Nasionale Dag Van Swede

Die vlagdag is reeds vanaf die jaar 1916 gevier, terwyl die Nasionale Dag in 2005 tot openbare vakansiedag verklaar is. Tegelykertyd het die Tweede Pinksterdag (Sweeds: Annandag pingst) sy status as openbare vakansiedag verloor. Volgens 'n verordening uit die jaar 1996 is die Nasionale Dag tot een van ses nasionale saluutdae verklaar.

In teenstelling met baie ander lande is Swede in die 19de en 20ste eeu nie deur oorloë, rewolusies of ander gebeurtenisse geraak wat nasionale gevoelens sou opgesweep het en met 'n spesifieke datum verbind kon word nie. Nogtans was daar ná die vinnige nywerheidsomwenteling in die tweede helfte van die 19de eeu en die vroeë 20ste eeu stemme wat vir 'n nasionale vlagdag gepleit het. Veral aanhangers van nasionaal-romantiese stromings het hulle vir die bewaring van die ou tradisies van die landelike Sweedse samelewing beywer en hulle in nasionale verenigings saamgesluit. In 1915 is 'n kommissie van ondersoek aangestel om 'n geskikte datum vir 'n nasionale vlagdag vas te stel.

Die komitee, wat uit 'n groothandelaar en drie offisiere bestaan het, het 6 Junie as die mees geskikte datum vasgestel: Op hierdie dag is in 1523 Gustav Wasa, die stigter van die Sweedse eenheidstaat, as koning bekroon. Op dieselfde dag is in 1809 die eerste moderne grondwet van Swede onderteken, en op 6 Junie 1974 het die Sweedse parlement, die Ryksdag, die omvattende hervorming van die Sweedse regerings- en parlementêre stelsel, wat van die land 'n grondwetlike monargie gemaak het en onder meer die afskaffing van die hoërhuis behels en 'n eenkamerstelsel ingevoer het, goedgekeur.

Die eerste nasionale feesvierings op 6 Junie het reeds in 1916 plaasgevind. In die Stockholmse Olimpiese Stadion, wat vir die Olimpiese Spele van die jaar 1912 opgerig is, is 'n parade van soldate en skoolkinders ter ere van die Sweedse vlag gehou, terwyl die koning 'n toespraak gehou het. Baie Swede het hierdie soort feesvierings as té formeel beskou, en in die vroeë 1960's is die besluit geneem om nie met die feesvierings voort te gaan nie.

 

Konserwatiewe kringe het nogtans aangehou om oor 'n nasionale dag te debatteer, en in 1983 het die Ryksdag besluit om 6 Junie amptelik tot Nasionale Dag van Swede te verklaar. Die feesvierings is sedertdien in Skansen, 'n groot opelugmuseum in Stockholm, gehou, maar in plaas van 'n formele plegtigheid is 'n soort volksfees met Sweedse volksmusiek, kinders in nasionale kleredrag en 'n ligte, vrolike atmosfeer gehou. Die koningspaar het die fees nog steeds bygewoon, en vir die koningin is selfs 'n tradisionele blou-geel kostuum ontwerp wat ter geleentheid van die nasionale feesviering gedra word.

Nogtans word daar in Swede minder vrolik en vreugdevol gevier as byvoorbeeld in die buurland Noorweë, waar ter geleentheid van die Nasionale Dag van Noorweë dwarsdeur die land parades gehou word. Net soos in Noorweë word die feesvierings in Swede regstreeks deur die nasionale uitsaaikorporasie SVT gedek, maar lok minder deelnemers en toeskouers aangesien die dag dekades lank 'n gewone werkdag was en eers vanaf 6 Junie 2005 as openbare vakansiedag gevier is. Immigrante, aan wie gedurende die jaar die Sweedse burgerskap toegeken is, word na 'n plegtigheid in die Stockholmse Raadsaal genooi. Orals in Swede word op 6 Junie vlae gehys, en in baie stede en dorpe word 'n jaarlikse feesprogram saamgestel.

• www.sweden.se: 6. Juni 2005: Schwedens Nationalfeiertag wird endlich ein arbeitsfreier Tag deur Po Tidholm Geargiveer 9 Junie 2008 op Wayback Machine