Trianon-Verdrag

Die koninkryk van Hongarye is vervolgens in vyf lande verdeel en verloor twee-derdes van sy grondgebied en een-derde van sy bevolking.

Die verdrag is vernoem na die Grand Trianon-paleis in Versailles, Frankryk, waar dit onderteken is. Die Hongaarse delegasie, onder leiding van graaf Albert Apponyi, het homself op moeilike onderhandelings voorberei, maar het gou agtergekom dat daar niks is om te onderhandel nie. Hongarye moes uiteindelik die geallieerde vredesvoorwaardes sonder noemenswaardige aanpassings aanvaar.

Die land word gereduseer tot slegs 29% van sy oorspronklike grondgebied:

• Hulle moes Zevenburgen (Transsylvanië), die oostelike helfte van die Banaat en die gebiede rondom die stede Satu Mare (Szatmárnémeti) en Oradea (Nagyvárad) aan Roemenië afstaan.
• Opper-Hongarye, bestaande uit die latere Slowakye en Karpato-Roethenië (Kárpátalja) gaan na Tsjeggo-Slowakye.
• Die koninkryk van die Serwiërs, Kroate en Slowene, die latere Joego-Slawië, kry die Vojvodina, waaronder die westelike helfte van die Banaat, voorts Kroasië, wat voorheen 'n semi-outonome deel van Transleithanië was, en nog enkele kleinere gebiede ten noorde daarvan: Prekmurje (Muravidék), Međimurje (Muraköz) en die Baranya-driehoek.
• Oostenryk kry ten slotte 'n strook wat later die Burgenland sou heet.

Die grootste deel van die verlore gebiede is nie deur etniese Hongare bewoon nie, maar deur voormalige minderhede, waarvan die Slowake, Roemene en Suid-Slawiërs hulle nasionale aspirasies kon verwesenlik. Deur die eensydige manier waarop die grense bepaald is, is ongeveer 3,3 miljoen Hongare uiteindelik van hulle moederland geskei.

• Wiki Afrikaans  Wiki Commons het meer media in die kategorie Trianon-verdrag.