Praxiteles

Hy was die eerste om die naakte vroulike vorm in 'n lewensgrootte standbeeld te verwesentlik. Alhoewel geen onbetwisbaar toeskryfbare beeldhouwerk van Praxiteles behoue is nie, het vele kopieë van sy werke oorleef.

Sekere skrywers het veronderstel dat daar twee beeldhouers was wat Praxiteles geheet het. Een sou dan 'n tydgenoot wees van Pheidias, en die ander, Praxiteles die ouere se meer gevierde kleinseun. Alhoewel die herhaling van dieselde naam in alternatiewe geslagte algemeen in Griekeland was, bestaan daar geen sekere aanduiding vir enige uitslag nie. 'n Veronderstelde verhouding tussen Praxiteles en sy beeldskone model, die Thespiaanse howeling Phryne, het verdere spekulasie ontlok.

Eietydse outeurs, insluitend Plinius die ouere, het van sy oeuvres geskryf en munte uit sy era met silhoeëtte van verskeie van sy beeldtipes bestaan nog. Interpretasie van sy kunswerke kan gevind word van die skilderkuns van Gérôme, tot die komiese opera van Saint-Saëns en die skaduspel van Donnay.