë edhe 12 miljon € shtesë si dhe kontribute solidarizuese për ekipet e Ronaldos gjatë karrierës në rini. Ky ishte transferimi më i shtrenjtë për një lojtar mbi të 30-tave, dhe më i kushtueshmi për klubin italian. Me të firmosur, Ronaldo tha se arsyeja e largimit të tij nga Real Madrid ishte dëshira për një sfidë të re, por më vonë ja etiketoi mbështetjes së pakët të shfaqur nga presidenti Florentino Pérez.

Ronaldo debutoi zyrtarisht për klubin e tij të ri në ndeshjen e parë të Serie A më 18 gusht, një fitore 3–2 ndaj Chievos. Më 16 shtator, në ndeshjen e tij të katërt për Juventusin, Ronaldo shënoi golin e parë, i cili u pasua menjëherë nga i dyti, në një fitore 2–1 ndaj Sassuolos; goli i dytë ishte i 400ti në ligë për të. Tre ditë më vonë, në paraqitjen e parë me Juventusin në Ligën e Kampioneve, ai u nxorr jashtë në minutën e 29të për "sjellje të dhunshme". Ishte kartoni i tij i parë i kuq në 154 ndeshje në kompedicion. Juventus megjithatë fitoi 2–0 kundër Valencias. Në dhjetor, ai shënoi me penallti në fitoren 3–0 në transfertë kundër Fiorentinës, duke regjistruar golin e dhjetë në kampionat; ai u bë lojtari i parë që nga John Charles në vitin 1957 që shënon 10 gola në 14 ndeshjet e para në kampionat për klubin. Pasi u rendit i dyti për herë të parë pas tre vitesh për çmimet UEFA Men's Player of the Year dhe The Best FIFA Men's Player, mbrapa Luka Modrić, performancat e Ronaldos bënë që ai të renditej i dyti edhe në garën për Topin e Artë, sërisht mbrapa ish shokut të tij te Real Madridi.

Më 16 janar 2019, Ronaldo fitoi trofeun e parë me Juventusin, Superkupën Italiane 2018, duke shënuar golin e vetëm të ndeshjes ndaj Milanit në minutën e 61të. Më 10 shkurt, Ronaldo shënoi si dhe asistoi golin e Emre Can në fitoren 3–0 si vizitor ndaj Sassuolos; kjo ishte ndeshja e nëntë rresht si vizitor ku Ronaldo kishte shënuar të paktën një gol, duke barazuar rekordin e Giuseppe Signorit për numrin e ndeshjeve rresht si vizitor me të paktën një gol në një sezon të vetëm të Serie A. Më 12 mars 2019, Ronaldo shënoi një tregolësh në fitoren 3–0 në shtëpi kundër Atlético Madrid në ndeshjen e kthimit të raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve, duke ndihmuar Juventusin të përmbyste disavantazhin e dy golave nga ndeshja e parë. Ai regjistroi golin e 125të në këtë kompeticion në barazimin 1–1 kundër Ajaxit në ndeshjen e parë çerek-finale. Ai shënoi edhe në ndeshjen e kthimit në Torino por Juventusi u mposht 2–1 dhe u eliminua nga kompeticioni. Më 20 prill, Ronaldo luajti në ndeshjen vendimtare për të vulosur kampionatin kundër Fiorentinës, ku Juventusi fitoi 2–1 dhe siguroi titullin e tetë rresht të Serie A. Ky triumf e bëri Ronaldon lojtarin e parë në histori që fiton kampionatin në Angli, Spanjë dhe Itali. Shtatë ditë më pas, ai shënoi golin e 600të në nivel klubesh në barazimin 1–1 ndaj Interit në San Siro. Ai e mbylli sezonin e tij të parë në Serie A me 21 gola dhe u shpall fitues i çmimit "Lojtari më i mirë" në edicionin e parë të Çmimeve të Serie A.

Ronaldo shënoi golin e parë të sezonit 2019–20 më 31 gusht në fitoren 4–3 kundër Napolit në kampionat. Më 23 shtator, ai u rendit i treti për çmimin "FIFA Best". Pas kësaj, Ronaldo vendosi disa rekorde të fitoren 3–0 të Juventusit kundër Bayer Leverkusen në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve; ky ishte sezoni i 14të rresht që ai shënonte, duke barazuar rekordin e Raúlit dhe Messit; ai gjithashtu theu rekordin e Iker Casillas për numrin e fitoreve në këtë kompeticion; Leverkusen ishte ekipi i 33të që Ronaldo i shënonte gol në Ligën e Kampioneve, duke barazuar një tjetër rekord të Raúlit. Më 6 nëntor, Ronaldo luajti ndeshjen e tij të 174të në Ligën e Kampioneve në fitoren 2–1 në transfertë kundër Lokomotiv Moskës, duke barazuar rekordin e Paolo Maldinit si lojtari me më shumë ndeshje në kompeticion. Më 18 drejtor, Ronaldo arriti lartësinë 2 metra e 57 centimetra (më lartë se traversa e portës) në momentin e shënimit me kokë të golit në fitoren 2–1 në transfertë kundër Sampdorias. Ai më pas shënoi tregolëshin e parë në Serie A më 6 janar 2020 në fitoren 3–0 kundër Cagliarit. Ky ishte tregolëshi i tij i 56të në karrierë e cila e bëri atë lojtarin e dytë pas Alexis Sánchez që shënon tregolësh në Premier Ligë, La Liga dhe Serie A. Më 2 shkurt, Ronaldo shënoi dy gola me penallti në fitoren 3–0 kundër Fiorentinës, duke barazuar rekordin e klubit të mbajtur nga David Trezeguet për numrin e ndeshjeve rresht me të paktën një gol të shënuar. Ai e theu rekordin e Trezeguet gjashtë ditë më vonë në humbjen 2–1 kundër Hellas Veronës në transfertë. Më 22 shkurt, Ronaldo shënoi në ndeshjen e tij të 11të rresht në Serie A, duke barazuar rekordin e të gjitha kohërave të Gabriel Batistutës dhe Fabio Quagliarellës, në fitoren 2–1 kundër SPAL, e cila ishte gjithashtu ndeshja e tij e 1,000 si profesionist.

Më 22 qershor, ai shënoi me penallti në fitoren 2–0 kundër Bolonjës, duke kaluar Rui Costën për t'u bërë portugezi me më shumë gola në historinë e Serie A. Më 4 korrik, ai regjistroi golin e 25të në kampionat duke shënuar me goditje dënimi në fitoren 4–1 kundër Torinos në shtëpi, duke u bërë lojtari i parë i klubit që nga Omar Sívori në vitin 1961 që e arrin këtë shifër; ky ishte gjithashtu goli i tij i parë me goditje dënimi si lojtar i Juventusit pas 43 tentativash. Më 20 korrik, Ronaldo shënoi një dopietë në suksesin 2–1 në shtëpi kundër Lazios; goli i parë në këtë ndeshje ishte i 50ti i tij në Serie A, duke u bërë lojtari i dytë më i shpejtë që e arrin këtë shifër pas suedezit Gunnar Nordahl. Ai gjithashtu u bë lojtari i parë në histori që shënon 50 gola në Premier Ligë, La Liga dhe Serie A si dhe lojtari i dytë pas Edin Džekos që shënon 50 gola në tre nga pesë ligat kryesore të Evropës. Me këtë dopietë, Ronaldo arriti në kuotën e 30 golave në kampionat, duke u bërë lojtari i tretë në historinë e Juventusit (pas Felice Borel në vitin 1934 dhe John Hansen në vitin 1952) që arrin këtë shifër. Për më tepër, në moshën 35 vjeç e 166 ditë, ai u bë lojtari më i vjetër që nga Ronnie Rooke me Arsenalin në vitin 1948 që shënon 30 gola në një nga pesë ligat kryesore të Evropës. Më 26 korrik, Ronaldo shënoi një nga dy golat e fitores kundër Sampdorias me Juventusin që u shpall kampion i Serie A për të nëntin sezon rresht. Ai e mbylli kampionatin me 31 gola, duke u renditur i dyti mbrapa Ciro Immobiles së Lazios, i cili shënoi 36 gola. Më 7 gusht, Ronaldo shënoi një dopietë në fitoren 2–1 kundër Lyonit në ndeshjen e dytë të raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve; ai e mbylli sezonin me 37 gola, duke thyer rekordit e klubit për numrin e golave në një sezon e cila mbahej nga Borel me 36 gola. Pavarësisht fitores 2–1, Juventusi u eliminua nga kompeticioni me rregullin e golit jashtë fushe pasi kishte humbur ndeshjen e parë në Francë me rezultatin 1–0.

2020–2021: 100 gola me Juven, Capocannoniere dhe largimi

 

Më 20 shtator, Ronaldo shënoi në fitoren 3–0 në shtëpi kundër Sampdorias në ndeshjen hapëse të sezonit. Më 1 nëntor, pasi qëndroi jashtë fushave për tre javë për shkak të Pandemisë së COVID-19, Ronaldo u aktivizua si zëvëndësues në ndeshjen kundër Spezias; ai shënoi brënda tre minutash pasi kishte hyrë në fushë si dhe shënoi edhe një penallti. Më 2 dhjetor, Ronaldo shënoi golin e 750të me klube kundër Dynamo Kyiv në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve. Pas kësaj, ai luajti ndeshjen e 100të me Juventusin në të gjitha kompeticionet në suksesin 3–1 kundër Genoas në kampionat, duke shënuar dy gola me penallti, të cilat ishin golat numër 78 dhe 79 me Bardhezinjtë. Më 20 janar 2021, Juventusi fitoi Superkupën Italiane 2020, duke mposhtur Napolin 2–0; Ronaldo shënoi golin e parë të ndeshjes. Më 2 mars, ai shënoi në fitoren 3–0 kundër Spezias në ndeshjen e tij të 600të në kampionat, duke u bërë lojtari i parë në histori që shënon 20 ose më shumë gola në 12 sezone rresht në pesë ligat kryesore të Evropës. Dymbëdhjetë ditë më pas, Ronaldo regjistroi tregolëshin e tij të 57të në karrierë në fitoren 3–1 në transfertë kundër Cagliarit. Më 12 maj, Ronaldo shënoi një nga tre golat e fitores kundër Sassuolos në Mapei Stadium për të arritur në kuotën e 100 golave me Juventusin në ndeshjen e tij të 131të; ai u bë gjithashtu lojtari më i shpejtë që e arrin këtë shifër. Pasi Juventusi fitoi Kupën e Italisë më 19 maj, Ronaldo u bë lojtari i parë në histori që i fiton të gjitha trofetë vendor në Angli, Spanjë dhe Itali. Ronaldo e mbylli sezonin me 29 gola në kampionat, duke fituar çmimin Capocannoniere si golashënuesi më i mirë i Serie A; ai gjithashtu u bë lojtari i parë që shpallet golashënuesi më i mirë në Angli, Spanjë dhe Itali.

Më 22 gusht, Ronaldo e nisi ndeshjen e parë të sezonit të ri si zëvëndësues, duke u aktivizuar në vend të Álvaro Moratës në pjesën e dytë në barazimin 2–2 në transfertë kundër Udineses. Ai shënoi me kokë në minutat shtesë, por goli u anullua nga sistemi VAR për pozicion jashtë loje. Edhe pse trajneri Massimiliano Allegri konfirmoi se lënja në stol e Ronaldos ishte vendim i tij për shkak të gjëndjes fizike të lojtarit, erdhi mes zërave të merkatos se Ronaldo do të largohej nga klubi para mbylljes së merkatos verore. Sipas raportimeve, Ronaldo i kishte komunikuar Allegrit se ai "nuk kishte qëllim për të vazhduar si lojtar i Juventusit". Më 26 gusht, Ronaldo dhe agjenti i tij Jorge Mendes arritën një marrëveshje verbale me Manchester Cityn për kushtet personale, por klubi u tërhoq nga marrëveshja për shkak të kostos së transferimit. Në të njëjtën ditë, u konfirmua se rivali i Cityt, Manchester United, ishte në bisedime të avancuara për të transferuar Ronaldon, kurse ish trajneri Alex Ferguson dhe disa nga ish shokët e ekipit te United kishin kontaktuar portugezin për t'a bindur për t'u rikthyer në Old Trafford.

Rikthimi te Manchester United

Më 27 gusht 2021, Manchester United njoftoi se kishte arritur një marrëveshje për transferimin e Ronaldos. Transferimi u zyrtarizua më 31 gusht, për vlerën e 12.85 milion £, me Ronaldon i cili firmosi për dy vite. Ai mori fanellën me numrin 7 pasi Edinson Cavani pranoi të merrte fanellën me numrin 21. Shitja e fanellës së Ronaldos 24 orë pas transferimit theu rekordin e të gjitha kohërave, duke kaluar Messin pas transferimit të tij te Paris Saint-Germain.

2021–2022: 100 gola në Premier Ligë dhe forma negative e ekipit

 

Më 11 shtator, Ronaldo bëri debutimin e tij të dytë në Old Trafford, duke shënuar dy golat e parë të fitores 4–1 kundër Newcastle United në kampionat. Më 29 shtator, ai shënoi golin e fitores në minutën e fundit të suksesit 2–1 kundër Villarrealit në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve, duke kaluar Iker Casillas si lojtari me më shumë ndeshje në kompeticion. Në ndeshjen e rradhës në Ligën e Kampioneve më 20 tetor, Ronaldo u bë sërisht protagonist me një gol në minutën e fundit, duke i dhënë ekipit një fitore 3–2 kundër Atalantës në shtëpi. Në ndeshjen e kthimit kundër Atalantës, Ronaldo shënoi të dy golat e ekipit të tij, përfshirë një në momentet e fundit të ndeshjes, duke i dhënë ekipit një barazim. Më 23 nëntor, Ronaldo u bë lojtari i parë në histori që shënon në pesë ndeshje rresht në Ligën e Kampioneve për një klub anglez, pas golit që shënoi kundër Villarrealit në transfertë që rezultoi vendimtar për kualikimin e ekipit në raundin e 16-tave si fitues të grupit. Më 2 dhjetor, Ronaldo shënoi një dopietë në fitoren 3–2 kundër Arsenalit në kampionat, duke kaluar kuotën e 800 golave në karrierë.

Në muajin e ardhshëm, marrëdhënja negative me disa nga shokët e ekipit dhe me trajnerin e përkohëshëm Ralf Rangnick bënë që forma e tij dhe e ekipit të pësonte rënje, me Ronaldon i cili përjetoi ecurinë më negative të shënimit që nga viti 2010 kur luante me Real Madridin, duke qëndruar dy muaj pa shënuar gol. Goli i tij i parë për vitin 2022 erdhi më 15 shkurt në fitoren 2–0 kundër Brighton & Hove Albion. Pas një dëmtimi në kofshë, që bëri të humbiste derbin e Manchesterit, Ronaldo u rikthye në ndeshjen e rradhës kundër Tottenhamit, duke shënuar tre gola në fitoren 3–2 në shtëpi. Kjo gjë e bëri atë golashënuesin më të mirë në historinë e futbollit me 807 gola, duke thyer rekordin e Josef Bican, edhe pse Federata Çeke e Futbollit pretendoi se Bican kishte shënuar 821 gola. Më 16 prill, Ronaldo shënoi tregolëshin e tij të 50të me klube në fitoren 3–2 kundër Norwich Cityt. Më 23 prill, ai regjistroi golin e tij të 100të në Premier Ligë në humbjen 3–1 në Emirates Stadium kundër Arsenalit. Pasi shënoi në ndeshjet e rradhës kundër Çelsit dhe Brentfordit, ai u shpall Lojtari i Muajit i Premier Ligës për prillin.

Ronaldo e mbylli sezonin me 24 gola në të gjitha kompeticionet, përfshirë 18 në Premier Ligë, duke u renditur i treti mbrapa Mohamed Salah dhe Son Heung-min në garën për Këpucën e Artë. Në përfundim të sezonit, ai u përfshi në Ekipin e Vitit të Premier Ligës dhe u shpall fitues i çmimit Sir Matt Busby Lojtari i Vitit, i dhënë lojtarit më të mirë të klubit për sezonin e kaluar. Megjithatë, pavarësisht suksesit personal, United e mbylli kampionatin në vendin e gjashtë, duke u kualifikuar në UEFA Ligën e Evropës për sezonin e ardhshëm. Ekipi gjithashtu u eliminua nga Liga e Kampioneve dhe kupat kombëtare, duke bërë që ky të ishte sezoni i parë pa trofe për Ronaldon që nga sezoni 2009–10.

2022: Sezoni i fundit dhe largimi

 

Pas pakënaqësisë në rritje me drejtuesit e klubit brenda dhe jashtë fushës, Ronaldo humbi fazën para-sezinale të klubit në Tajlandë dhe Australi për arsye familjare, mes raporteve për dëshirën e tij për t'u larguar për t'iu bashkuar një klubi që garon në Ligën e Kampionëve, pavarësisht se trajneri i ri Erik ten Hag këmbënguli se ai nuk ishte në shitje dhe ishte pjesë e planeve të klubit. Agjenti i tij Jorge Mendes filloi të negocionte me disa klube për transferimin e tij ose në huazim ose si lojtar i lirë, duke përfshirë Bayern München, Paris Saint-Germain dhe Çelsin. Presidenti i ri i Çelsit Todd Boehly ishte i interesuar për një transferim të mundshëm. Megjithatë, për shkak të moshës, kostos së transferimit dhe kërkesave të larta të rrogës, disa klube evropiane nuk e pranuan mundësinë për të firmosur me lojtarin, përfshirë edhe Çelsi pas refuzimit nga trajneri Thomas Tuchel.

Pasi nuk mundi të siguronte një transferim, Ronaldo e humbi vendin e titullarit te United kundrejt Marcus Rashford dhe Anthony Martial, duke u aktivizuar në ndeshjet e Ligës së Evropës. Ai shënoi golin e parë në këtë kompeticion në moshën 37, në fitoren 2–0 kundër Sheriff Tiraspol më 15 shtator. Më 2 tetor, Ronaldo ishte një zëvëndësim i papërdorur në humbjen 6–3 kundër Manchester Cityt; i pyetur rreth kësaj, Ten Hag deklaroi se ai vendosi të mos e aktivizonte Ronaldon si "shenjë respekti ndaj karrierës së tij të madhe." Shtatë ditë më pas, Ronaldo hyri si zëvëndësues dhe shënoi golin e 700të në karrierë me klube në fitoren 2–1 në transfertë kundër Evertonit. Më 19 tetor, Ronaldo refuzoi të hynte si zëvëndësues gjatë ndeshjes në shtëpi kundër Tottenhamit dhe u largua nga fusha para përfundimit të ndeshjes; Ten Hag e ndëshkoi duke mos e përfshirë për ndeshjen e rradhës kundër Çelsit dhe e detyroi të stërvitej veçmas nga ekipi. Pas bisedimeve me trajnerin, Ronaldo u rikthye në stërvitje dhe luajti si titullar në fitoren kundër Sheriffit, duke shënuar golin e tretë të ndeshjes; me këtë fitore United u kualifikua në fazën me eliminim direkt të Ligës së Evropës. Ten Hagu e emëroi Ronaldon kapiten në humbjen 3–1 kundër Aston Villës më 6 nëntor, duke deklaruar se "Ronaldo është një lojtar i rëndësishëm në ekip" dhe "ne jemi të lumtur që e kemi dhe ai do të marrë një rol prej lideri në ekip". Ronaldo më pas humbi ndeshjet e ekipit para fillimit të Kupës së Botës 2022, me Ten Hag i cili deklaroi se portugezi ishte i sëmurë.

Më 14 nëntor, një intervistë me Piers Morgan u publikua, ku Ronaldo tha se ai ndihej "i tradhëtuar" nga Ten Hag dhe drejtuesit të cilët donin që Ronaldo të largohej nga klubi. Ai gjithashtu shtoi se u ndje i zhgënjyer nga fakti që klubi nuk i besoi në lidhje me sëmundjen e vajzës së tij, gjë që bëri që ai të humbiste fazën përgatitore. Në lidhje me Ten Hag, ai deklaroi se nuk e respekton trajnerin holandez sepse "as ai nuk më respekton mua". Ronaldo shtoi se Ten Hag e provokoi qëllimisht duke e lënë në stol në ndeshjen kundër Manchester Cityt, dhe më pas duke dashur t'a aktivizonte në momentet e fundit të ndeshjes kundër Tottenhamit, por shtoi se ishte penduar që ishte larguar para mbarimit të ndeshjes. Ai gjithashtu vuri në dukje emërimin e Ralf Rangnick si trajner i ekipit, duke shtuar se ai është drejtor sportiv dhe jo trajner. Duke folur rreth klubit, Ronaldo tha se nuk kishte "zhvillim" që nga largimi i trajnerit Sir Alex Ferguson në vitin 2013, pavarësisht se ai priste ndryshime në "teknologji dhe infrastrukturë". Ronaldo shtoi se familja Glazer "nuk i interesonte klubi", pasi ai nuk foli asnjëherë me ta dhe e përshkroi Unitedin si "klub marketingu". Pas intervistës, e cila u transmetua në dy pjesë më 16 dhe 17 nëntor, United filloi të kërkonte nëse Ronaldo kishte shkelur kushtet e kontratës së tij dhe kishin si synim ta ndërprenin bashkëpunimin me portugezin. Më 22 nëntor, të dyja palët ranë dakord për ndërprerjen e menjëherëshme të kontratës.

Al Nassr

2023: Transferimi në Arabinë Saudite dhe sezoni debutues

Më 30 dhjetor 2022, klubi saudit Al Nassr njoftoi arritjen e marrëveshjes me Ronaldon për t'ju bashkuar klubit duke nisur nga data 1 janar 2023, duke firmosur një kontratë dy-vjeçare. Ashtu siç ishte raportuar nga Fabrizio Romano i The Guardian, Ronaldo morri rrogën më të lartë në historinë e futbollit, me vlerë 200 milion €; kjo përfshinë një rrogë bazë vjetore 90 milion €, kurse të drejtat e reklamimit dhe sponsorizimit kapnin vlerën e mbi 100 milion €. Ai gjithashtu mori një bonus 100 milion € në momentin e firmosjes së kontratës. Sipas raportimeve të medias, Ronaldo refuzoi një transferim në Major League Soccer te Sporting Kansas City për të kaluar te Al Nassr.

Ronaldo ishte programuar për të luajtur në ndeshjen ndaj Al-Tai më 5 janar, por kjo gjë nuk ndodhi për shkak të një incidenti të ndodhur në prill 2022 ku Ronaldo i hodhi telefonin një tifozi 14 vjeçar të Evertonit, një veprim për të cilën ai u ndëshkua me dy ndeshje pezullim. Më 19 janar, ai shënoi një dygolësh në humbjen 5–4 në miqësoren kundër Paris Saint-Germain, duke qënë pjesë e një ekipi të përbërë nga lojtarët e Al Nassr dhe Al Hilal. Tre ditë më vonë, Ronaldo debutoi zyrtarisht për Al-Nassr duke luajtur 90 minuta të plota si kapiten në fitoren 1–0 kundër Al-Ettifaq. Ai shënoi golin e parë në Arabinë Saudite në ndeshjen e rradhës në kampionat kundër Al-Fateh, duke ndihmuar Al-Nassr të merrte një barazim 2–2. Më 9 shkurt, Ronaldo shënoi katër gola në fitoren 4–0 kundër Al Wehda, duke tejkaluar shifrën e 500 golave në kampionate. Dy javë më pas, ai shënoi një tregolësh në suksesin 3–0 kundër Damac në transfertë, duke u bërë lojtari i parë në historinë e Ligës Pro Saudite që shënon tre gola në pjesën e parë. Gjatë shkurtit Ronaldo shënoi tetë gola dhe dy asiste, duke u shpallur lojtari i muajit në kampionat. Pavarësisht kontributit të Ronaldos, Al-Nassr e mbylli kampionatin në vendin e dytë.

2023–2024: Triumfi në Kupën Arabe të Klubeve Kampione

 

Transferimi i Ronaldos te Al-Nassr solli rritjen e famës dhe popullaritit të Ligës Pro Saudite, pjesë e të cilës u bashkuan lojtarë me famë botërore si Karim Benzema, Sadio Mané, N'Golo Kanté, Rúben Neves, Riyad Mahrez, Roberto Firmino dhe Neymar.

Ronaldo shënoi golin e parë të sezonit 2023–24 në fitoren 4–1 kundër Union Monastirienne në fazën e grupeve të Kupës Arabe të Klubeve Kampione. Katër ditë më pas, ai shënoi në minutat e fundit të barazimit 1–1 kundër Zamalek, një rezultat që i siguroi Al-Nassrit kalimin në çerek-finale. Më 9 gusht, Ronaldo shënoi golin e vetëm në ndeshjen gjysëm-finale kundër Al-Shorta, duke ndihmuar ekipin të kualifikohej në finalen e Kupës Arabe të Klubeve Kampione për herë të parë në histori. Në finale, Ronaldo shënoi një dopietë kundër Al-Hilal duke i dhënë ekipit një fitore 2–1 me përmbysje; ky ishte titulli i parë i Al Nassr në këtë kompeticion. Ai e mbylli turnamentin si golashënuesi më i mirë.

Ronaldo luajti ndeshjen e parë në kampionat për sezonin 2023–24 më 18 gusht në humbjen 2–0 kundër Al-Taawoun si dhe shënoi tregolëshin e parë një javë më vonë në fitoren 5–0 kundër Al-Fateh. Më 29 gusht, ai regjistroi dy gola dhe një asist në fitoren 4–0 kundër ekipit rival Al-Shabab. Ronaldo u shpall lojtari i muajit në Ligën Pro Saudite për gushtin, gjatë së cilës regjistroi pesë gola dhe dy asiste. Në ndeshjen e rradhës kundër Al-Hazem, Ronaldo shënoi në një fitore 5–1 në transfertë, duke arritur në kuotën e 850 golave në karrierë. Më 19 shtator, ai bëri debutimin e tij në AFC Ligën e Kampioneve në fitoren 2–0 kundër Persepolis në fazën e grupeve, duke u bërë lojtari i parë në histori që luan 1000 ndeshje pa humbje (776 fitore dhe 224 barazime). Gjatë muajit shtator, Ronaldo regjistroi pesë gola dhe tre asiste në kampionat, duke u shpallur sërisht lojtari i muajit. Më 2 tetor, ai shënoi golin e parë në Ligën e Kampioneve të AFC-së në fitoren 3–1 kundër Istiklol. Dy muaj më pas, Ronaldo luajti ndeshjen e 1200të në karrierë në fitoren 4–1 kundër Al-Riyadh; ai shënoi golin e parë të ekipit të tij. Ronaldo e mbylli vitin 2023 me 54 gola në të gjitha kompeticionet me Al Nassr dhe Portugalinë, duke u shpallur golashënuesi më i mirë në botë. Kjo ishte shifra më e lartë e golave për portugezin që nga viti 2016 si dhe viti i gjashtë që ai shënon 50 ose më shumë gola.

Ronaldo e nisi vitin 2024 duke shënuar në të dyja ndeshjet e raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve kundër Al-Fayha, duke kualifikuar ekipin në çerek-finale. Më 25 shkurt, ai u filmua duke bërë një veprim të pahijshëm në drejtim të tifozëve të Al-Shabab, të cilët po e vërshëllenin, duke bërë që ai të pezullohej me katër ditë nga Federata Saudite e Futbollit. Më 11 mars, Ronaldo u bë lojtari i parë në histori që arrin 800 fitore në karrierë pas fitores së Al Nassr kundër Al Ain në ndeshjen e kthimit të çerek-finales së Ligës së Kampioneve.

2001–2007: Të rinjë dhe vitet e para me kombëtaren e të rriturve

Ronaldo filloi karrierën e tij ndërkombëtare me Portugalinë në Festivalin Olimpik Veror Evropian të të Rinjëve 2001, duke debutuar në distaftën 3–1 kundër Finlandës. Në vitin e ardhshëm ai luajti me ekipin nën-17 në UEFA Kampionatin Evropian nën-17, ku ekipi dështoi të kalonte fazën e grupeve. Ronaldo ishte gjithashtu pjesë e ekipit olimpik që luajti në Lojërat olimpike verore 2004; ai shënoi një gol gjatë turnamentit, ku Portugalia u eliminua në raundin e parë, duke e mbyllur grupin e tyre në vendin e fundit me tre pikë pas dy humbjeve rresht kundër Irakut dhe Kosta Rikës. Në vitet e tij me të rinjtë, Ronaldo luajti me ekipet nën-15, nën-17, nën-20, nën-21 dhe nën-23, duke koleksionuar gjithsej 34 ndeshje dhe shënuar 18 gola.

 

Ronaldo bëri debutimin e tij me ekipin e parë në moshën 18 vjeç më 20 gusht 2003 në fitoren minimale 1–0 kundër Kazakistianit. Ai më pas u thirr për të luajtur në Euro 2004, që u zhvillua në vendin e tij, duke shënuar golin e parë ndërkombëtar në humbjen në fazën e grupeve kundër Greqisë. Pavarësisht kësaj, Portugalia kaloi me sukses fazën e grupeve dhe u përball në çerek-finale kundër Anglisë, të cilën e mposhti nga gjuatjet e penalltive, ku Ronaldo shënoi me sukses në tentativën e tij. Në gjysëm-finalen kundër Holandës, Ronaldo regjistroi golin e dytë në turnament duke ndihmuar ekipin të fitonte 2–1 dhe të arrinte në finale. Megjithatë, në finale, Portugalia u mposht nga Greqia falë një goli të vetëm të shënuar nga Angelos Charisteas. Ai u zgjodh në Ekipin e Turnamentit për performancat e tij, duke regjistruar dy gola dhe dy asiste.

Ronaldo ishte golashënuesi i dytë më i mirë i Portugalisë në kualifikueset evropiane të FIFA Kupës së Botës 2006 me shtatë gola. Gjatë turnamentit, ai shënoi golin e tij të parë në një Kupë Bote kundër Iranit me penallti në ndeshjen e dytë të fazës së grupeve. Në ndeshjen çerek-finale kundër Anglisë, shoku i tij te Manchester United Wayne Rooney u përjashtua me karton të kuq pasi shkeli këmbën e mbrojtësit portugez Ricardo Carvalho. Edhe pse gjyqtari më vonë sqaroi se ky përjashtim erdhi vetëm për shkak të veprimit të Rooneyt, media angleze spekulloi se Ronaldo ndikoi në këtë vendim duke u ankuar agresivisht, pasi u pa nga kamerat duke i shkelur syrin stolit të Portugalisë pas përjashtimit të Rooneyt. Ronaldo më pas shënoi penalltinë vendimtare në gjuajtjet e penalltive që dërgoi Portugalinë në gjysëm-finale. Në gjysëm-finale, ai u vërshëllye nga tifozët gjatë gjithë 90 minutave kundër Francës, ku Portugalia u eleminua. Grupi i Studimit Teknik i FIFA-s vendosi ti jepte çmimin e Lojtarit të ri më të mirë sulmuesit të Gjermanisë Lukas Podolski, duke cituar sjelljen e Ronaldos si arsyen e këtij vendimi. Pas përfundimit të Kupës së Botës 2006, Ronaldo luajti në katër ndeshje kualifikuese të Euro 2008, duke shënuar dy gola.

2008–2012: Shiriti i kapitenit

 

Një ditë pas ditëlindjes së 22të, Ronaldo u bë kapiten i Portugalisë për herë të parë në një ndeshje miqësore kundër Brazilit më 6 shkurt 2007. Ky vendim u mor pas kërkesës së presidentit të Federatës Portugeze të Futbollit Carlos Silva, i cili kishte vdekur dy ditë më parë. Trajneri i portugalisë, Luiz Felipe Scolari tregoi: "Mr. Silva më pyeti mua për ta bërë [Ronaldon] kapiten si një xhest... [ai] është shumë i vogël për t'u bërë kapiten, por Mr.Silva ma kërkoi, dhe tani ai nuk është më me ne. Ronaldo shënoi tetë gola gjatë fazës kualifikuese të Euro 2008, duke u renditur si golashënuesi i dytë më i mirë i të gjitha grupeve kualifikuese, me një gol më pak se polaku Euzebiusz Smolarek. Para fillimit të turnamentit, ai mori fanellën me numrin 7 për herë të parë. Pavarësisht formës së mirë në kualifikuese, Ronaldo regjistroi vetëm një gol në turnament, duke shënuar të dytin e fitores 3–1 kundër Republikës Çeke; në të njëjtën ndeshje, ai asistoi edhe golin e tretë të shënuar nga Quaresma dhe në fund u shpall lojtari më i mirë. Portugalia u eliminua në çerek-finale nga Gjermania me rezultatin 3–2.

 

Pas performancës jo të suksesshme të Portugalisë në Kampionatin Evropian, Luiz Felipe Scolari u shkarkua dhe u zëvëndësua nga Carlos Queiroz, i cili më parë kishte qënë ndihmës trajner te United. Ai e bëri Ronaldon kapitenin e përhershëm të ekipit në korrik 2008. Ronaldo nuk shënoi asnjë gol gjatë fushatës kualifikuese të Kupës së Botës 2010, me Portugalinë e cila arriti të kualifikohej me vështirësi në turnament falë fitores në play-off ndaj Bosnje dhe Hercegovinës. Në fazën e grupeve të Kupës së Botës, ai u shpall lojtari më i mirë në të tre ndeshjet, respektivisht kundër Bregut të Fildishtë, Koresë së Veriut dhe Brazilit. Goli i tij i vetëm në turnament erdhi në fitoren rekord 7–0 kundër Koresë së Veriut, duke regjistruar golin e parë ndërkombëtarë pas 16 muajsh. Turnamenti i Portugalisë u mbyll pas humbjes minimale 1–0 kundër Spanjës në raundin e 16-tave.

Ronaldo shënoi shtatë gola gjatë kualifikueseve të Euro 2012, duke përfshirë edhe dy finalizime në fitoren 6–2 kundër Bosnje dhe Hercegovinës në fazën play-off. Kontributi i tij e dërgoi Portugalinë në finalet e turnamentit, ku ata u shortuan në një grup sëbashku me Holandën, Danimarkën dhe Gjermaninë, e cila quhej "grupi i vdekjes". Në një intervistë me revistën gjermane kicker, Ronaldo foli rreth objektivit të tij për të fituar trofe me ekipin kombëtar, duke deklaruar: "Unë do të jem plotësisht i kënaqur me karrierën time vetëm kur unë të kem ngritur një trofe me Portugalinë." Në ndeshjen e tretë të fazës së grupeve kundër Holandës, Ronaldo shënoi dy gola për ti dhënë ekipit fitoren 2–1. Në ndeshjen çerek-finale kundër Republikës Çeke, ai shënoi golin e vetëm të takimit me kokë për të dërguar Portugalinë në gjysëm-finale. Pas koha e rregullt dhe shtesa e ndeshjes gjysëm-finale me Spanjën u mbyll në barazim pa gola, me Ronaldon i cili kishte gjuajtur tre herë sipër traversës, Portugalia u eliminua në gjuajtjet e penalltive. Ronaldo nuk e gjuajti penalltinë e tij pasi ishte vendosur që ai të gjuante penalltinë e 5të, e cila nuk u përdor; ky vendim shkaktoi kritika. Megjithatë, trajneri i ekipit Paulo Bento e mbrojti këtë vendim duke thënë: "Ne e kishim planifikuar që penalltitë do të shkonin 4–4 dhe Ronaldo do të gjuante penalltinë e fundit". Ronaldo e mbylli turnamentin si golashënuesi më i mirë me tre gola sëbashku me pesë lojtarë të tjerë, si dhe u emërua në Ekipin e Turnamentit.

2012–2016: Golashënuesi më i mirë i Portugalisë dhe titulli evropian

 

Ronaldo shënoi tetë gola gjatë kualifikueseve për Kupën e Botës 2014. Më 17 tetor 2012, ai regjistroi ndeshjen e 100të me ekipin kombëtar kundër Irlandës së Veriut. Kundër këtij ekipi Ronaldo gjithashtu shënoi tregolëshin e parë në karrierë me Portugalinë, duke ndihmuar ekipin të fitonte 4–2 në transfertë më 6 shtator 2013. Pasi Portugalia dështoi të kualifikohej gjatë fushatës së rregullt, Ronaldo shënoi katër gola në dy ndeshje play-off kundër Suedisë – e etikuar si beteja midis Ronaldos dhe Zlatan Ibrahimović – duke kualifikuar Portugalinë në turnament. Tregolëshi i tij në ndeshjen e dytë në Suedi e rriti shifrën e tij me ekipin kombëtar në 47 gola, duke barazuar rekordin e Pauletës. Ronaldo më pas shënoi një dopietë në fitoren 5–1 në miqësore kundër Kamerunit më 5 mars 2014 për tu bërë golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave i Portugalisë.

Ronaldo mori pjesë në turnament pavarësisht se pësoi një dëmtim të muskujve në anën e pasme të kofshës së tij të majtë vetëm disa ditë para nisjes së saj, një dëmtim i cili mund ti rrezikonte karrierën. Ai më pas komentoi: "Nëse do të kishim dy ose tre Cristiano Ronaldo në ekip do të ndihesha më komod. Por nuk i kemi." Pavarësisht dyshimeve rreth gjëndjes së tij fizike, të cilat u shtuan pasi Ronaldo u detyrua të braktiste stërvitjen dy herë, ai sërisht luajti 90 minuta të plota në ndeshjen e parë të grupit kundër Gjermanisë e cila u mbyll me një humbje 4–0. Pasi asistoi golin e barazimit 2–2 në ndeshjen e dytë në grup kundër Shteteve të Bashkuara, Ronaldo shënoi në fitoren 2–1 kundër Ganës në ndeshjen e tretë dhe të fundit. Ky ishte goli i tij i 50të me ekipin kombëtar, duke u bërë edhe lojtari i parë i Porgualisë që shënon gol në tre edicione rresht të Kupës së Botës. Portugalia u eliminua që në fazën e grupeve për shkak të golavarazhit negativ në krahasim me Shba-në.

 

Ronaldo shënoi pesë gola në kualifikueset e Euro 2016, përfshirë një tregolësh kundër Armenisë. Më 14 nëntor 2014, ai shënoi golin e vetëm në një fitore tjetër kundër Armenisë, duke u bërë golashënuesi më i mirë me 23 gola në Kampionatin Evropian, përfshirë edhe ndeshjet kualifikuese. Në fillim të turnamentit, Ronaldo humbi disa mundësi për gol në dy ndeshjet e para të grupit kundër Islandës dhe Austrisë, pavarësisht se regjistroi 20 gjuajtje në kuadrat. Në ndeshjen e dytë, ai kaloi Luís Figon si lojtari me më shumë ndeshje i kombëtares portugeze, duke regjistruar paraqitjen e tij të 128të. Në këtë ndeshje, ai gjithashtu humbi një penallti, me Portugalinë që barazoi pa gola. Në ndeshjen e tretë kundër Hungarisë, Ronaldo fillimisht asistoi dhe më pas shënoi një dopietë për tu bërë lojtari i parë në histori që shënon në katër edicione të Kampionatit Evropian. Ai gjithashtu regjistroi paraqitjen e tij të 17të në këtë kompeticion, duke vendosur një tjetër rekord. Portugalia arriti një vend të tretë me vështirësi, duke u renditur mbarapa Islandës dhe Hungarisë, megjithatë arriti të kualifikohej në fazën me eliminim direkt falë formatit të ri të turnamentit.

Në ndeshjen e parë me eliminim direkt të Portugalisë, gjuajtja e tij e vetme në kuadrat nuk u prit saktë nga portieri i Kroacisë dhe përfundoi te Ricardo Quaresma i cili shënoi golin e vetëm të takimit në kohën shtesë. Pasi eliminuan Poloninë nga gjuajtjet e penalltive, Ronaldo u bë lojtari i parë që luajti në tre gjysëm-finale të Kampionatit Evropian, duke shënuar dhe asistuar në fitoren komode 2–0 kundër Uellsit; me këtë gol, ai barazoi Michel Platini si golashënuesi më i mirë i të gjitha kohërave i këtij kompeticioni me nëntë gola. Në ndeshjen finale kundër vendit organizator Francës, Ronaldo u zëvëndësua në minutën e 25të pasi pësoi një dëmtim pas një ndërhyrje të Dimitri Payet. Pas disa mjekimeve dhe tentativave për tu rikthyer në fushë, ai u nxorr jashtë me barrelë dhe u zëvëndësua nga Quaresma. Gjatë kohës shtesë, zëvëndësuesi Eder shënoi golin e vetëm të ndeshjes në minutën e 109të për të shpallur Portugalinë kampione evrope. Si kapiteni i ekipit, Ronaldo ngriti trofeun në festimet e trofeut të parë në historinë e kombit të tij. Ai gjithashtu u nderua me çmimin Këpuca e Argjendë si golashënuesi i dytë më i mirë i turnamentit, me tre gola dhe tre asiste, si dhe u përfshi në Ekipin e Turnamentit për herë të tretë në karrierë.

2016–2018: Pas triumfit në Evropian dhe Kupa e Botës

Pas suksesit në Kampionatin Evropian, Ronaldo shënoi gjashtë gola në tre raundet e para të kualifikueseve të Kupës së Botës 2018, duke regjistruar repektivisht katër gola kundër Andorrës dhe dy kundër Ishujve Faroe. Me këto gola ai u ngjit në kuotën e 68 golave ndërkombëtar, duke barazuar Gerd Müller dhe Robbie Keane i golashënuesi i katërt evropian i të gjitha kohërave. Ai luajti ndeshjen e tij të parë si profesionist në vendlindjen e tij Madeira në moshën 32 vjeç, duke shënuar të parin e distafës 3–2 kundër Suedisë në Estádio dos Barreiros. Me këtë gol, ai barazoi rekordin e golave të Miroslav Klose (71 gola) si golashënuesi i tretë evropian më i mirë i të gjitha kohërave.

Në qershor 2017, Ronaldo përfaqsoi Portugalinë në FIFA Kupën e Konfederatave 2017; në ndeshjen e parë të grupit më 17 qershor, ai asistoi golin e parë të shënuar Quaresma në një barazim 2–2 kundër Meksikës. Tre ditë më vonë, ai shënoi golin e vetëm të takimit kundër vendit organizator Rusisë. Më 24 qershor, në ndeshjen e tretë dhe të fundit të grupeve, ai shënoi me penallti në fitoren komode 4–0 kundër Zelandës së Re, duke ndihmuar Portugalinë të përparonte në gjysëm-finalet e kompeticionit. Me 75 gola ndërkombëtarë, ai barazoi Sándor Kocsis si golashënuesi i dytë evropian më i mirë i të gjitha kohërave, duke u renditur mbrapa Ferenc Puskás. Ai u shpall lojtari më i mirë në të tre ndeshjet e grupit. Ronaldo u largua nga kompeticionet herët: pas eliminimit të Portugalisë në gjysëm-finale nga Kili 3–0 me penallti, ai u lejua të rikthehej në shtëpi për të parë fëmijët e sapolindur të tij. Kjo gjë bëri që ai të humbiste ndeshjen për vendin e tretë kundër Meksikës, ku Portugalia fitoi 2–1 në kohën shtesë.

 

Më 31 gusht 2017, Ronaldo shënoi një tregolësh në një ndeshje kualifikuese të Kupës së Botës kundër Ishujve Faroe, duke parakaluar Pelén dhe barazuar Hussein Saeed si golashënuesi i pestë më i mirë në futbollin ndërkombëtar me 78 gola. Ai gjithashtu arriti në kuotën e 14 golave në këtë fushatë kualifikuese, duke barazuar rekordin e të gjitha kohërave për numrin e golave në një fushtatë të vetme kualifikuese të zonës UEFA të vendosur nga Predrag Mijatović si dhe duke thyer rekordet sulmuesve David Healy dhe Robert Lewandowski (të dy me nga 13 gola). Ky tregolësh e çoi numrin e golave të tij në ndeshjet kualifikuese të Kupës së Botës në 29, duke u bërë golashënuesi më i mirë i ndeshjet kualifikuese të zonës evropiane, para Andriy Shevchenkos. Ai gjithashtu u bë golashënuesi më i mirë në kualifikueset dhe finalet e Kupës së Botës sëbashku, me 32 gola, duke kaluar Miroslav Klosen. Ronaldo më pas regjistroi golin e 15të në kualifikuese në fitoren 2–0 kundër Andorrës.

Në ndeshjet miqësore para fillimit të Kupës së Botës 2018, Portugalia luajti kundër Tunizisë, Belgjikës dhe Algjerisë. Ronaldo u aktivizua vetëm në ndeshjen e tretë, duke zhvilluar paraqitjen e tij të 150të me Portugalinë. Më 15 qershor, Ronaldo u bë lojtari më i vjetër që shënon tre gola në një ndeshje të Kupës së Botës, duke ndihmuar Portugalinë të barazonte 3–3 me Spanjën në ndeshjen e parë të fazës së grupeve. Përveç kësaj, ai u bë portugezi i parë që shënon në katër edicione të Kupës së Botës dhe lojtari i katërt gjithsej. Me këtë tregolësh ai arriti në shifrën e 84 golave ndërkombëtarë, duke barazuar Ferenc Puskás si golashënuesi evropian më i mirë i të gjitha kohërave. Goli i tij i tretë erdhi dy minuta para mbarimit të kohës së rregullt me një goditje të lirë spektakolare nga 27 metra e cila përfundoi në trekëndësh. Pesë ditë më pas, në ndeshjen e dytë në grupe kundër Marokut, ai shënoi golin e vetëm të takimit, duke thyer rekordin e Puskás. Në ndeshjen e tretë të grupit, Ronaldo humbi një penallti në barazimin 1–1 kundër Iranit, me Portugalinë që përparoi në fazën me eliminim direkt pas u rendit në vendin e dytë mbrapa Spanjës. Më 30 qershor, Portugalia u eliminua në raundin e 16-tave nga Uruguaji me rezultatin 2–1. Për performancat e tij gjatë turnamentit, Ronaldo u emërua në Ekipin e Ëndërrave të Kupës së Botës 2018.

2018–vazhdon: Mungesa e shkurtër dhe titulli i Ligës së Kombeve

Pas përfundimit të Kupës së Botës 2018, Ronaldo humbi gjatë ndeshjet e rradhës së Portugalisë, përfshirë të gjithë fazën e UEFA Ligës së Kombeve 2018–19. Megjithatë, ai u rikthye për të luajtur në Finalet e UEFA Ligës së Kombeve 2018–19 në qershor 2019, ku Portugalia ishte vendi organizator. Në ndeshjen gjysëm-finale më 5 qershor, ai shënoi një tripletë kundër Zvicrës, duke dërguar Portugalinë në finale. Pasi shënoi në këtë ndeshje, ai u bë lojtari i parë në histori që shënon në dhjetë kompeticione zyrtare rresht, duke thyer rekordin që e ai ndante me sulmuesin e Ganës Asamoah Gyan. Në finale kundër Holandës, Portugalia fitoi me rezultatin 1–0 dhe u shpall fituesja e parë e këtij kompeticioni, me Ronaldon i cili fitoi trofeun e dytë ndërkombëtar.

Më 10 shtator 2019, Ronaldo shënoi katër gola në fitoren 5–1 në transfertë kundër Lituanisë në kualifikueset e Euro 2016; me këto gola, ai parakaloi Robbie Keane (23 gola) si golashënuesi më i mirë në ndeshjet kualifikuese të Kampionatit Evropian, duke vendosur një rekord të ri me 25 gola. Në atë ndeshje, Ronaldo vendosi një rekord si lojtari që i ka shënuar më shumë ekipeve kombëtare (40), si dhe regjistruar tripletën e tetë me Portugalinë. Më 14 tetor, në humbjen 2–1 kundër Ukrainës në një tjetër ndeshje kualifikuese të Euro 2020, Ronaldo shënoi me penallti golin e 700të me klube dhe kombëtare, në ndeshjen e tij të 974të. Më 17 nëntor, Ronaldo shënoi golin e tij të 99të ndërkombëtar në fitoren 2–0 ndaj Luksemburgut, një fitore që kualifikoi Portugalinë në Euro 2020. Më 8 shtator 2020, Ronaldo shënoi golat e tij të 100të dhe 101të ndërkombëtar në fitoren 2–0 në transfertë ndaj Suedisë në ndeshjen e vlefshme për UEFA Ligën e Kombeve 2020–21. Me këto gola, ai u bë lojtari i dytë në histori – dhe i pari Evropian – që arrin këtë shifër.

Stili i lojës

Ronaldo është një sulmues i shkathët i cili është i aftë të luajë në të dyja krahët si dhe në qëndër, dhe pavarësisht se është këmbë-djathtë, ai zotëron një gjuajtje shumë të mirë edhe me të majtën. Ai renditet mes futbollistëve më të shpejtë të botës, si me top dhe pa top. Në aspektin teknik, Ronaldo ka evoluar disa herë në karrierën e tij. Te Sporting dhe në sezonin e tij të parë te Manchester United, ai luante zakonisht në rolin e anësorit tradicional në krahun e djathtë të mesfushës, ku ai kërkonte shpesh për të dërguar krosime në zonën kundërshtare. Në këtë pozicion, ai përdorte me saktësi shpejtësinë, nxitimin, dhe driblimet për tu përballur me kundërshtarët në duele një-kundër-një. Kështu Ronaldo u bë i njohur për driblimet e tij, duke shpalosur disa lloje driblimesh dhe kalimesh, si pedalada ose e quajtur ndryshe biçikleta e cila u bë lëvizja e tij më e njohur; ai gjithashtu njihet edhe për përdorimin e elásticos.

 

Pas kalimit te Manchester United, Ronaldo pësoi një zhvillim rrënjësor fizik, duke formuar një trup muskulor e cila e lejon atë të ruajë zotërimin e topit, kurse këmbët e fuqishme i lejojnë që të ketë një kërcim të jashtëzakonshëm. Forca e tij dhe kërcimi, i kombinuar edhe me gjatësinë, aftësinë e gjuajtjeve me kokë, i japin atij avantazhin në duelet ajërore. Këto tipare e lejojnë atë të luajë edhe si sulmues pykë, duke e bërë atë një lojtar shumë të rrezikshëm në duelet ajërore brënda zonës kundërshtare; falë kësaj, Ronaldo ka shënuar një numër të madh të golave të tij me kokë. Ai është një lojtar që shquhet për rezistencën dhe shkallën e punës, duke bërë që mesatarja e tij e golave të përmirsohej ndjeshëm, sidmos pas zhvendosjes së tij në krahun e majtë të sulmit ku ju dha edhe liria për të kaluar në qëndër për të finalzuar aksione. Ai gjithashtu ka luajtur edhe në role krijuese për ekipet e tij, duke u tërhequr shpesh në mesfushë për të marrë topin, për të marrë pjesë në ndërtimin e aksioneve si dhe për të krijuar asiste për shokët e ekipit, kjo falë vizionit të tij të mirë dhe aftësisë së pasimeve.

Në sezonet e tij të fundit me United, Ronaldo luajti në një rol më sulmues dhe qëndror, duke u aktivizuar si qëndër-sulmues dhe sulmues i dytë), dhe në disa raste me mesfushor sulmues. Ai u zhvillua në një golashënues prolifik, i aftë të finalizonte nga brënda dhe jashtë zone dhe nga distanca të largëta me gjuajtje të fuqishme dhe të sakta, kjo falë aftësive të tij. Gjatë kësaj kohe, ai u bë specialist i goditjeve standarte dhe i penalltive, duke u bërë i njohur edhe për goditje e lira me hark, edhe pse kjo aftësi pësoi rënje me kalimin e viteve. Kur ekzekuton goditje të lira, Ronaldo njihet për përdorimin e teknikës Knuckleball (një gjuajtje e drejtë, pa hark dhe e fuqishme), e cila u bë e njohur nga braziliani Juninho Pernambucano. Ai gjithashtu ka përshtatur qëndrimin e tij karakteristik te topi, me këmbët që qëndrojnë të hapur nga njera-tjetra. I pyetur në lidhje me stilin unik të të goditur të enceve nga Ronaldo, ish ndihmës trajneri i Manchester United Mike Phelan ka deklaruar: "Njerëzit e vinin topin poshtë, largoheshin, vraponin dhe e godisnin. Ai solli një shfaqje më dinamike. Ai e vendos topin poshtë, niveli i përqendrimit është i lartë, ai merr sasinë e tij të caktuar të hapave prapa në mënyrë që këmbët e tij që do godas topin në vendin e përsosur për të goditur topin në vendin e ëmbël. Ai është showmani i fundit. Ai ka atë arrogancë të lehtë. Kur ai tërheq të shkurtrat lart dhe tregon kofshët e tij, ai po thotë 'Të gjitha sytë nga unë' dhe kjo po vazhdon. Ai e kupton anën e marketingut të saj. Mënyra se si ai shtrëngon dhe e vendos; bota po e shikon atë."

 

Te Real Madridi, Ronaldo vazhdoi të luante në një rol të avancuar, duke bërë që kontributi i tij në mbrojtje dhe krijueshmëria të kufizoheshin, edhe pse jo tërësisht. Ai fillisht u aktivizua në rolin e qëndër sulmuesit nga trajnerët Manuel Pellegrini dhe José Mourinho, por më pas u zhvendos në të majtë, duke pasur një rol taktik të lirë; ky pozicion e lejonte atë që kalonte në qëndër për të finalizuar krosime dhe për të shënuar, ose për të tërhequr mbrojtësit kundërshtar me lëvizjet e tij, duke krijuar hapsira për shokët e ekipit për të shënuar. Stili i kundërsulmeve të Realit e lejonte atë të kishte një vazhdimsi të mirë dhe të ishte efikas, e vërtetuar kjo nga rekordi mbreslënës i golave të shënuar ndër vite. Megjithatë, përveç aftësive si golashënues, Ronaldo ka marrë lëvdata edhe për aftësinë e tij si një krijues efikas në këtë rol. Ky rol unik i tij është përshkruar nga analistët me etiketimet "anësor falso", "golashënues" dhe "sulmues", pasi Ronaldo pothuajse gjithnjë zhvendosej në qëndër me vrapimet e tij qëndrore drejt zonës kundërshtare, pavarësisht se duhej të ishte në krahun e majtë. Nga viti 2013 e në vijim, nën drejtimin e trajnerit Carlo Ancelotti, ai e përshtati në mënyrë të suksesshme stilin e tij të lojës më efektet fizike të moshës në rritje, duke pakësuar në mënyrë të përgjithshme lëvizjen me top dhe lëvizjen e përgjithshme në fushë. Kjo gjë bëri që mestarja e tij e asisteve dhe driblimeve të suksesshme të pësonte rënje, duke bërë që ai të përqëndrohej më shumë në shënimin e golave dhe krijimin e rasteve në distanca të shkurtra. Që nga viti 2017, Ronaldo e përshtati sërisht stilin e tij të lojës, duke luajtur si një qëndër-sulmues i lirë nën drejtimin e trajnerit Zinedine Zidane. Në këtë rol, Ronaldo vazhdoi të ruante rekordin e tij mbreslënës të shënimit të golave si dhe fitoi lavdërime nga media për lëvizjet e tij inteligjente me dhe pa top, pozicionimin e shkëlqyer, kombinimet me shokët e ekipit, finalizimin cinik dhe oportunizmin. Ai gjithashtu u komplimentua për aftësinë për tju shpërtuar markimit të mbrojtësve kundërshtar, për të gjetur hapsira në zonën kundërshtare dhe shënimin e golave me vetëm disa prekje ose raste.

Në sezonin e tij të parë te Juventusi, Ronaldo luajti në disa pozicione të ndryshme sulmuese nën drejtimin e trajnerit Massimiliano Allegri, në varësi se me kë luante në sulm. Pavarësisht se te Reali luante një rol shumë sulmues, te Juventusi ai funksiononte në një rol të lirë, më së shumti në pozicionin e tij trandicional në krahun e majtë në formacionin 4–2–3–1 ose 4–3–3, ku ai ndërronte shpesh krahët me Mario Mandžukić. Në këtë rol, ai mund të zbriste në thellësi ose të kalonte në krahun e djathtë për të fituar topin dhe të përfshihej më shumë në ndërtimin e aksioneve; si pasoj e kësaj, pavarësisht golave që shënonte vetë, ai filloi të krijonte raste më shpesh se sa kishte bërë në sezonet e fundit te Real Madridi. Kur ishte pa top, Ronaldo ishte i aftë të krijonte hapsira për shokët e ekipit me lëvizjet e tij, inkursionet drejt zonës kundërshtare, si dhe ishte i aftë të finalizonte krosimet nga krahët. Në disa raste ai krijoi një partneritet me Mandžukić në formacionin 4–3–1–2, 4–4–2, ose 3–5–2. Ronaldo vazhdoi të luante në një rol të ngjashëm edhe në sezonin e tij të dytë, këtë herë nën drejtimin e Maurizio Sarrit.

Pritja

Ronaldo konsiderohet si një nga dy lojtarët më të mirë të gjeneratës së tij, sëbashku me argjentinasin Lionel Messi. Pasi fitoi Topin e Artë të parë në moshën 23 vjeç me një rekord votash, debati publik në lidhje me cilësitë e tij si lojtar u zhvendos përtej statusit të tij në futbollin bashkëkohor në mundësinë që ai të ishte një nga lojtarët më të mëdhenj të të gjitha kohërave. I vlerësuar për rekordin e golave mbresëlënës dhe të qëndrueshëm, Ronaldo konsiderohet një lojtar vendimtar që është gjithashtu një ndryshues i lojës, veçanërisht në situata të rëndësishme dhe me presion të lartë.

 

Ronaldo dallohet për etikën e tij të punës, kushtëzimin elitar të trupit dhe përkushtimin për përmirësim në fushën e stërvitjes, si dhe vlerësohet si një udhëheqës natyror. Duke shkruar për "angazhimin e tij të jashtëzakonshëm për përgatitjen fizike", Adam Bate i Sky Sports shton, "Përkushtimi është një pjesë e madhe e qëndrimit në majë dhe përqëndrimi i Ronaldos është ndoshta i pashembullt brenda lojës". Shtytja dhe vendosmëria e tij për të pasur sukses janë nxitur nga një dëshirë për t'u folur përkrah Pelés dhe Diego Maradonës pasi ai të tërhiqet nga futbolli. Megjithatë, në disa raste ai është akuzuar edhe për simulime kur ka pësuar ndërhyrje. Përveç kësaj, ai është kritikuar herë pas here në fillim të karrierës së tij nga trajneri Alex Ferguson, shokët e ekipit dhe media për të qenë një lojtar egoist dhe pompoz.

Gjatë karrierës së tij, Ronaldo është përshkruar se ka një "imazh arrogant" në fushë, me portugezin i cili deklaroi se ai ishte bërë një "viktimë" për shkak të mënyrës se si ai u portretizua në media. Ai shpesh është parë duke u ankuar, duke bërë gjeste dhe duke skuqur ndërsa përpiqet të frymëzojë skuadrën e tij drejt fitores, me Ronaldon që këmbëngul që natyra e tij konkurruese nuk duhet të gabohet për arrogancë. Trajnerët e tij, shokët e ekipit dhe gazetarë të ndryshëm kanë komentuar se ky reputacion ka shkaktuar një imazh të padrejtë ndaj tij. Në vitin 2014, Ronaldo i tha France Football se kishte bërë një "gabim" kur tha në vitin 2011, "Njerëzit janë xheloz për mua pasi unë jam i pasur, i pashëm dhe një lojtar i shkëlqyeshëm", duke shtuar se ai ishte pjekur që nga atëherë dhe tifozët e kuptojnë atë të mirë.

Festimet e golave

Ronaldo ka pasur disa lloje të festimeve të golave në karrierën e tij, përfshirë një festim e cila mori një vëmëndje të madhe në media, ku ai shkonte te kamera jashtë vijave të fushës dhe vendoste dorën e tij në mjekërr. Megjithatë, pasi shënon një gol, Ronaldo zakonisht feston me një "kërcim të furishëm" dhe "kthesë", para se të ulet në tokë "si një shqiponjë", duke bërë pozën e tij karakteristike, në të njëjtën kohë duke bërtitur "Sí" (po në gjuhën italiane dhe spanjolle); kështu, në media ky festim karakteristik i tij është dubluar "Sii!".

Krahasimet me Lionel Messin

 

Të dy lojtarët kanë shënuar në të paktën dy finale të UEFA Ligës së Kampioneve dhe kanë thyer barrierën e 50 golave në një sezon rregullisht. Gazetarët dhe ekspertët sportivë argumentojnë rregullisht meritat individuale të të dy lojtarëve në një përpjekje për të argumentuar se kush sipas atyre se është lojtari më i mirë në futbollin modern. Rivaliteti i tyre është krahasuar me rivalitetet sportive të tilla si rivaliteti Muhammad Ali–Joe Frazier në boks, rivaliteti Borg–McEnroe në tenis, dhe rivaliteti Ayrton Senna–Alain Prost nga garat me makina në Formula Një.

Disa komentues zgjedhin të analizojnë fizikun dhe stilin e lojës të ndryshëm së të dyve, ndërsa një pjesë e debatit rrotullohet rreth personaliteteve të kundërta të dy lojtarëve: Ronaldo nganjëherë përshkruhet si "arrogant" dhe person që do të duket, ndërsa Messi portretizohet si "i turpshëm" dhe me karakter të përulur.

Në një intervistë të vitit 2012, Ronaldo komentoi rivalitetin, duke thënë "Unë mendoj se ne e shtyjmë njëri-tjetrin nganjëherë në këtë garë, kjo është arsyeja pse konkurrenca është kaq e lartë", ndërsa trajneri i Ronaldos gjatë kohës së tij në Manchester United, Alex Ferguson, deklaroi se "Unë nuk mendoj se rivaliteti kundër njëri-tjetrit i shqetëson ata. Unë mendoj se ata kanë krenarinë e tyre personale përsa i përket dëshirës për të qenë më i miri." Vetë Messi mohoi çdo rivalitet, duke thënë se ishte "vetëm media, shtypi, të cilët duan dëshiron që ne të jemi në luftë, por unë kurrë nuk kam luftuar me Cristianon." Duke iu përgjigjur pretendimeve se ai dhe Messi nuk shkojnë mirë në nivel personal, Ronaldo komentoi, "Ne nuk kemi një marrëdhënie jashtë botës së futbollit, ashtu siç nuk kemi me shumë lojtarë të tjerë", para se të shtonte se në vitet në vazhdim ai shpreson se mund të qeshin për këtë së bashku, duke deklaruar; "Ne duhet ta shohim këtë rivalitet me një frymë pozitive, sepse është një gjë e mirë." Duke përfaqësuar klubet rivale Real Madrid dhe Barcelona, të dy lojtarët u përballën me njëri-tjetrin të paktën dy herë çdo sezon në një nga ndeshjet më mëdha të futbolli, El Clásico, e cila është një nga ngjarjet sportive më të ndjekura në botë.

Në një debat në Oxford Union në tetor 2013, kur u pyet nëse presidenti i FIFA-s Sepp Blatter preferonte Messin apo Ronaldon, Blatter i vlerësoi etikën e punës së argjentinasit përpara se ti jepte një goditje të shpejtë Ronaldos, duke pretenduar se "njëri prej tyre ka më shumë shpenzime te parukieri se tjetri.” Real Madrid kërkoi – dhe menjëherë mori – një falje të plotë, dhe portugezi lëshoi kundërpërgjigjen e tij me një festim tallës pas një gol me penallti kundër Seviljes, pasi Blatter e kishte përshkruar atë si një "komandant" në fushë. Në gusht 2019, Ronaldo dhe Messi u intervistuan ndërsa ishin ulur pranë njëri-tjetrit para njoftimit të fituesit të Çmimit Lojtari i Vitit i UEFA-s, me Ronaldon i cili deklaroi: "Sigurisht, ne kemi një marrëdhënie të mirë. Ne ende nuk kemi darkuar së bashku, por shpresoj në të ardhmen. Unë shtyva atë dhe ai më shtyu mua gjithashtu. Kështu që është mirë të jesh pjesë e historisë së futbollit."

 

Ndërsa reputacioni i tij u rrit nga koha e tij në Manchester United, Ronaldo ka nënshkruar shumë marrëveshje sponsorizimi për produkte të konsumit, duke përfshirë veshje sportive, këpucë futbolli (që nga nëntori i vitit 2012 Ronaldo ka veshur edicionin e personalizuar të Nike Mercurial Vapor, CR7), pije joalkoolike, veshje, lubrifikante të automjeteve, etj. shërbime financiare, elektronikë dhe video lojëra kompjuterike. Ronaldo u paraqit si në kopertinën e video lojës së FIFA EA Sports FIFA 18, duke u përfshirë shumë dhe në promovimin e lojës. Festimi i golit i tij "Siiii!" shfaqet në këtë lojë, i shoqëruar edhe me zërin e tij origjinal. Ai ishte gjithashtu fytyra e Pro Evolution Soccer, duke u shfaqur në kopertinë në vitet 2008, 2012 dhe 2013.

Me të ardhura prej 720 milion € (615 milion £) nga viti 2010 deri në vitin 2019, Ronaldo u rendit i dyti në listën e Forbes të Atletëve më të paguar të Dekadës, duke u renditur mbrapa vetëm boksierit Floyd Mayweather, Jr.. Forbes e ka renditur dy herë Ronaldon të parin në listën e saj të futbollistëve me pagë më të lartë në botë; të ardhurat e tij të kombinuara nga pagat, shpërblimet dhe sponsorizimet ishin 73 milion $ në sezonin 2013–14 dhe 79 milion $ në sezonin 2014–15. Të ardhurat e sezonit 2014–15 e listoi atë vetëm mbrapa Mayweather në listën e revistës së Atletëve me Pagë më të Lartë në Botë. Në vitin 2016, ai u bë futbollisti i parë që kryesoi listën e Forbes të sportistëve me më shumë fitime, me të ardhura totale prej 88 milion $ nga paga dhe sponsorizimet e tij në sezonin 2015–16. Ai kryesoi listën për të dytin vit rresht me fimite 93 milion $ në sezonin 2016–17. Ronaldo është një nga sportistët me marketing më të madhë në botë: SportsPro e vlerësoi atë si atletin e pestë me më shumë marketing në vitin 2012 të tretin një vit më pas, me brazilian Neymar në krye të të dy listave. Në maj 2014, ndërmarrja e studimit të tregut sportiv Repucom e emëroi Ronaldon futbollistin më me marketing dhe më të njohur në botë. Ai u emërua gjithashtu në Time 100 për vitin 2014, lista vjetore e Time e njerëzve më me ndikim në botë. ESPN e shpalli Ronaldon si atletin më të famshëm në botë në vitet 2016, 2017, 2018 dhe 2019.

 

Ronaldo ka krijuar një prani të fortë në internet; ai është sportisti më i njohur në mediat sociale, duke numëriar 158 milion ndjekës gjithsej në Facebook, Twitter dhe Instagram deri në qershor 2015. Që nga korriku i vitit 2019, ai ka fanbazën më të madhe në botë në Facebook me 122 milion ndjekës: ai u bë i pari sportist që arriti 50 milion ndjekës në gusht 2010, dhe në tetor 2014, ai u bë i pari sportist, dhe personi i dytë pas Shakirës, që arrin 100 milion ndjekës. Deri në qershor 2017, Ronaldo kishte 277 milion ndjekës nëpër mediat sociale. Sponzoruesit e tij fituan 936 milion dollarë në vlerë të mediave nëpër llogaritë e tij të mediave sociale midis qershorit 2016 deri në qershor 2017. Ronaldo ka lëshuar dy aplikacione celular: në dhjetor 2011, ai filloi një lojë iPhone të quajtur "Heads Up with Cristiano", i krijuar nga zhvilluesi RockLive, dhe në dhjetor 2013, ai lançoi "Viva Ronaldo", një uebfaqe në rrjetet sociale dhe një aplikacion për celular. Kompania e sigurisë kompjuterike McAfee prodhoi një raport të vitit 2012 duke renditur futbollistët nga probabiliteti i një kërkimi në internet për emrin e tyre që çon në një faqe interneti të pasigurt; emri i Ronaldos ishte i pari në listë.

Jeta dhe personi i Ronaldos kanë qenë objekt i disa punimeve. Autobiografia e tij, e titulluar Moments (Momentet), u botua në dhjetor 2007. Sponzoruesi i tij Castrol prodhoi filmin televiziv Ronaldo: Tested to the Limit (Ronaldo: I Testuar deri në kufi), në të cilin ai është i testuar fizikisht dhe mendërisht në disa fusha; performanca e tij fizike ishte rrjedhimisht subjekt i vëzhgimit nga media botërore pas publikimit të filmit në shtator 2011. Cristiano Ronaldo: The World at His Feet (Cristiano Ronaldo: Bota në këmbët e tij), një dokumentar i transmetuar nga aktori Benedict Cumberbatch, u lëshua përmes Vimeo në qershor 2014. Një film dokumentar për jetën dhe karrierën e tij, me titull Ronaldo, u lëshua në mbarë botën më 9 nëntor 2015. Regjizori i filmit ishte fituesi i BAFTA-s, Anthony Wonke. Filmi u prodhua dhe u shpërnda nga Universal Pictures, ndërsa Asif Kapadia ishte prodhuesi ekzekutiv.

 

Kërkesa për një kopje të fanellës së Ronaldos ka qenë e lartë gjatë gjithë karrierës së tij. Në vitin 2008, fanella me numrër 7 e Ronaldos te Manchester United ishte produkti më i shitur sportiv nën kujdesin e Premier Ligës. Në vitin 2015, fanella e tij me numrin 7 te Real Madridit ishte fanella e dytë më e shitur në të gjithë botën, pas fanellës së Messit me numër 10 te Barcelona. Në vitin 2018, brenda 24 orëve nga lëshimi i fanellës së tij të Juventusit, mbi 520,000 kopje ishin shitur, duke gjeneruar plot 62.4 milion $ brenda një dite.

Ronaldo hapi butikun e tij të parë të modës nën emrin CR7 (inicialet e tij dhe numri i fanella) në ishullin Madeira, Portugali, në vitin 2006. Ai e zgjeroi biznesin e tij me një butik të rrobave të dytë në Lisbonë në vitin 2008. Në partneritet me prodhuesin skandinav JBS Textile Group dhe stilistin e modës në New York Richard Chai, Ronaldo bashkë-projektoi një gamë të linjës së të brendshme dhe çorapesh, e lëshuar në nëntor 2013. Ai më vonë zgjeroi markën e tij të modës CR7 duke lëshuar një linjë bluzash dhe këpucësh premium nga korriku 2014. Në shtator 2015, Ronaldo lëshoi parfumin e tij, "Legacy", në një partneritet me Eden Parfums.

Në vitin 2007, C.D. Nacional rimerëoi kampusin e saj të të rinjve me emrin "Cristiano Ronaldo Campus Futebol". Në dhjetor 2013, Ronaldo hapi një muze, Museu CR7, në qytetin e tij të lindjes, Funchal, Madeira, për të vendosur trofe dhe kujtime të jetës së tij dhe karrierës futbollistike; muzeu është një sponsor zyrtar i ekipit vendor të futbollit União da Madeira. Në një ceremoni të mbajtur në Pallatin Belem në janar 2014, Presidenti i Portugalisë Aníbal Cavaco Silva e ngriti Ronaldon në rangun e Oficerit të Madh të Urdhrit të Princit Henry, "për të dalluar një atlet me famë botërore që ka qenë një simbol i Portugalisë globalisht, duke kontribuar në projeksionin ndërkombëtar të vendit dhe duke dhënë një shembull të qëndrueshmërisë për brezat e ardhshëm." Një statujë bronzi e Ronaldos, e projektuar nga artisti Ricardo Madeira Veloso, u përurua në Funchal në 21 dhjetor 2014.

 

Në qershor 2010, para fillimit të Kupës së Botës, Ronaldo u bë futbollisti i katërt – pas Steven Gerrard, Pelé dhe David Beckham – që u përfaqësua si një punim dylli në Madame Tussauds London. Një tjetër punim me dyll për të u paraqit në Muzeun Wax Madrid në dhjetor 2013. Në qershor 2015, astronomët e udhëhequr nga David Sobral nga Lisbona dhe Leiden zbuluan një galaktikë të cilën e quajtën CR7 (Cosmos Redshift 7) në nderim të Ronaldos.

Më 23 korrik 2016, pas triumfit të Portugalisë në Euro 2016, Aeroporti Madeira në Funchal u riemërua si Aeroporti Ndërkombëtar Cristiano Ronaldo. Zbulimi i terminalit me emër të ri u bë më 29 mars 2017, e cila përfshinte një bust të kokës së tij që ju prezantua publikut. Busti dhe ndryshimi i emrit shkaktuan polemika, kjo pasi busti nuk kishte ngjashmëri me Ronaldon, duke bërë që të tallet nga komedianët, përfshirë dhe Saturday Night Live, ndërsa ndryshimi i emrit ishte subjekt i shumë debateve në vend nga disa politikanë dhe qytetarë, të cilët madje filluan një peticion kundër këtij vendimi. Ky veprim u kritikua Presidenti i Madeira Miguel Albuquerque. Një vit më vonë, faqja e internetit sportive Bleacher Report urdhëroi skulptorin Emanuel Santos të krijojë një tjetër bust. Sidoqoftë, ky bust nuk u përdor kurrë; në vend të kësaj, një e re u bë nga një skulptor spanjoll; puna e tij ju shfaq publikut më 15 qershor 2018.

Në shkurt 2020, Emiratet e Bashkuara Arabe i dhanë një vizë të artë Ronaldos, nën iniciativën e Këshillit Sportiv të Dubait për të lidhur lojtarët globalë, dhe për t'i inkurajuar ata të jetojnë dhe investojnë në Emiratet e Bashkuara Arabe.

Familja, fëmijët dhe marrëdhënjet

Ronaldo ka katër fëmijë. Ai u bë baba për herë të parë më 17 qershor 2010 pas lindjes së djalit të tij, Cristiano Jr., në Shtetet e Bashkuara. Ai deklaroi se ka kujdestarinë e plotë të fëmijës dhe nuk do të zbulojë publikisht identitetin e nënës sipas marrëveshjes me të. Në janar 2015, Ronaldo njoftoi se marrëdhënia e tij pesë-vjeçare me modelen ruse Irina Shayk kishte përfunduar.

Ronaldo më pas u bë baba i binjakëve, vajzës Eva dhe djalit Mateo, lindur më 8 qershor 2017 në Shtetet e Bashkuara përmes surrogacisë. Ai është në një lidhje me modelen spanjolle Georgina Rodríguez, e cila lindi vajzën e tyre Alana Martina, më 12 nëntor 2017.

Babai i Ronaldos, José, vdiq nga një gjendje e mëlçisë e lidhur me alkoolizmin në moshën 52 vjeç në shtator 2005 kur Ronaldo ishte 20 vjeç. Ronaldo ka thënë që nuk pi alkool, dhe ai mori një shumë të madhe parash si shpagim për një artikull të Daily Telegraph që kishte raportuar se Ronaldo kishte pirë shumë në një klub nate ndërsa po rikuperohej nga një dëmtim në korrik 2008. Nëna e tij, Dolores, u diagnostikua me kancer të gjirit në 2007, por në fund u shërua.

Bamirësia

Ronaldo ka dhënë kontribute për kauza të ndryshme bamirësie gjatë gjithë karrierës së tij. Pamjet televizive nga tërmeti dhe tsunami i Oqeanit Indian të vitit 2004 treguan një djalë tetë vjeçar të mbijetuar, të quajtur Martunis, i cili kishte me një fanellë numër 7 të futbollistit portugez. Ai ishte i bllokuar për 19 ditë pasi familja e tij u vra. Pas kësaj, Ronaldo vizitoi qytetin Aceh të Indonezisë, për të mbledhur fonde për rehabilitimin dhe rindërtimin. Pasi pranoi dëmet e pazbuluara nga një çështje shpifje kundër gazetës The Sun në 2008, Ronaldo dhuroi shumën e marrë për një bamirësi në Madeira. Në vitin 2009, Ronaldo dhuroi 100,000 £ në spitalin që shpëtoi jetën e nënës së tij në Madeira pas betejës së saj me kancerin, në mënyrë që ata të mund të ndërtojnë një qendër për kurimin e kancerit në ishull. Në mbështetje të viktimave të përmbytjes në Madeira të vitit 2010, Ronaldo u zotua të luajë në një ndeshje bamirësie në Madeira ndërmjet klubit të Premiera Ligës Porto dhe lojtarëve nga klubet me bazë në Madeira Marítimo dhe Nacional.

Në vitin 2012, Ronaldo dhe agjenti i tij paguan një trajtim të specializuar për një djalë nëntë vjeçar Canarian i cili kishte kancer terminal. Në dhjetor 2012, Ronaldo iu bashkua programit "11 për Shëndetin" të FIFA-s për të rritur ndërgjegjësimin midis fëmijëve se si të qëndronin larg nga droga, HIV, malarja dhe mbipesha. Në janar 2013, Ronaldo u bë Ambasadori i ri Global Artist i Save the Children, në të cilën shpreson të ndihmojë në luftimin e urisë dhe mbipeshes së fëmijëve. Në mars, Ronaldo pranoi të jetë ambasadori i Forumit të Kujdesit Mangrove në Indonezi, një organizatë që synon të rrisë vetëdijen për ruajtjen e mangrove.

Ronaldo u emërua sportisti më bamirës në botë për vitin 2015 pasi dhuroi 5 milion £ për përpjekjet e ndihmës pas tërmetit në Nepal i cili vrau mbi 8,000 njerëz. Në qershor 2016, Ronaldo dhuroi të gjithë bonusin e tij prej 600,000 € pas fitmit të Ligës së Kampioneve nga Real Madridi për sezonin 2015–16. Në gusht 2016, Ronaldo lançoi "CR7Selfie", një aplikacion selfie për bamirësi për të ndihmuar Save the Children që lejon pjesëmarrësit të bëjnë një selfie me të në një nga disa veshje dhe poza të ndryshme. Në aplikacion, tifozët mund të zgjedhin 68 fotografi të ndryshme të Ronaldos në veshje dhe poza dhe të lëvizin nëpër 39 filtra për ti vendosur në selfiet e tyre.

Çështjet ligjore

Në korrik 2017, Ronaldo u akuzua për evazion fiskal me vlerë gati 15 milion € të taksave ndërmjet 2011 dhe 2014, një pretendim që ai e mohoi në atë kohë. Në qershor 2018, Ronaldos iu dha një dënim me burg për dy vite (i pezulluar) dhe u gjobit me 18,8 milion €, e cila më vonë u ul në 16,8 milion € pasi Ronaldo arriti një marrëveshje me autoritetet spanjolle. Dënimi mund të kryhet në provë, pa pasur nevojë që Ronaldo të jetë në burg, për sa kohë që ai nuk kryen evazion fiskal sërisht.

Ronaldo dhe një burrë tjetër u hetuan nga Shërbimi i Prokurorisë Britanike të Kurorës pasi një akuzë për përdhunim në vitin 2005 që u soll nga dy gra. Brenda disa ditësh, të dy gratë tërhoqën pretendimet e tyre dhe Scotland Yard më vonë lëshoi një deklaratë duke thënë se nuk kishte prova të mjaftueshme për një ndjekje penale. Në prill 2017, u raportua se Ronaldo po hetohej nga Departamenti i Policisë në Las Vegas për një akuzë për përdhunim që nga viti 2009. Dokumentet, të konfirmuara nga avokatët e Ronaldos, thonë se Ronaldo pagoi një grua 375,000 $ që ajo të mos e bënte publike këtë ngjarje. Ronaldo dhe avokatët e tij lëshuan një deklaratë të gjatë duke mohuar të gjitha akuzat, duke i përshkruar ato si një "fushatë të qëllimshme për shpifje" me pjesë të konsiderueshme "të ndryshuara/ose të fabrikuara plotësisht", një pretendim të cilin Der Spiegel e mohoi kategorikisht. Në korrik 2019, prokurorët e Las Vegas thanë se nuk do të akuzonin Ronaldon për akuzat e përdhunimit; deklarata shtoi: "Bazuar në një rishikim të informacionit në këtë kohë, pretendimet për sulm seksual kundër Cristiano Ronaldos nuk mund të provohen përtej një dyshimi të arsyeshëm."

Klube

Redaktuar më 15 mars 2024

Kombëtarja

 

Redaktuar më 26 mars 2024

Klube

Manchester United

• Premier League: 2006–07, 2007–08, 2008–09
• FA Cup: 2003–04
• Football League Cup: 2005–06, 2008–09
• FA Community Shield: 2007
• UEFA Liga e Kampioneve: 2007–08
• FIFA Kupa e Botës për Klube: 2008

Real Madrid

• La Liga: 2011–12, 2016–17
• Copa del Rey: 2010–11, 2013–14
• Supercopa de España: 2012, 2018
• UEFA Liga e Kampioneve: 2013–14, 2015–16, 2016–17, 2017–18
• UEFA Super Kupa: 2014, 2018
• FIFA Kupa e Botës për Klube: 2014, 2016, 2017

Juventus

• Serie A: 2018–19
• Supercoppa Italiana: 2018

Kombëtarja

Portugalia

• UEFA Kampionati Evropian: 2016
• UEFA Liga e Kombeve: 2018–19

Personale

 

• Ekipi i Turnamentit në UEFA Kampionatin Evropian: 2004, 2012, 2016
• UEFA Ekipi i Vitit: 2004, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019
• PFA Lojtari i Ri i Vitit: 2006–07
• PFA Lojtari i Vitit i Lojtarëve: 2006–07, 2007–08
• Lojtari i Sezonit i Premier Ligës: 2006–07, 2007–08
• FWA Futbollisti i Vitit: 2006–07, 2007–08
• Futbollisti i Vitit i UEFA-s: 2007–08
• Sulmuesi i Vitit i UEFA-s: 2007–08
• Këpuca e Artë e Premier Ligës: 2007–08
• FIFA Topi i Artë/Topi i Artë: 2008, 2013, 2014, 2016, 2018
• FIFA Lojtari Botëror i Vitit: 2008
• FIFPro Lojtari Botëror i Vitit: 2008
• FIFA Çmimi Puskás: 2009
• Trofeu Pichichi: 2010–11, 2013–14, 2014–15
• Lojtari më i vlefshëm i La Ligas: 2012–13
• Lojtari më i mirë i La Ligas: 2013–14
• Sulmuesi më i mirë i La Ligas: 2013–14
• UEFA Çmimi i Lojtarit më të mirë në Evropë: 2014, 2016, 2017
• Ekipi i Sezonit në La Liga nga UEFA: 2015–16, 2016–17
• The Best FIFA Men's Player: 2016, 2017
• Ekipi i Ëndërrave të FIFA Kupës së Botës: 2018
• Lojtari më i mirë në Serie A: 2018–19
• Futbollisti i Vitit në Serie A: 2019
• Ekipi i Vitit i Serie A: 2018–19
• EKipi i Turnamentit i Finaleve të UEFA Ligës së Kombeve: 2019

• Uebfaqja zyrtare
• Profili te uebfaqja zyrtare e Real Madrid
• Cristiano Ronaldo – Rekordi në kompeticonin e La Liga
• Profili zyrtar te FPF
• Cristiano Ronaldo – Rekordi në kompeticonet e UEFA-s
• Cristiano Ronaldo Arkivuar 24 qershor 2018 tek Wayback Machine – Rekordi në kompeticonet e FIFA-s
• Cristiano Ronaldo te National-Football-Teams.com
• Cristiano Ronaldo te BDFutbol