Switserse Sjokolade

Sjokolade was in Europa sedert die 16de eeu bekend, maar is tot by die 17de eeu uitsluitlik gedrink. In Switserland is sjokolade aanvanklik deur sogenaamde cioccolatiere uit Italiaanse stede soos Venesië en Florence aangebied, maar nog in 1732 het die stadsraad van Zürich 'n verbod op sjokolade geplaas.

Vanaf die 18de eeu is sjokolade slegs in 'n handvol klein bedrywe in die Switserse kanton Ticino en in die Bassin Lémanique, langs die Meer van Genève, vervaardig.

In 1819 het François-Louis Cailler die maatskappy Chocolat Cailler gestig wat aanvanklik kakaopoeier en sjokolade bemark het. Kort daarna het hy naby Vevey die eerste Switserse sjokoladefabriek geopen.

Die belangrikste produsente van Switserse sjokolade was

• 1819 – Cailler in Vevey (vandag Nestlé)
• 1826 – Suchard in Serrières (vandag Kraft Foods)
• 1826 – Favarger in Genève
• 1830 – Kohler in Lausanne (vandag Nestlé)
• 1845 – Sprüngli in Zürich
• 1842 – Maestrani in Luzern
• 1856 – Klaus in Le Locle
• 1867 – Peter in Lausanne (vandag Nestlé)
• 1879 – Lindt in Bern
• 1887 – Frey in Aarau (vandag Migros)
• 1899 – Tobler in Bern (vandag Kraft Foods), wat onder meer die handelsmerk Toblerone bemark
• 1929 – Camille Bloch in Courtelary

Met die uitvinding van melksjokolade deur Daniel Peter en Henri Nestlé in 1875 en die fondantsjokolade deur Rodolphe Lindt in 1879 het Switserse sjokolade in die tweede helfte van die 19de eeu bekendheid dwarsoor Europa verwerf. Lindt het vir sy nuwe chocolat fondant, wat op die tong gesmelt het, 'n nuwe masjien uitgevind, die sogenaamde conche, wat vandag nog steeds gebruik word. Lindt het sy uitvinding in 1899 vir 1,5 miljoen Switserse frank aan Rudolf Sprüngli, 'n Zürichse fynbakker, verkoop. In 1930 het Nestlé met die vervaardiging van wit sjokolade begin.

Vanaf die laat 19de eeu tot die Eerste Wêreldoorlog steun die Switserse sjokoladebedryf veral op uitvoer. Op grond van handelsbeperkings wat die bedryf na die Tweede Wêreldoorlog knel, begin die Switserse produsente met die vervaardiging van sjokolade naby die buitelandse markte.

Die binnelandse mark is die grootste afsetgebied vir sjokolade wat in Switserland vervaardig word (54% in die jaar 2000), waarby die jaarlikse per capita-verbruik van sjokolade in Switserland die hoogste wêreldwyd is (11.6 kg in die jaar 2004).

Volgens Chocosuisse, die vereniging van die Switserse sjokoladeprodusente, het die vervaardiging van sjokolade in Switserland in die jaar 2004 148 270 ton beloop, waarvan 53% uitgevoer is (20% na Duitsland, 11% elk na Frankryk en die Verenigde Koninkryk en 13% na Noord-Amerika). Die omset van die Switserse sjokoladebedryf het in dieselfde jaar 1 365 miljoen Switserse Frank beloop (814 miljoen CHF binnelands, 551 miljoen CHF buitelands).

Die belangrikste sjokoladeprodukte, wat in die jaar 2000 uitgevoer is, was sjokoladestafies (65 252 ton), sjokoladepralinees en ander lekkergoed (33 961 ton), halfverwerkte produkte vir fynbakkerye (23 200 ton), verskeie soorte feesartikels (6 400 ton) en sjokolade- en kakaopoeier (2,4 ton).

In 1901 het die Switserse sjokoladeprodusente hulle onder die dak van die Union libre des fabricants suisses de chocolat verenig. Die vereniging is in 1916 in twee afdelings verdeel - die Chambre syndicale des fabricants suisses de chocolat en die Convention chocolatière suisse. Die voormalige „Chambre syndicale“ - wat vandag as Chocosuisse bekend staan – het die belange van die ondernemings in die sjokoladebedryf beskerm. Die Convention chocolatière het toesig gehou oor die gehalte van Switserse sjokolade en die prysbeleid van die bedryf. Dit is in 1994 ontbind.

• Alain J. Bourgard: CH comme Chocolat, 2003, ISBN 2-832-100-368

• http://www.chocosuisse.ch
• http://web.archive.org/web/20030521202107/http://www.chocosuisse.ch/downloads/chocologie_de.pdf – Geskiedenis van die Switserse sjokolade