Olimpiese Somerspele 1936

Spele van die XIe Olimpiade

Gehou in Berlyn, Duitsland Deelnemende lande 49 Nasionale Olimpiese Komitees Deelnemende atlete 3 963 (3 632 mans, 331 vroue) Items 129 in 19 sporte Openingseremonie 1 Augustus 1936 Sluitingseremonie 16 Augustus 1936 Amptelik geopen deur Kanselier Adolf Hitler Atlete-eed Rudolph Ismayr (gewigoptel) Beampte-eed – (sedert 1972) Olimpiese vlam Fritz Schilgen (atletiek) Vorige Spele 1932: Los Angeles (VSA) Volgende Spele 1940: Helsinki (Finland)

In 1931 is Berlyn deur die Internasionale Olimpiese Komitee (IOK) bo Barcelona as gasheer vir die Spele verkies. Berlyn het 43 teenoor Barcelona se 16 stemme gekry. In 1936 het die destydse Nazi-Duitsland ook die Olimpiese Winterspele aangebied, in Garmisch-Partenkirchen in die Alpe. Dit was die laaste Olimpiese Somerspele voor die uitbreek van die Tweede Wêreldoorlog drie jaar later, wat met die Duitse Inval van Pole begin het.

Toe Adolf Hitler in Januarie 1933 aan bewind kom as kanselier, klink daar stemme op om die Spele na 'n ander land te verskuif. In die Verenigde State was daar selfs 'n veldtog om die Spele te boikot. Avery Brundage, die voorsitter van die Amerikaanse Olimpiese Komitee, spreek hom teen 'n verskuiwing van die Spele uit, en hy kry ook steun van De Coubertin. Net die Sowjetunie het hierdie spele geboikot. Spanje bly weg omdat dit deur 'n burgeroorlog verskeur is.

Hoewel die Spele dus aan Berlyn toegeken is voordat die Nazi's in Duitsland aan bewind gekom het, sien die owerheid die Spele as 'n geleentheid om sy fascistiese ideologie uit te dra. Leni Riefenstahl was aangestel om 'n film oor die Spele te maak. Die film Olympia kan as propaganda bestempel word, maar gebruik 'n getal ongewone tegnieke wat destyds nog nie in sportfilms aangewend is nie. Dit was ook die eerste Olimpiese Spele wat op televisie gebeeldsend is en radio-uitsendings het 41 lande bereik.

Om soveel moontlik oorwinnings te verseker, stel die Duitse owerheid anaboliese steroïde en testosteroon aan hulle atlete beskikbaar. Duitsland oorheers die Spele en het heelwat meer medaljes as enige ander land ingepalm. In 'n weerlegging van die rassistiese Nazi-filosofie, verower die Afro-Amerikaner Jesse Owens egter vier goue medaljes. Owens was gewild onder die toeskouers en Duitse publiek en is meer entoesiasties as in sy tuisland ontvang. Hitler besluit egter om geen medaljes persoonlik toe te ken nie, moontlik omdat die Afro-Amerikaner Cornelius Johnson op die eerste dag van die Spele 'n goue medalje verower het.

Die superioriteit van die Reich kom ook tot uiting in die oorweldigende infrastruktuur wat vir die Spele opgerig is: 'n splinternuwe stadion is gebou ten weste van die Charlottenburg-kasteel met sitplek vir honderdduisend toeskouers. Langsaan is die swembad met sitplek vir twintigduisend toeskouers opgerig.

Hitler pas die Olimpiese handves tot die letter toe en beloof om nie 'n enkele toespraak tydens die Spele te hou nie. Verder pas hy ook geen rassediskriminasie tydens die Spele toe nie. Getuie hiervan was die opname van die Joodse skermster Helena Mayer in die Duitse span. Maar buite die stadion draai die Duitse propagandamasjien volspoed voort: die swastika was oral teenwoordig en daar het meer Nazi- as Olimpiese vlae gewapper. As deel van die Nazi-propaganda is tydens die Olimpiese Somerspele 1936 vir die eerste keer 'n fakkelloop vir die Olimpiese vlam tussen Olimpia in Griekeland en Berlyn aangebied.

 

 

 

Berlyn is deur die Internasionale Olimpiese Komitee gekies as die gasheer vir die Olimpiese Somerspele in 1936. Ander kandidate was: Barcelona, Alexandrië, Boedapest, Buenos Aires, Keulen, Dublin, Frankfurt am Main, Helsinki, Lausanne, Neurenberg, Rio de Janeiro en Rome.

Die stemming het as volg verloop:

Stemming vir gasheer van die Olimpiese Somerspele 1936
Stad	Land	Rondte 1
Berlyn	Duitsland	43
Barcelona	Spanje	16
Alexandrië	Egipte	–
Boedapest	Hongarye	–
Buenos Aires	Argentinië	–
Keulen	Duitsland	–
Dublin	Ierland	–
Frankfurt am Main	Duitsland	–
Helsinki	Finland	–
Lausanne	Switserland	–
Neurenberg	Duitsland	–
Rio de Janeiro	Brasilië	–
Rome	Italië	–

19 Olimpiese sportsoorte in 129 dissiplines is tydens die Spele beoefen. Tydens die Spele is 130 goue medaljes oorhandig. Daarbenewens is wedstryde in verskeie demonstrasiesporte beslis.

•   Bofbal en   sweefvlug is as demonstrasiesporte aangebied.

 

 

 

22 sportplekke is tydens die Olimpiese Somerspele 1936 gebruik:

 

 

Hier volg 'n alfabetiese lys van al die Nasionale Olimpiese Komitees wat deelgeneem het. Waar beskikbaar word die aantal atlete per land in hakies aangedui:

Suid-Afrikaanse deelname

Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Suid-Afrika op die Olimpiese Spele.

Charles Catterall wen die silwermedalje in boks in die veergewigafdeling.

 

 

Hier is die top tien lande wat medaljes by die Spele verower het: Hier is die top tien lande wat medaljes by die Spele verower het:

Plek	Land	Deelnemers	Goud	Silwer	Brons	Totaal
1	Duitsland (GER)	348	33	26	30	89
2	Verenigde State (USA)	310	24	20	12	56
3	Hongarye (HUN)	209	10	1	5	16
4	Italië (ITA)	182	8	9	5	22
5	Finland (FIN)	107	7	6	6	19
	Frankryk (FRA)	201	7	6	6	19
7	Swede (SWE)	150	6	5	9	20
8	Japan (JPN)	153	6	4	8	18
9	Nederland (NED)	128	6	4	7	17
10	Verenigde Koninkryk (GBR)	207	4	7	3	14
25	Suid-Afrika (RSA)	25	0	1	0	1

• Olimpiese Somerspele 1916 in Berlyn beplan, maar weens die Eerste Wêreldoorlog gestaak
• Olimpiese Winterspele 1936 in Garmisch-Partenkirchen
• Olimpiese Somerspele 1972 in München

• (en) Arnd Krüger (2005). The Nazi Olympics of 1936; In: Global Olympics. Historical and Sociological Studies of the Modern Games. Oxford: Elsevier. pp. 43–58. ISBN 0-7623-1181-9.
• (en) David Wallechinsky (2004). The Complete Book of the Summer Olympics, Athens 2004 Edition. SportClassic Books. ISBN 978-1-894963-32-9.
• (en) Bijkerk, Anthony T. (2004). "Pierre de Coubertin". In John E. Findling, Kimberly D. Pelle (red.). Encyclopedia of the Modern Olympic Movement. Greenwood Publishing Group. ISBN 0-313-32278-3. OCLC 52418065.
• (en) Arnd Krüger & William Murray (2003). The Nazi Olympics. Sport, Politics and Appeasement in the 1930s. Champaign, IL: Univ. of Illinois Press. ISBN 0-252-02815-5.
• (de) Volker Kluge (1997). Olympische Sommerspiele. Die Chronik Teil 1. Athen 1896 – Berlin 1936. Berlin: Sportverlag. ISBN 3-328-00715-6.
• (de) Friedrich Bohlen (1979). Die XI. Olympischen Spiele Berlin 1936. Köln: Pahl-Rugenstein. ISBN 3-7609-5016-7.

• (en) Berlin 1936 Olympic.org. Internasionale Olimpiese Komitee.
• (en) Uitslae en medaljewenners Olympic.org. Internasionale Olimpiese Komitee.
• (en) Amptelike verslag van die Olimpiese Somerspele 1936
• (en) Olympics 1924 to 1940

	Olimpiese Spele
Olimpiese Somerspele: 1896  • 1900  • 1904  • 1906*  • 1908  • 1912  • 1916  • 1920  • 1924  • 1928  • 1932  • 1936  • 1940  • 1944  • 1948  • 1952  • 1956  • 1960  • 1964  • 1968  • 1972  • 1976  • 1980  • 1984  • 1988  • 1992  • 1996  • 2000  • 2004  • 2008  • 2012  • 2016  • 2020  • 2024  • 2028  • 2032 Olimpiese Winterspele: 1924  • 1928  • 1932  • 1936  • 1940  • 1944  • 1948  • 1952  • 1956  • 1960  • 1964  • 1968  • 1972  • 1976  • 1980  • 1984  • 1988  • 1992  • 1994  • 1998  • 2002  • 2006  • 2010  • 2014  • 2018  • 2022  • 2026  • 2030 Internasionale Olimpiese Komitee – Nasionale Olimpiese Komitee (*) Die spele van 1906 is deur die IOK georganiseer, maar word nie amptelik deur die IOK erken nie.