Skuilnaam

Die skuilnaam word ook soms in Frans aangedui as die: nom de plume.

Skuilname word gebruik om ongewenste publieke aandag van die kunstenaar af weg te hou en 'n duidelike skeiding tussen die werk en die kunstenaar se persoonlike lewe te bewerkstellig. Dit kan ook gebruik word om die bepaalde kunstenaar se identiteit, geslag of ras weg te steek. In vroeë tye, veral tydens die Victoriaanse tydperk, kon vroue ook nie self boeke skryf nie, en is die boeke dikwels onder 'n manlike skuilnaam gepubliseer.

• Anna Neethling-Pohl (1906 – 1992) het onder die skuilnaam A.P. Niehaus gepubliseer.

• Boerneef was die skuilnaam van I.W. van der Merwe

• Jacob Daniël du Toit (1877 – 1953) het sy gedigte onder die skuilnaam Totius uitgebring.
• Johan Nel (Johannes Marthinus Nel, 1937-2018) het ook onder die skuilnaam Ben Lindemann geskryf.

• Leon van Nierop gee sy liefdesverhale onder die vroulike skuilnaam Jacqueline Brink uit.

• Mikro was die skuilnaam van skrywer C.H. Kühn (1903 – 1968).

• Sagmoedige Neelsie was die skuilnaam van C.J. Langenhoven in sy rubriek in Die Burger, "Aan stille waters".

• Sangiro was die skuilnaam van skrywer A.A. Pienaar (1894 – 1979).

• Stella Blakemore (1906 – 1991) gebruik verskeie skuilname oor haar lewe. Haar bekendste skuilnaam, Theunis Krogh, is afgelei van haar oupa aan haar ma se kant - Theunis Johannes Krogh, die ondersekretaris van die ZAR onder die administrasie van President Paul Kruger.

• Ds. Willem Postma (1874 – 1920) se skuilnaam was Dr. O'Kulis (d.w.s. oogdokter).

• Alter ego
• Bynaam
• Nom de plume
• Verhoognaam

  Hierdie artikel is ’n saadjie. Voel vry om Wikipedia te help deur dit uit te brei.