Wêrelderfenisgebiede In Suid-Afrika: Wiki lysartikel
Daar is tans 1 091 Wêrelderfenisgebiede op aarde wat beskerm word om hulle natuurlike skoonheid of kulturele en geskiedkundige belangrikheid te bewaar.
Plekke wat as wêrelderfenisgebiede aangewys is kry nasionale en internasionale erkenning en is 'n belangrike faktor vir toerisme.
Tien plekke in Suid-Afrika is deur die Verenigde Nasies se Opvoedkundige, Wetenskaplike en Kulturele Organisasie (Unesco) tot Wêrelderfenisgebiede verklaar. Hulle is:
- Robbeneiland (1999)
- iSimangaliso-vleilandpark (voorheen bekend as die Groter St. Lucia-Vleilandpark) (1999)
- Die Wieg van die Mensdom (die hominiedfossielterreine van Sterkfontein, Swartkrans, Kromdraai en omgewings) (1999)
- uKhahlamba-Drakensbergpark (2000)
- Die Mapungubwe kulturele landskap (2003)
- Die Kaapse floraryk (2004)
- Die Vredefortkoepel (2005)
- Richtersveld (Kulturele en botaniese Landskap) (2007)
- ǂKhomani (Kulturele Landskap) (2017)
- Barberton Makhonjwa-Berge (2018)
Robbeneiland
- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Robbeneiland.
Die geskiedkundige belangrikheid van Robbeneiland het in 1999 gelei tot die erkenning daarvan as Wêrelderfenisgebied. Robbeneiland is die afgelope vyf eeue as tronk, hospitaal en militêre basis gebruik. Talle van die geboue weerspieël die geskiedenis van die eiland as maksimumsekuriteitgevangenis en simboliseer só die triomf van die menslike gees, van vryheid en demokrasie oor onderdrukking.
iSimangaliso-vleilandpark
- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: iSimangaliso-vleilandpark.
Die iSimangaliso-vleilandpark bevat 'n verskeidenheid landskappe, wat koraalriwwe, lang sandstrande, kusduine, merestelsels, moerasse en uitgebreide riet- en papirusvleilande insluit. Die geografiese verskeidenheid van die vleilande en hulle wisselwerking met klimaatelemente het 'n besondere spesiediversiteit tot gevolg. Die mosaïek van grondvorms en habitattipes skep ook gewilde uitsigte.
Die St. Lucia-gebied bestaan uit dertien beskermde gebiede met 'n totale omvang van 234 566 hektaar. Die gebied is die grootste riviermondingstelsel in Afrika en sluit die mees suidelike voorkoms van koraalriwwe aan die vasteland in. Sommige van die natuurlike kenmerke van die vleilande is: die groot aantal skilpaaie wat op die strande broei, die migrasie van walvisse, dolfyne en walvishaaie langs die kus en reuse getalle watervoëls. Die park spog ook met 'n besondere biodiversiteit wat sowat 521 voëlsoorte insluit.
Wieg van die Mensdom
- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Wieg van die Mensdom.
Fossiel Hominide: Plekke soos Sterkfontein, Swartkrans, Kromdraai en die omliggende gebiede het oorvloedige wetenskaplike inligting opgelewer oor die evolusie van die menslike wese oor die afgelope 3,5 miljoen jaar, hulle lewenswyse en die diere waarmee hulle saamgeleef en wat hulle geëet het. Die landskap bewaar ook talle kenmerke van daardie oertyd.
Die Sterkfonteingebied bevat 'n besondere groot en wetenskaplikbelangrike groep plekke wat lig werp op die vroegste voorouers van die mensdom. Dit vorm ook 'n uitgebreide spens van wetenskaplike inligting, waarvan die potensiaal amper onbeperk is.
uKhahlamba-Drakensbergpark
- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: uKhahlamba-Drakensbergpark.
Die manjifieke geografiese kenmerke van die Drakensberge en die groot konsentrasie rotstekeninge in die gebied het gelei tot die uKhahlamba-Drakensbergpark se erkenning as Wêrelderfenisgebied.
Die gebied besit 'n uitsonderlike natuurskoon, met basaltiese rotsformasies wat uittroon, dramatiese valleie, goue sandsteenkranse, uitgestrekte hoogliggende grasvelde, ongerepte diep rivierklowe en rotsagtige skeure. Die verskeidenheid van habitats beskerm 'n hoë vlak van inheemse en wêreldbedreigde spesies, veral voëls en plante.
Daar is ook talle grotte en rotsskuilings met die grootste en mees gekonsentreerde groep tekeninge in Afrika, suid van die Sahara. Dié skilderye is oor 'n tydperk van 4000 jaar deur die San gemaak. Die rotstekeninge is uitstaande wat gehalte en verskeidenheid van onderwerpe en die uitbeelding van mense en diere betref. Dit verteenwoordig die geestelike lewe van die San, wat nie meer in die gebied woon nie.
Mapungubwe
- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Mapungubwe.
As 'n gebied wat op die noordelike grens van Suid-Afrika geleë is, waar dit by Zimbabwe en Botswana aansluit, was Mapungubwe die grootste koninkryk op die subkontinent, voordat dit in die 14de eeu verlaat is. Die oorblywende paleis- en nedersettinggebiede, sowel as twee vroeëre hoofstadgebiede, bied 'n ongeëwenaarde blik op die ontwikkeling van maatskaplike en politieke strukture oor sowat 400 jaar.
Die Mapungubwe kulturele landskap bevat bewyse van 'n belangrike wisselwerking in menslike waardes wat gelei het tot verreikende kulturele en maatskaplike verandering in Suider-Afrika tussen 900 en 1300 v.C. Die oorblyfsels is 'n merkwaardig volledige getuigskrif en 'n grafiese uitbeelding van die uitwerking van klimaatverandering en beeld die groei en daaropvolgende agteruitgang van die koninkryk van Mapungubwe uit.
Die Kaapse floraryk
- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Kaapse floraryk.
Die fynbosstreek van die Wes- en Oos-Kaap is in 2004 weens die natuurlike skoonheid en wetenskaplike belangrikheid daarvan tot Wêrelderfenisgebied verklaar. Die gebied bestaan uit agt beskermde gebiede, wat die Kirstenbosch Nasionale Tuin en die De Hoop-natuurreservaat insluit. In totaal dek die gebied 553 000 hektaar grond wat besonder ryk is aan plantspesies, wat byna 20 persent van Afrika se flora verteenwoordig.
Die unieke flora van die streek is van besondere belang vir die wetenskap omdat 'n reuse verskeidenheid en digtheid van fynbosspesies op 'n relatief klein gebied voorkom. Die spesiedigtheid in die Kaapse floraryk is ook van die hoogste ter wêreld en dit word erken as een van die wêreld se 18 biodiversiteitbrandpunte.
Vredefortkoepel
- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Vredefortkoepel.
Die Vredefortkoepel is die grootste en diepste impakkrater op aarde en is geleë in die Vrystaatprovinsie, ongeveer 120 km suidwes van Johannesburg. Die krater is ongeveer 2023 miljoen jaar oud en is die oudste impakkrater wat nog op die aarde gevind is. Die krater is noodsaaklik vir die bestudering van die evolusie van die aarde, aangesien dit bewyse van die planeet se geologiese geskiedenis lewer.
Richtersveld
- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Richtersveld.
Die 160 000 ha Richtersveld Kulturele en Botaniese Landskap van bergagtige woestyn in die noordweste van Suid-Afrika is 'n kulturele landskap wat gemeenskaplik besit en bestuur word. Die Nama-volk voer al vir meer as twee eeue 'n semi-nomadiese bestaan in hierdie gebied.
ǂKhomani
- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: ǂKhomani.
Die ǂKhomani kulturele landskap is in die Kalahari Gemsbok Nasionale Park binne die Kgalagadi-vredespark op die grens tussen Suid-Afrika en Botswana geleë.
Barberton Makhonjwa-Berge
- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Makhonjwa-Berge.
Die Makhonjwa-Berge is 'n reeks van klein berge en heuwels naby die grens tussen Suid-Afrika en Eswatini geleë.
Verwysings
Eksterne Skakels
| Wiki Commons bevat media in verband met Wêrelderfenisgebiede in Suid-Afrika. |
This article uses material from the Wikipedia Afrikaans article Wêrelderfenisgebiede in Suid-Afrika, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Inhoud is onderhewig aan CC BY-SA 4.0, tensy anders vermeld. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Afrikaans (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.