John Wiley

Hy was die Minister van die Omgewing en Toerisme (1984-1986), daarna Minister van die Omgewing en Water (1986-1987) in die Tweede kabinet van P.W. Botha.

Wiley begin sy professionele loopbaan as inter-universiteit krieketspeler, eers as kolwer vir die Westelike Provinsie (1947-1949) en daarna vir die Universiteit van Oxford (1948-1951).

As lid van die konserwatiewe vleuel van die Verenigde Party, was hy nie net in stryd met sir De Villiers Graaff, die partyleier nie, maar ook met hervormingsleiers soos Harry Schwarz en Japie Basson, Hy stig in 1977 die Suid-Afrikaanse Party, wat herinner aan Louis Botha se ou party.

In 1980 het Wiley die Suid-Afrikaanse Party ontbind en weer by die Nasionale Party aangesluit.

Nadat hy adjunkminister vir die omgewing en visserye was (1982-1984), word hy in 1984 minister vir die omgewing en toerisme. Hy was toe die enigste lid uit die Engelssprekende blanke gemeenskap in die Suid-Afrikaanse kabinet.

Op 29 Maart 1987, terwyl hy in 'n verkiesingsveldtog veg om sy setel as adjunk te behou, pleeg hy selfmoord in sy huis in Vishoek. Die presiese motief agter sy selfmoord het 'n kwessie van bespiegeling gebly, wat wissel van finansiële probleme tot 'n persveldtog wat sy waarheid betwyfel en bespiegel het oor sy seksuele oriëntasie, tot Wiley as lid van 'n elite pedofielring onder leiding van Magnus Malan.

• Biografie
• Doodsberig, Los Angeles Time, 30 Maart 1987