Pieter Willem Adriaan Mulder

Pieter Willem Adriaan Mulder (noemnaam Pieter, Roodepoort, Transvaal, 9 Mei 1943 – 4 Mei 2005) was tussen 1970 en 2005 predikant in vyf gemeentes van die GKSA, waarvan vier in die destydse Transvaal en een in Natal. Hy is oorlede terwyl hy nog predikant was.

Pieter Mulder
Pieter Mulder
Naam	Pieter Willem Adriaan Mulder
Geboorte	9 Mei 1953 Roodepoort, Transvaal
Sterfte	4 Mei 2005 (op 51)
Kerkverband	Gereformeerd
Gemeente(s)	Koedoesrand, 1970–1974 Newcastle, 1974–1977 Potgietersrus-Wes, 1977–1985 Florida, 1985–2003 Noordrand 2003-2005
Jare aktief	1970–2005
Kweekskool	Potchefstroom

Pieter Mulder is in Roodepoort as die oudste van drie kinders gebore en het ook daar grootgeword en sy loopbaan voltooi. Aan die Hoërskool Roodepoort was hy hoofseun. Ná matriek in 1960 is hy na die destydse PU vir CHO, waar hy die grade B.A. en Th.B. verwerf het. In 1967 is hy met Stienie Grové getroud. Uit dié huwelik is drie seuns gebore.

As bedienaar van die Woord was ds. Mulder se eerste gemeente Koedoesrand 1970–'74, daarna Newcastle 1974–'77 en toe Potgietersrus-Wes 1977–'85. Nadat Florida se kerkraad ná die dood van ds. Willie Maritz talle beroepe uitgebring het, het ds. Mulder die beroep op hom aanvaar en is hy op 13 Januarie 1985 deur ds. G. du Plessis, van Wilropark, bevestig.

Op 10 Mei 1985 is die nuwe pastoriegesin verwelkom, ’n geselligheid wat uitgestel moes word weens mev. Stienie Mulder se siekte. Pieter Mulder, 'n seun van die gemeente, waar sy ouers aktiewe lidmate was voor die afstigting van Roodepoort, het die mense en die omgewing geken, en het met ywer die arbeid van sy vier gewaardeerde voorgangers voortgesit. Ongelukkig het Florida, wat in die jaar van sy bevestiging nog 376 belydende en 124 dooplidmate gehad het, algaande gekrimp weens demografiese veranderings in die omgewing en eindelik in 2003 ontbind, toe net 132 belydende en 13 dooplidmate oorgebly het.

Hierna was hy medeleraar van Noordrand, ook in die Roodepoort-omgewing, tot sy dood twee jaar later.

Daan Bekker skryf in ds. Mulder se lewensberig in die Almanak van 2007: "Die Here het hom die gawe gegee om woordryk die Woord te verkondig, preke wat lidmate uit al die gemeentes in herinnering kan roep. As predikant, eggenoot, ouer, oupa en vriend het sy woorde lewens gevorm en verryk, maar die krag daaragter was in sy voorbeeld. Met woorde het hy getuig, met dade het hy gelei, altyd diensbaar. Hy het gelewe om te dien – God en sy medemens. Soos hy sou sê: 'Die nood dra nie 'n horlosie nie.' Om hom tot in die middernagtelike ure te sien werk, was nie snaaks nie. Dit het hom gelukkig gemaak om te kon gee te dien. "Sy dien van die Here het hom diensbaar gemaak in die gemeenskap en in die kerk. Op meerdere vergaderings, in kommissies en deputaatskappe het hy waardevolle bydraes gelewer. Altyd nederig, diensbaar. 'n Groot man met 'n sagte hart. Met liefde het hy 'n pasgebore voëltjie versorg, omgesien na bejaardes en kinders in tehuise. Met 'n lag, met humor, met 'n traan. Met 'n skerp humoristiese gees, droog, kalm en rustig het hy hom in mense verlustig. Op sy grafsteen staan die woorde: 'Dienaar van God en mense, rus in vrede.'

Bekker skryf ds. Mulder het ’n besonderse passie vir kinders en bejaardes gehad. "Die nood van bejaardes en veral kinders het hom aangegryp. Hy kon (hom) in die skoene van die kinders en bejaardes plaas en saam met hulle lag en huil. Elkeen wat gereeld op die diakonale kongresse kom, sal onthou met hoeveel gevoel hy praat oor sy kontak met die tehuise. Sy aansporing tot die bediening van ons liefde aan hulle was altyd toegelig met 'n voorbeeld uit sy eie ervaring. Sy liefde vir sy Here was uitgedruk in sy liefde vir hulle in die tehuise.

"Hierdie passie het gemaak dat hy langer as 15 jaar amper daagliks na die SDDS-kantoor op die terrein van die ou Pres. Kruger-kinderhuis in Johannesburg gery het om saam met sy twee getroue sekretaresses elke tehuis se finansies nog met die hand op te skryf en te bestuur. Vanuit sy kantoor was hy Skakeldeputaat wat oproepe ontvang het en gemeentes bedien het met die passie om saam te werk in die versorging van ons tehuise. Sy liefde het gemaak dat hy alles sou oorsien om net 'n bejaarde te help met 'n plekkie in 'n tehuis. Hy moes altyd maar weer sorg dat al die tehuise kan uitkom met die geld wat vanuit die diakonieë en subsidie van die staat ingekom het. Daar was nie geld vir ekstra's nie en elke fondsie was baie welkom. "Na die sluiting van die Johannesburg-Kinderhuis, wat hom diep geraak het, was dit sy passie vir die bejaarde wat hom baie bly gemaak het toe die aanbod van ontwikkelaars, self Gereformeerde broeders, gekom het om die hoofgebou en terrein van die ou Pres. Kruger Kinderhuis in Johannesburg te omskep in behuising vir selfstandige bejaarde. Met groot ywer het hy die projek 'Glenzicht' begin, maar was self nie bevoorreg om die voltooiing daarvan te sien nie."

• (af) Dekker, ds. Daan in Vogel, ds. Willem et al. Die Almanak van die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika vir die jaar 2007. Potchefstroom: Administratiewe Buro.