Krüger Van Niekerk

Krüger van Niekerk (3 April 1938 – 1 Maart 2014) was tydens sy 31 jaar lange aktiewe bediening predikant in net twee gemeentes van die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika: Beestekraal van 1972 tot 1976 en daarna tot sy emeritaat in 2003 van Pretoria-Wonderboom-Suid. Hy is in die ouderdom van 75 jaar en 11 maande oorlede.

Oudl. Bernard Buys, wat die Van Niekerk-gesin agt jaar lank in Pretoria as ouderling bedien het, skryf in ds. Van Niekerk se lewensberig in die Almanak van 2015 hy was “in alle opsigte tot aan die einde ’n liefdevolle eggenoot vir Herma en pa en oupa vir sy kinders en kleinkinders.

“Hy sou homself tekort doen om net die beste vir sy huisgesin te gee. Hy het nooit op aardse skatte en prinse vertrou nie, maar altyd sy hart en oog gerig op die Ewige Skat wat vir hom by sy Vader in die hemel weggelê is.

“Herma het ’n ornament waarop geskryf staan: ‘Al wat jy saam met jou hemel toe kan vat, is dit wat jy op aarde weggegee het.’ Dit was by uitstek ook ds. Van Niekerk se lewensfilosofie.”

Al het die gemeente Beestekraal net bestaan van 1959 tot 2002, toe dit by Krokodilrivier ingelyf is, was ds. Van Niekerk in 1972 reeds hul vierde predikant. Nadat hy in 1976 die beroep na Pretoria-Wonderboom-Suid aangeneem het, sou nog vier predikante volg, onder wie sy opvolger, ds. Nico Malan.

Oudl. Buys skryf dit was ’n heuglike dag vir Wonderboom-Suid toe ds. Van Niekerk die beroep aanvaar ná die skielike afsterwe op 29 Augustus 1975 van ds. H.F.V. Kruger, sedert 1949 die gemeente se eerste predikant. Daarna was die gemeente langer as ’n jaar vakant.

“ Van Niekerk het tydens hulle ontvangs as jong pastoriepaar in sy intreeboodskap gesê: ‘Oorlede ds. Kruger het diep spore by Wonderboom-Suid getrap,’ hy sal maar net poog om langs sy voorganger se spore te loop, min wetende dat sy eie voetspore in ons lidmate se hart voort sal bly bestaan.”

Oudl. Buys skryf in die tyd dat hy die Van Niekerk-gesin as hul ouderling kon bedien, het hy ds. Van Niekerk as mens en geesgenoot leer ken: “Sy vriendelike en innemende geaardheid en liefde vir sy Skepper en die natuur sal ons altyd bybly.

“Hy het ook hieraan uiting gegee in gedigte wat hy geskryf het, byvoorbeeld een wat hy gedig het toe hy nog op skool was, onder die titel: The World I Want, en later: Die Verskietende Ster.

“Ons het hom ook leer ken as ’n herder en leraar wat sy lidmate se belange altyd op die hart gedra het, asof dit sy eie huisgesin is. Sy nougesetheid waarmee hy sy preke gemaak en aan die gemeente oorgedra het, is ook weerspieël in sy kategetiese onderrig aan die ‘lammers’ wat hy liefdevol laat wei het.

“Die hulpkategete en katkisante kan sekerlik getuig van sy nougesetheid met sy Bybelse onderrig aan die kinders en onder meer met die byhou van die bywoningsregisters wat hy persoonlik in sy pragtige handskrif opgestel het en van elkeen verwag het om dit so netjies te hou.”

Van Niekerk se gesondheid het tydens sy emeritaat en ná heelparty operasies sodanig agteruitgegaan dat hy nie langer kans gesien het om ’n preekstoel te bestyg nie. Dit was dan ook vir hom bitter swaar om nee te moes sê wanneer hy uitgenooi is om die Woord te bedien.

Hy het sy eggenote en kinders, Fanie en sy vrou, Lallie, en hul twee seuntjies, asook Ido en Tildie met haar man, Freek, en ’n seuntjie nagelaat.

• (af) Buys, Bernard in Vogel, ds. Willem (et al). 2014. Die Almanak van die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika vir die jaar 2015. Potchefstroom: Administratiewe Buro.