Palestyne

Oorspronklik het die term na die hele bevolking van die Britse mandaat van Palestina verwys, insluitende Jode en Samaritane. Vandag verwys Palestyne na die Arabiese bevolking van Palestina, insluitende die wêreldwye diaspora sedert 1948, wat hoofsaaklik uit vlugtelinge bestaan. Arabiese burgers van Israel identifiseer hulself as Israeli's, Palestyne of Arabiere.

Palestyne
Totale bevolking:	ca. 12,37 miljoen
Belangrike bevolkings  in:	Palestynse Owerheid 4 750 000 (2016)  – Wesoewer 2 930 000 (2016)  – Gasastrook 1 880 000  Jordanië 2 144 233 (2016)–3 240 000 (2009)  Israel 1 750 000  Sirië 560 000 (2016)  Chili 500 000  Libanon 174 000 (2017)–458 369 (2016)  Saoedi-Arabië 400 000  Katar 295 000  Verenigde State 255 000  Verenigde Arabiese Emirate 91 000  Duitsland 80 000  Koeweit 80 000  Egipte 70 000  El Salvador 70 000  Brasilië 59 000  Libië 59 000  Irak 57 000  Kanada 50 975  Jemen 29 000  Honduras 27 000–200 000  Verenigde Koninkryk 20 000  Peru 15 000[verwysing benodig]  Meksiko 13 000  Colombia 12 000  Pakistan 10 500[verwysing benodig]  Nederland 9 000[verwysing benodig]  Australië 7 000  Swede 7 000  Algerië 4 030
Taal:	Palestina en Israel: Arabies, Hebreeus, Engels, Grieks Diaspora: Arabies, die omgangstaal van ander lande in die Palestynse diaspora
Geloofsoortuiging:	Meerderheid: Soennitiese Islam Minderhede: Christendom, Samaritanisme, Droese, Sjiitiese Islam, nie-denominasionele Moslems
Verwante etniese groepe:	Ander Levantyne, ander Semitiestalige volke, Jode (Asjkenasiese Jode, Mizrachi-Jode, Sefardiese Jode), Assiriërs, Samaritane, ander Arabiere, en ander Middellandse volke.

Die Palestyne het hul naam van die Antieke Filistyne verkry. Volgens bewerings het die Antieke Egiptiese term Peleset/Purusati na die "Seevolke", waaronder veral die Filistyne, verwys. Van die Semitiese tale is die Akkadiese Palaštu (soms Pilištu) gebruik om na die 7de-eeuse Philistia en sy destydse vier stadstate te verwys. Die Bybels-Hebreeuse verwante woord Plištim word algemeen as "Filistyne" vertaal.

Die Verenigde Nasies het op 29 November 1947 'n Partisieplan vir die streek Palestina uitgevaardig waarin die destydse Britse mandaat van Palestina in 'n Arabiese en 'n Joodse staat opgedeel is. Baie Palestyne het met die stigting van die Staat Israel op 14 Mei 1948 die voormalige Britse mandaat van Palestina verlaat en hulle in Arabiese buurlande soos Egipte, Jordanië, Libanon en Sirië gevestig. Tydens die Israeliese Onafhanklikheidsoorlog van 1948 is die Gasastrook deur Egipte en die Wesoewer deur Jordanië beset. In die Sesdaagse Oorlog van 1967 is beide die Gasastrook en die Wesoewer deur Israel verower, gelyktydig is die oostelike en westelike dele van Jerusalem herenig en tot die "ondeelbare hoofstad" van Israel verklaar.

Op 15 November 1988 het die Palestynse Bevrydingsorganisasie (PLO) in Algiers, Algerië, die Staat Palestina se onafhanklikheid van Israel verklaar, wat sedertdien deur die meeste lidlande van die Verenigde Nasies as staat van die Palestyne erken word. Op 4 Mei 1994 is met die Gasa-Jerigo-ooreenkoms binne die Israelies besette gebiede die Palestynse Grondgebiede gestig, wat die Gasastrook en 40% van die Wesoewer beslaan. Op 31 Oktober 2011 het die Staat Palestina 'n lid van die Unesco geword en op 29 November 2012 het die Algemene Vergadering van die Verenigde Nasies met 'n groot meerderheid vir die opname van die Staat Palestina as 'n waarnemende land gestem.

Die meeste Palestyne is Soennitiese Moslems, met minderhede van Christene, Samaritane, Droese en Sjiite. Die Palestynse Christene behoort veral aan die Oosters-Ortodokse Kerk (Grieks-Ortodokse Patriargaat van Jerusalem); hul persentasie in Palestina het weens 'n sterk emigrasie egter sterk gedaal, van 21% in 1950 tot net 8% in 2008. Die meeste Palestyne bly in die Palestynse Gasastrook en die Wesoewer, gevolg deur Jordanië, Israel, Sirië, Chili en Libanon. Chili huisves tans met 'n halfmiljoen vlugtelinge die grootste aantal Palestyne buiten die Midde-Ooste.

• Wiki Afrikaans  Wiki Commons het meer media in die kategorie Palestyne.