Taalkunde Persoon

Eenvoudige voorbeelde van die eerste persoon is "ek" en "ons", van die tweede persoon "jy", "u" en "julle" en van die derde persoon "hy", "sy", "dit" en "hulle". Die persoon kan dus enkel- of meervoud wees.

persoon	enkelvoud	meervoud
1ste	ek	ons
2de	jy, u	julle, u
3de	hy/sy/dit	hulle

Hierdie indeling in drie persone en twee getalle is taamlik kenmerkend vir Europese tale, maar buite Europa word ook ander persone (en getalle) gevind. In die taal Wes-Pantar (ISO-639: lev), 'n Papoea-taal wat deur omtrent 10 000 persone op die westelike skiereiland van die Indonesiese eiland Pantar gepraat word, kom 'n vierde persoon voor asook drie verskillende vorme van die eerste persoon meervoud. Die 'handelende' vorme (gewoonlik die onderwerp) vir die persoonlike voornaamwoord is:

persoon	enkelvoud	meervoud
1ste	nang	insluitend	ping
distributief	tang
uitsluitend	ning
2de	hang	hing
3de	gang	ging
4de	ang	ing

Die distributiewe 1ste persoon is ook in hierdie taal taamlik skaars. Die verskil tussen die insluitende en uitsluitende 1ste persoon meervoud is nogtans in baie ander tale bekend, soos in amper alle Austronesiese tale. Die uitsluitende vorm is ons, maar nie jy nie, die insluitende vorm sluit ook die jy-persoon in.

In Wes-Pantar word die vierde persoon vir verskeie doeleinde aangewend. Dit word gebruik om wederkerigheid aan te gee soos 'homself', maar daar is ander betekenisse. In Afrikaans kan 'n sin wat meer as een voornaamwoord van die derde persoon gebruik vinnig onduidelik word, soos:

Daar is 'n man en 'n leeu. Hy sien hom.

In Wes-Pantar kan hierdie verwarring met 'n derde (=man) en 'n vierde persoon (=leeu) voorkom word.

In Indo-Europese tale word die term "vierde persoon" soms gebruik om 'n onbepaalde derde persoon aan te gee, soos in:

Hulle het die pad verander

sonder aan te gee wie "hulle" is. In Indo-Europese tale bestaan nogtans gewoonlik geen aparte woordvorme vir hierdie voornaamwoorde nie.