Qin-Dinastie: Sjinese dinastie

bestaan. Die dinastie is gestig ná die verowering van ses ander state deur die staat Qin; die stigter was Qin Shi Huang, die eerste keiser van ’n verenigde China. Die staat Qin se naam kom van sy hartland, in die hedendaagse Gansu en Shaanxi.

秦
Qin-dinastie

221 v.C. – 206 v.C. →
Die Qin-dinastie omstreeks 210 v.C.
Hoofstad	Xianyang
Taal/Tale	Oud-Chinees
Godsdiens	Chinese volksreligie Legalisme
Regering	Monargie
Keiser
- 221 v.C. – 210 v.C.	Qin Shi Huang
- 210 v.C. – 207 v.C.	Qin Er Shi
Historiese tydperk	Antieke tydperk
- Unifikasie van China	221 v.C. 221 v.C.
- Oorgawe aan Liu Bang	206 v.C. 206 v.C.
Bevolking
- 210 v.C. skatting	20 000 000
Geldeenheid	Ban liang-munte

Die krag van die staat is in ’n groot mate verhoog deur legalistiese hervormings in die 4de eeu v.C.. Die Qin het in die middel en laat 3de eeu v.C. ’n reeks vinnige verowerings geloods om eers die magtelose Zhou-dinastie en eindelik nog ander strydende state oor te neem. So het hulle die hele China verenig.

Tydens sy bewind oor China het die Qin probeer om ’n keiserlike staat te verenig deur ’n hoogs gestruktureerde politieke mag en ’n stabiele ekonomie wat ’n groot weermag kon onderhou. Die sentrale regering het die rol van die aristokrate en grondeienaars verklein en regstreekse administratiewe beheer oor die boere, die grootste deel van die bevolking, uitgeoefen. Dit het ’n groot mannekrag tot gevolg gehad, asook ambisieuse bouprojekte soos ’n muur aan die noordelike grens (vandag bekend as die Groot Muur). Die Qin-dinastie het ook verskeie hervormings ingestel, soos die geldeenheid, die standaardisasie van gewigte en eenhede en ’n eenvormige skryfstelsel. Om kritiek te beperk en alle inligting oor ou dinastieë te vernietig, is boeke in 213 v.C. verbrand en 460 Konfusiaanse geleerdes lewendig begrawe. Die weermag was ook rewolusionêr in die sin dat dit die modernste wapens, vervoer en taktiek gebruik het.

Ondanks die dinastie se militêre mag het dit nie lank geduur nie. Toe die eerste keiser in 210 v.C. dood is, het twee van sy vorige raadgewers sy seun op die troon geplaas in ’n poging om die administrasie van die hele dinastie deur hom te beïnvloed en beheer. Die raadgewers het egter vasgesit en dit het tot hul eie dood en dié van die tweede Qin-keiser gelei. ’n Paar jaar later het ’n volksopstand uitgebreek wat die ryk verswak het. Dit is verower deur ’n Chu-luitenant, wat die Han-dinastie gestig het.

Ondanks sy kort bestaan het die Qin-dinastie daaropvolgende Chinese ryke beïnvloed, veral die Han, en daar word geglo die Europese en Afrikaanse naam vir China kom van hulle af.

Die aristokrasie van die Qin-dinastie was in ’n groot mate eenders in hulle uitkyk op kultuur en die alledaagse lewe. Streeksvariëteite in kultuur was ’n simbool van die laer klasse. Dit het uit die Zhou gestam en is deur die Qin ontmoedig, omdat dit beskou is as teen die vereniging van die volk waarna die regering gestreef het.

Gewone mense en plattelandse dorpenaars, wat 90% van die bevolking uitgemaak het, het selde die dorpe en plase waar hulle gebore is, verlaat. Werke het van streek tot streek gewissel, hoewel landbou feitlik oral die algemeenste bedryf was. Beroepe is oorgeëef; ’n pa se werk is ná sy dood aan sy oudste seun nagelaat.

Boere is in die Qin-dinastie en daarna selde in letterkunde uitgebeeld; geleerdes en ander met hoër beroepe het die opwinding van die stede en van politiek verkies. ’n Noemenswaardige uitsondering was Shen Nong, die sogenaamde "Goddelike Vader", wat gepredik het dat huishoudings hulle eie kos moet vervaardig. Die Qin het dit aangemoedig: ’n Ritueel is elke paar jaar uitgevoer waartydens regeringsamptenare beurte gemaak het om op ’n spesiale land te ploeg; dit was ’n simulasie van die regering se belangstelling in en deelname aan landbou.

• Wiki Afrikaans  Wiki Commons het meer media in die kategorie Qin-dinastie.
•   Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wiki