Sodiaklig

Dit kan die beste gesien word net ná sonsondergang of voor sonsopkoms in die lente en herfs wanneer die diereriem teen ’n skerp hoek met die horison lê. Dit word veroorsaak deur die verstrooiing van sonlig deur ruimtestof en is so flou dat maanlig of besoedeling dit onsigbaar kan maak.

Die sodiaklig neem af in intensiteit met die afstand van die Son af, maar op baie donker nagte is dit al gesien in ’n strook reg rondom die sonnebaan. Eintlik dek die sodiaklig die hele naghemel en is dit verantwoordelik vir ’n groot deel van die totale naglig op ’n maanlose nag.

Ruimtestof vorm ’n dik, plat wolk in die sonnestelsel wat bekend is as die sodiakwolk, wat op dieselfde vlak voorkom as die sonnebaan. Die stofdeeltjies is tussen 10 en 300 mikrometer in deursnee.

In Augustus 2007 het Brian May, hoofkitaarspeler van Queen, sy Ph.D.-tesis, Radial Velocities in the Zodiacal Dust Cloud, ingehandig – 36 jaar nadat hy dit begin en toe laat vaar het vir ’n musiekloopbaan. Dat hy dit kon doen, was vanweë die min navorsing oor die onderwerp in die jare tussenin. May het gesê die onderwerp het in die 2000's weer "in die mode" geraak.

• "Zodiacal Light and the Gegenschein", deur J.E. Littleton
• Zodiacal Light and the False Dawn 25 September 2007
• Zodiacal Light Over Laguna Verde 29 Oktober 2009
•   Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wiki