Ibn Battuta

Ibn Battuta

mens

Geslag	Manlik
Naam in moedertaal	مُحمَّد بن عبد الله بن مُحمَّد اللواتي الطنجي
Gegewe naam	Mohammed
Geboortedatum	24 Februarie 1304
Geboorteplek	Tangier
Sterfdatum	1368
Sterfplek	Fes
Plek begrawe	Tomb of Ibn Batutta
Eggenoot	eerste vrou van Ibn Battuta
Moedertaal	Arabies
Taalbeheersing	Arabies, Persies, Turks
Werkveld	geografie, jurisdiction, Ontdekkingsreise, Fiqh
Geloof	Islam
Bekend vir	The Rihla
Kopieregstatus	kopiereg het verval

Oor 'n tydperk van dertig jaar, het Ibn Battuta die meeste van die Islamitiese wêreld en baie nie-Moslem lande, insluitend Noord-Afrika, die Horing van Afrika, Wes-Afrika, die Midde-Ooste, Indië, suidoos-Asië, Suidoos-Asië en China besoek. Naby die einde van sy lewe, het hy 'n rekening van sy reise, getiteld 'n Geskenk aan Diegene Wat die Wonders van Stede en die Wonders van Reis Nadink (تحفة النظار في غرائب الأمصار وعجائب الأسفار, Tuḥfat'n-Nuẓẓār fī Gharāʾib al-Amṣār wa ʿAjāʾib al-Asfār), gewoonlik net verwys as Die Reis (الرحلة, Rihla). Hierdie rekening van sy reise bied 'n beeld van die Middeleeuse beskawing wat vandag nog wyd geraadpleeg word.

 

Al wat bekend is oor Ibn Battuta se lewe kom van die outobiografiese inligting wat ingesluit is in die rekening van sy reis, wat daarop dui dat hy van Berber afkoms was, gebore in 'n familie van Islamitiese regsgeleerdes in Tangier, Marokko, op 25 Februarie 1304, tydens die bewind van die Marinid dinastie. Hy beweer afkoms van 'n Berber-stam wat bekend staan as die Lawata. As 'n jong man sou hy bestudeer het op 'n Sunni Maliki madh'hab (die Islamitiese regswetenskap skool), die dominante vorm van onderwys in Noord-Afrika op daardie tyd. Maliki Moslems het Ibn Battuta versoek om as hul godsdienstige regter te dien, aangesien hy van 'n gebied waar dit geoefen is, afkomstig was.

• 'n Oranjerooi in Delhi — Saoedi Aramco Wêreld artikel deur Tim Mackintosh-Smith (Maart/April 2006).
• Die Langste Hajj: Die Reise van Ibn Battuta — Saoedi Aramco Wêreld artikel deur Douglas Bullis (julie/augustus 2000).
• Google Books — skakel aan 'n 2004 heruitreiking van Gibb se 1929 vertaling.
• Die Franse teks van Defrémery en Wieken (1853-1858) met 'n inleiding en voetnote deur Stephane Yérasimos gepubliseer in 1982: Volume 1, Volume 2, Volume 3.