Susan Scott: Brits-Suid-Afrikaanse dokumentêre rolprentmaker

Sy is veral bekend vir haar 2018-rolprent STROOP. Sy verfilm bewaringsonderwerpe reg oor die wêreld en het verskeie toekennings daarvoor ontvang. Sy is deur Africa Geographic as 'n Onbesonge Bewaringsheldin benoem.

Susan Scott is in 1972 in Zvishavane (die destydse Shabani) in Zimbabwe (Rhodesië) gebore as die dogter van Douglas James en Iona Scott (née MacKenzie). As gevolg van haar pa se Skotse afkoms en haar Skotse ma, besit sy en haar jonger broer Britse burgerskap.

Volgens Scott het haar kleintyd in die natuur in die Zimbabwiese bosveld, waar haar ouers gestasioneer was, sowel as in die Skotse platteland op die Isle of Skye, waar haar ma se familietuiste geleë is, 'n invloed op haar gehad. Hierdie invloed word uitgebrei wanneer haar ouers na Suid-Afrika immigreer in haar tienerjare. Sy spandeer baie tyd in die Krugerwildtuin wat later 'n belangrike deel sou vorm van haar film Stroop (rolprent). Sy blink uit in sport as leerling van Laerskool Mashaba in Mashava, Zimbabwe, waar sy aan baan- sowel as veldnommers deelneem, hokkie, netbal en tennis speel en ook haar provinsie in swem verteenwoordig. In West Ridge Hoërskool, Roodepoort, word sy jaarliks in die atletiekspanne opgeneem sowel as in muurbal, tennis en hokkie eerste spanne. Sy verteenwoordig haar provinsie by die SA Skole Hokkieweek in 1988 en haal die SA Skole B-afdeling-span in 1989, haar matriekjaar. Op haar pa se aandrang om oorsee te gaan studeer, ontvang sy 'n sport-studiebeurs by Baylor Universiteit in Texas, VSA, waar sy vir vier jaar kapteine van die Golf-span is. Sy word vereer deur Mortar Board, 'n Amerikaanse nasionale kollege senior vererings-genootskap, as ‘Uitstaande Vrou’ in haar finale jaar en haal ook die Dean-Lys (die hoogste vlak van akademiese toekennings of onderskeidings wat studente by 'n universiteit in onder andere Noord-Amerika en Europa, kan ontvang) en die SWE (Suid-westelike Konferensie) Akademiese Span. In 1995 behaal sy haar baccalaureaat in filmkommunikasie.

Scott word in redigering gelei deur Tony Black in Washington, DC. Sy werk vir sy maatskappy as 'n intern en teen die einde van haar internskap, word sy deur sy maatskappy gehuur as 'n juniorredigeerder, waar sy vir ses jaar rolprente en dokumentêre vir Animal Planet, Discovery, National Geographic, NBC en PBS redigeer. Sy keer terug na Afrika om rolprente vir wildlewe-rolprentmakers te redigeer. Sy werk saam met wildlewe-kinematograwe, Peter Lamberti, Richard Matthews en Dereck Joubert voordat sy haar eie rolprente begin vervaardig. Buiten 'n dokumentêre rolprentmaker, is sy ook 'n bekroonde fotograaf. In 2018 is haar foto, 'Laatnag Voeding', van twee swartrenosterkalfies wat deur 'n wesieversorger met bottels gevoed word, aangeprys deur die Wildlewe Fotograaf van die Jaar-toekennings. Die foto is ook benoem in die 100 Top Wildlewe Foto's van die Jaar. Sy gee erkenning aan haar pa, wat 'n ywerige fotograaf was, asook haar ouma aan moederskant, die Britse kunstenaar J. L. MacKenzie, vir haar oog vir visuele kunste.

Studie en eerste pos

By Baylor-universiteit konsentreer sy op kinematografie en word deel van 'n studie van die televisie-reeks, Chicago Fire, se mede-skeppers: Derek Haas en Michael Brandt se meesters-tesis oor digitale nie-linêere redigering ('n video of oudio produksiemetode) en die effek daarvan op die finale film-produk. Die annonieme, genommerde navorsing van die studente is deur 'n span redigeerders vir Haas en Brandt se tesis geëvalueer, waarna een van die redigeerders, Tony Black, Scott se kodenommer aan dokter Michael Korpi, rolprent en digitale media-professor by Baylor, stuur met die versoek: "As dit moontlik is, sal ek graag wil weet wie hierdie is. Hulle verstaan redigering." Volgens dr. Korpi is dit die duidelikste aanduiding wat hy tot nog toe gehad het oor die uitmuntendheid van enige student se werk. Scott gee erkenning aan dr. Korpi wat haar om gepraat het om haar studierigting van kinematografie na redigering te verander. Sy gaan voort om vir Black in Washington DC te werk vir ses jaar.

The Last Lions

Scott redigeer vir drie jaar met tussenposes aan die dokumentêre 2011-rolprent, The Last Lions vir die Suid-Afrikaanse filmmakers-paar, Dereck en Beverly Joubert. Die rolprent wen toekennings vir redigering, waarvan die toekennings by die Amerikaanse filmfeeste: Jackson Hole Natuurlewe Filmfees (nou Jackson Wild) in 2011 en die Internasionale Natuurlewe Filmfees (IWFF), die vernaamste is.

STROOP

Tydens 'n besoek aan die Krugerwildtuin waar sy die televisie-aanbieder, Bonné de Bod, by twee gestroopte renosterkarkasse vir die televisieprogram oor die omgewing, 50/50, verfilm, besef sy en De Bod dat hulle die storie van renosterstopery moet vertel, sodat niemand kan sê dat hulle nie van die renosterstroopkrisis geweet het nie, waarna sy en De Bod besluit om al hulle aandag en tyd net aan STROOP: journey into the rhino horn war ('n onafhanklike film wat onder andere met behulp van gemeenskapsfinansiering vervaardig is) te wy. Sy en De Bod waag hul lewens en trotseer gevare om agter die ware feite van die stroopkrisis te kom op hul reise deur Suid-Afrika, Kenia en incognito in Suidoos-Asië. Die rolprent is Scott se regisseuse-debuut en is amptelik vir 40 internasionale filmfeeste gekies en het 30 internasionale toekennings ontvang.

Kingdoms of Fire, Ice & Fairy Tales

Ná hulle lang reis met die Stroop-dokumentêr het Scott en Bonné de Bod besluit om drie natuurwildernisse, Yellowstone Nasionale Park in die VSA, die Swartwoud in Duitsland en die Noordpoolsirkel in Swede se Lapland, te verfilm met die doel om gehore te help om hulle met die natuur te verbind. Aanvanklik wou hulle dit in 'n televisiereeks van dertien episodes ontwikkel, maar as gevolg van die Covid-19 pandemie het hulle dit in 'n dokumentêre rolprent, Kingdoms of Fire, Ice & Fairy Tales verwerk. Die rolprent, wat se première in 2020 by Jackson Wild te sien was, is gekies om by meer as vyf internasionale filmfeeste vertoon te word en het verskeie toekennings ontvang, waarna dit uitgesaai is op Showmax , kykNET en M-Net-Kanale in Afrika en ARTE in Europa. Dit is ook genomineer vir 'n Suid-Afrikaanse Film en Televisie-Toekenning (SAFTA) naas 'My Octopus Teacher' in 2021.

Bewonder & Bewaar

Vir die eerste seisoen van hierdie kykNET-televisiereeks van dertien episodes, Bewonder & Bewaar met Bonné de Bod het Scott en aanbieder, Bonné de Bod, natuurlewe-navorsers in bekende wildernisgebiede van Suid-Afrika, Namibië en Argentinië besoek. Die reeks is daarop gemik om kykers meer te leer oor die navorsers se baanbrekers-navorsingsprojekte en ook om meer uit te vind oor hulle as mense wat hul drome in die natuur uitleef. Scott het onder andere navorsing op wildehonde in die Kruger Nasionale Park, poemas in Patagonië, Argentinië, woestynleeus in Namibië en pikkewyne op Dasseneiland op film vasgelê wat deur.

Scott het al meer as dertig toekennings vir haar werk as 'n filmmaker ontvang. Sy wen 'n Jackson Wild Media-toekenning, vier Suid-Afrikaanse Film en Televisie (SAFTA)-toekenings en SAB Omgewingsmedia-toekennings. Haar eerste toekenning, 'n (SAFTA), ontvang sy vir haar redigering van Dolphin Army vir National Geographic in 2010. Sy wen die daaropvolgende jaar weer 'n SAFTA vir haar redigering van nog 'n National Geographic-film, Warthog Mother. In 2010 word die gebruik van die akroniem, S. A. G. E, deur die Suid-Afrikaanse Redigeringsgilde aan haar toegeken. Sy en haar mede-vervaardiger, Bonné de Bod, ontvang ook talle toekennings vir hulle rolprent, STROOP, waarvan die Beste Dokumentêr-toekenning by die San Diego Internasionale Filmfees in 2018, die 2019- Genesis-toekenning vir Beste Internasionale Dokumentêr in Los Angeles, die Encounters Dokumentêre Film Gehoor-toekenning ook in 2019 en 'n SAFTA in 2020 die vernaamste is. Sy deel ook in 2019 die SANPARKE Kudu-toekenning vir 'Beste Joernalis',met Bonné de Bod vir hul ondersoekende en in-diepte verslaggewing in STROOP.