Neurie

Om te neurie is om 'n klank voort te bring, dikwels met 'n melodie. Dit is ook geassosieer met 'n deurdagte absorpsie, 'hmm'. 'n Neurie het 'n besondere toonkleur (of klank kwaliteit), gewoonlik 'n eentonig met 'n effense verskuiwing in tone.

 

Die neurie klank word geskep deur die resonansie van die lug in die verskillende dele van die kop en keel van die asemhalingskanale. Die neurie klank wat voortebring word die kolibrie (Engels: hummingbird), is met die op en af beweeg van die voël se vlerke wanneer hy in een posisie bly.

Joseph Jordania het voorgestel dat neurie 'n belangrike rol kon speel in die vroeë menslike ontwikkeling, deurdat hulle na mekaar kon roep op hierdie manier. Baie sosiale diere maak ook onduidelike geluide (die kloek van 'n hoender) terwyl hulle hul daaglikse aktiwiteite onderneem. Hierdie klanke het twee funksies: om die groep die laat weet hulle is veilig en dat daar geen gevaar is nie en om die groep te laat weet dat daar gevaar op pad is. Die dier wat eerste die gevaar raaksien, hou op met beweeg en maak die geluid, die ander diere volg dan die voorbeeld en binnekort is die hele groep stil en bekyk die omgewing vir gevaar. Charles Darwin was die eerste persoon om hierdie verskynsel waar te neem tussen wilde perde en beeste. Joseph Jordania het voorgestel dat vir baie diere stilte 'n teken van gevaar kan wees, en dit is hoekom 'n sagte neurie klank of musiek 'n ontspannende uitwerking het.

Neurie word dikwels gebruik in musiek van klassieke musiek tot jazz en R&B.