Sterrebeeld Perseus: Sterrebeeld

Vir ’n artikel oor die mitologiese held, sien Perseus (mitologie).

Dit is een van die 48 konstellasies wat deur die 2de-eeuse sterrekundige Ptolemeus beskryf is en is steeds een van die 88 moderne sterrebeelde. Dit bevat die bekende veranderlike ster Algol (β Per) en die radiant (oënskynlike uitstralingspunt) van die jaarlikse Perseïdes-meteoorreën.

Perseus
Latynse naam	Perseus
Genitief	Persei
Afkorting	Per
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming	3h
Deklinasie	45º
Grootte	615 vk. grade (24ste)
Kwadrant	NQ1
Besonderhede
Hoofsterre	6, 22
Helderste ster	Alpha Persei (Mirfak)
Naaste ster	GJ 3182
Sterre helderder as 3 m	5
Sterre met planete	7
Messier-voorwerpe	2
Bayer-/Flamsteed-sterre	65
Meteoorreëns	Perseïede, September-Perseïede
Aangrensende sterrebeelde
Ram, Bul, Koetsier, Kameelperd, Kassiopeia, Andromeda, Driehoek
Portaal    Sterrekunde

Alpha Persei (Mirfak) is die helderste ster van die sterrebeeld. Dit is ’n superreus van spektraaltipe F5 Ib met ’n oënskynlike helderheid van 1,79 mag en is sowat 590 ligjare van die Aarde af.

Algol (β Per) is wel nie die helderste ster nie, maar beslis die bekendste een in Perseus. Algol (van die Arabies al-Ghul, wat "monster-ster" beteken) verteenwoordig die oog van die Gorgo Medusa. Dit is die prototipe van ’n hele groep veranderlike sterre. Sy oënskynlike helderheid wissel tussen 2,12 en 3,39 mag met ’n periode van net 2,867 dae. Dit is ’n driedubbele ster, waarvan die helderste komponent van spektraaltipe B8 V is.

 

NGC 869 en NGC 884 is twee voorwerpe in die naghemel wat met ’n verkyker of teleskoop gesien kan word. Hulle word soms die Dubbelswerm genoem. Albei is sowat 7 000 ligjare van die Aarde en ’n paar honderd ligjare van mekaar af. Die swerm is die eerste keer aangeteken tydens die bewind van die Chinese koning Tsung-K'ang van die Hsia-dinastie (2858-2146 v.C.).

Die spiraalvormige sterrestelsel NGC 1260 bevat die tweede helderste bekende voorwerp in die heelal, die supernova SN 2006gy.

Die Perseus-swerm (Abell 426) is ’n enorme melkwegswerm sowat 250 miljoen ligjare van die Aarde af. Dit is die naaste groot swerm aan die Aarde. NGC 1275, ’n komponent van die swerm, het ’n aktiewe kern wat massiewe borrels produseer wat die sterrestelsel omring. Die Perseus-swerm bevat ook klankgolwe wat daardeur beweeg. Dit word deur die borrels veroorsaak en is die laagste noot wat nog in die ruimte gehoor is: 57 oktawe laer as middel-C. Nog ’n lid van die Perseus-swerm is NGC 1275, wat ’n samesmelting van verskeie sterrestelsels is. Sy aktiewe kern is ’n sterk bron van radiogolwe.

 

In die Griekse mitologie was Perseus die seun van Danaë. Hy is deur koning Poludektes gestuur om Medusa dood te maak – die Gorgo wat so boos was dat almal wat na haar gekyk het, versteen het. Hy het haar in haar slaap doodgemaak en daarna Medusa se kop gebruik om prinses Andromeda van ’n seemonster te red. Hy het ook Poludektes en sy volgelinge met die kop versteen en Diktus die visserman koning gemaak.

• H. A. Rey, The Stars — A New Way To See Them. Houghton Mifflin, Boston, 1997. ISBN 0-395-24830-2.
• Ian Ridpath en Wil Tirion (2007). Stars and Planets Guide, Collins, Londen. ISBN 978-0-00-725120-9. Princeton University Press, Princeton. ISBN 978-0-691-13556-4.

• The Deep Photographic Guide to the Constellations: Perseus
• SEDS' comprehensive Messier Catalog Geargiveer 20 April 1999 op Wayback Machine
• The clickable Perseus Geargiveer 27 September 2007 op Wayback Machine
• Star Tales – Perseus

• Wiki Afrikaans  Wiki Commons het meer media in die kategorie Perseus (sterrebeeld).
•   Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wiki