Mennonisme

Die Mennoniete lei hulle naam af van Menno Simons, die eertydse Friese priester wat die beweging om en by 1540 gestig het. Sy leerstellings verbied die doop van kinders, die aflê van ede en militêre diensplig. Die meeste gemeenskappe bestaan vandag in Noord-, Sentraal- en Suid-Amerika. Daar is wêreldwyd sowat een miljoen Mennoniete.

Godsdienstige vervolging in Europa het talle Mennoniete gedwing om eers na die Verenigde State en later veral na Kanada uit te wyk. Die mees konserwatiewe groepering binne die Mennonisme, die Mennoniete van die Ou Orde (Engels: Old Order Mennonites), verwerp moderne tegnologie en verkies om hulle gemeenskappe eerder volgens die ouderwetse leefstyl van die 19de eeu te organiseer. Hulle gebruik perdewaens as vervoermiddel vir kerkbesoek op Sondae en in die landbou.

Opvallende klere en kleure word nie goedgekeur nie, die klem word steeds op die godsdiens en werk gelê. Landbou en tradisionele ambagte dien as hul ekonomiese basis. Kinders verlaat op veertienjarige ouderdom die gemeenskapskole, wat naas die basiese kennis van lees, skryf en reken oorwegend godsdienstige onderwys aanbied, en bly gewoonlik op die plaas van hulle ouers. Die vervaardiging van komberse, speelgoed en houtmeubels vind byval in hulle vryetyd.

• Mennoniete-wêreldkonferensie
• Menno Simons.net