Galileo Se Eksperiment Met Die Skewe Toring Van Pisa

Deur hierdie eksperiment, sou Galileo kwansuis ontdek het dat alle voorwerpe met dieselfde versnelling val, wat sy voorspelling waar sou bewys het, en terselfdertyd Aristoteles se teorie van swaartekrag verkeerd sou bewys, aangesien dit sê dat die spoed van 'n voorwerp wat val eweredig is aan sy massa. Teen die tyd dat die eksperiment volgens Viviani plaasgevind het, het Galileo egter nog nie die finale weergawe van sy wet van vrye val geformuleer nie. Hy het wel 'n vroeër weergawe bereik wat voorspel het dat liggame van die dieselfde materiaal wat deur dieselfde medium val, dieselfde spoed sou hê.^:20 Dit staan in teenstelling met Aristoteles se leerstelling dat swaar voorwerpe vinniger as ligteres val, in direkte verhouding tot hulle gewig.^:9 Alhoewel die verhaal van die eksperiment dikwels oorvertel is, is daar is geen rekord van so 'n eksperiment deur Galileo self nie, en die meeste historici aanvaar dat dit 'n gedagte-eksperiment was, wat nie eintlik plaasgevind het nie. 'n Uitsondering hierop is Drake, wat beweer dat dit, min of meer soos deur Viviani beskryf, as 'n demonstrasie vir studente gedoen is.^{:19–21, 414–416}

Die eksperiment is wel in Delft in 16de eeuse Nederland gedoen, toe die wiskundige en fisikus Simon Stevin en Jan Cornets de Groot (die vader van Hugo de Groot) twee loodballe van die Nieuwe Kerk laat val het. Die eksperiment is beskryf in Simon Stevin se boek De Beghinselen der Weeghconst (Die Beginsels van Statiek), wat in 1586 gepubliseer is:

'Neem (soos die hooggeleerde H. IAN CORNETS DE GROOT, flukse ondersoeker van die Natuur se verborgenhede, en ek gedoen het) twee loodballe, die een tienmaal groter en swaarder as die ander, en laat hulle tesame val van 30 voet hoog, op 'n plank waarteen dit 'n merkbare geluid gee, en jy sal merk dat die ligter een nie tienmaal langer daarheen neem as die swaarder een nie, maar dat hulle tesame gelyk op die plank val, sodat hulle twee geluide een en dieselfde slag skyn te wees. Soortgelyk bevind hy dadelik dieselfde resultaat met twee ewe groot liggame in tienvoudige verhouding van gewig, daarom is Aristoteles se vermeende eweredigheid onjuis.'

Galileo het by sy hipotese bereik deur 'n bekende gedagte-eksperiment wat in sy boek Oor Beweging beskryf is. Beskou twee voorwerpe, een ligter en een swaarder, wat met 'n tou aanmekaar verbind is. Laat hierdie stelsel van voorwerpe uit 'n toring val. As ons aanvaar dat swaarder voorwerpe inderdaad vinniger as ligter voorwerpe val, sal die tou styftrek soos die ligter voorwerp die val van die swaarder voorwerp vertraag. Die stelsel sal dus stadiger as die swaarder voorwerp val. Maar as die stelsel as 'n geheel beskou word, is dit swaarder as die swaar voorwerp, en daarom moet dit vinniger val. Hierdie teenstrydigheid lei tot die gevolgtrekking dat die aanname verkeerd is.

• Terminale snelheid ('n Voorwerp wat hoog genoeg laat val word in 'n medium soos die lug, sal uiteindelik 'n konstante spoed bereik, wat die terminale snelheid genoem word, wanneer die aerodinamiese sleepkrag wat opwaarts op die liggaam inwerk, die gravitasiekrag (gewig) wat die liggaam aftrek, balanseer.)
• Newton se tweede wet

• Galileo en die Skewee Toring van Pisa
• Die hamer en veer word in die wêreld se grootste vakuumkamer laat val