Kruisiging

Die dood op die kruis word veroorsaak deur uitputting en versmoring. Dit is meestal bekend in die klassieke oudheid, maar word nog af en toe gebruik in sommige lande.

Crucifixion of Jesus deur Marco Palmezzano (Uffizi, Florence), skildery c. 1490

Die kruisiging van Jesus Christus is 'n bekende verhaal in die Christen-godsdiens. Die kruis (ook soms uitgebeeld waar Jesus op die kruis vasgespyker is) is die belangrikste godsdienstige simbool vir baie Christelike kerke.

Antieke Grieks het twee woorde vir kruisig: ana-stauro (ἀνασταυρόω), van stauros, "aandeel", en apo-tumpanizo (ἀποτυμπανίζω) "kruisig op 'n plank," saam met anaskolopizo (ἀνασκολοπίζω "deurboor"). In pre-Romeinse Griekse tekste beteken anastauro gewoonlik "deurboor".

 

Die Engelse term cross is afgelei van die Latynse term crux. Die Latynse term crux verwys na 'n boom of 'n houtkonstruksie wat gebruik word om misdadigers te hang as 'n vorm van doodstraf.

Die Engelse term crucifix is afgelei van die Latynse term  crucifixus of cruci fixus, wat "om te kruisig" of "vas te maak aan 'n kruis" beteken.

Kruisiging is meestal uitgevoer om misdadigers te keer om weer soortgelyke (gewoonlik gruwelike) misdade te pleeg. Die slagoffers was soms in die publiek gelos om as 'n waarskuwing te dien aan ander potensiële misdadigers. Die doel van 'n kruisiging was om 'n stadige, pynlike, grusame, vernederende dood te wees. Die tyd en die plek waar die kruisiging plaasgevind het, was nie altyd dieselfde nie.

In sommige gevalle is die misdadiger gedwing om die kruis te dra tot by die plek waar die kruisiging gaan plaasvind. 'n Hele kruis weeg meer as 135 kg Die Romeinse historikus, Tacitus, het opgeskryf dat Rome 'n spesifieke plek het, waar doodstraf plaasvind, geleë buite die Esquiline Gate, en hulle het 'n spesifieke plek vir die kruisiging van slawe.

Die persoon wat gekruisig word, word vasgemaak aan die kruis met tou, spykers of ander skerp materiaal, soos genoem deur die Judese historikus, Josephus. Voorwerpe wat gebruik word in die kruisiging van misdadigers, soos spykers, was amulette wat vermeende medisinale eienskappe het.

Die kruisiging was nie net 'n manier van doodstraf nie, dit was ook 'n manier van vernedering, deur die misdadiger so kwesbaar as moontlik te maak. Alhoewel kunstenaars die kruisiging tradisioneel uitbeeld met 'n doek wat die geslagsdele bedek, was die persoon wat gekruisig was gewoonlik naak. Seneca die jongere staaf dat daar by sommige slagoffers 'n stok opwaarts in hul lies geforseer is.

Soms is die bene van die misdadiger gebreek met 'n ysterknuppel. Hierdie aksie word genoem crurifragium, wat ook gereeld toegepas is op slawe, sonder om hulle te kruisig. Dit het die persoon vinniger laat sterf en dit is ook gedoen om die mense wat die aksie waargeneem het, skrik te maak.

Plasing van spykers

In die algemene uitbeelding van die kruisiging van Jesus Christus, word Jesus uitgebeeld met spykers in die hande (moontlik omdat die wonde beskryf word as "in Sy hande", in Johannes 20:25 in die 1983-vertaling van die Bybel"). Die Griekse woord "χείρ", gewoonlik vertaal as "hand", kan verwys na die hele gedeelte van die arm onder die elmboog.

'n Ander moontlikheid van kruisiging wat nie vereis dat die persoon met toue vasmaak word nie, is om die spykers net bokant die pols, tussen die twee bene van die voorarm, in te kap.

'n Voetrus (genoem suppedaneum) was soms vasgemaak aan die kruis om die persoon se gewig op die arms te verlig.

Oorsaak van die dood

Die tyd wat dit neem vir 'n persoon om te sterf op die kruis kan ure neem of selfs dae, afhangende van die metode wat toegepas is, die omgewing en die persoon se gesondheid. 'n Literatuuroorsig deur Maslen en Mitchell het wetenskaplike bewyse geïdentifiseer vir verskeie moontlike oorsake van die dood tydens kruisiging, naamlik hartbreuk, hartversaking, hipovolemiese skok, asidose, asfiksie, aritmie, en longembolisme. Die dood kon veroorsaak wees deur enige kombinasie van dié faktore, of van ander oorsake soos infeksie in die wonde, wat veroorsaak word deur die spykers, of deur dehidrasie of dierepredasie.

 

Kruisiging word nog steeds seldsaam gebruik as 'n metode van doodstraf in sommige lande, soos Saoedi-Arabië.

In 2015 is aangemeld dat die Islamitiese staat van Irak en die Levant ook die kruisiging-straf op kinders toegepas het.

In 2014 het die Islamitiese ekstremiste sewe doodstrawwe toegepas in die openbaar, in Raqqa, Noord-Sirië.

Die menseregte-groep, Karen Vroue Organisasie, het gevalle gedokumenteer waar verskeie Karen-dorpenaars in die Dooplaya Distrik in Birma gekruisig is.

• Die rebelse slawe van die Derde Beroepswerk-oorlog.
• Jesus van Nasaret.
• Saint Peter, die Christelike apostel.
• Saint Andrew, die Christelike apostel.
• Simeon van Jerusalem,
• Mani, die stigter van Manicheanisme.
• Little Saint Hugh van Lincoln,  'n Engelse seuntjie wie se verdwyning in 1255 'n "bloedlaster" teen die plaaslike Jode begin het.
• Wilgefortis, wat vereer is as 'n heilige en verteenwoordig was as 'n gekruisigde vrou.

• Marteling