Areopagosrede

Die Areopagospreek is een van die mees dramatiese en mees volledige van die toesprake in die sendingloopbaan van Paulus van Tarsus, en volg op 'n korter toespraak in Lystra (kyk Handelinge 14:15-17).

Die aanleiding vir die preek was dat Paulus verontwaardig gevoel het by aanskoue van Athene wat vol afgodsdiens was, en dan die sinagoge en markplek besoek het om te preek oor die opstanding van Jesus. Sekere Grieke het hom na 'n ontmoeting by die Areopagos geneem, die hoë appèlhof in Athene, om sy standpunt te verduidelik. Areopagos het letterlik rots van Ares beteken, en was in die midde van tempels, kultuurgeriewe, en die appèlhof geleë. Dit was teen die wet om 'n vreemde godheid in Athene te verkondig, en daarom was Paulus se preek in werklikheid 'n kombinasie van 'n "gastoespraak" en 'n verhoor.

Die preek het vyf hoofsake aangeraak:

• Inleiding: Bespreking van die onkundigheid van die heidense aanbidding (verse 23-24)
• Die een Skeppergod as die objek van aanbidding (verse 25-26)
• Die aard van God se betrokkenheid by die mensheid (verse 26-27)
• Afgode van goud, silwer en klip as objekte van valse verering (verse 28-29)
• Slotsom: Die tyd van onkundigheid het ten einde geloop (verse 30-31)

Hierdie preek illustreer die vertrekpunte van die pogings om die aard van Christus te verklaar en is 'n vroeë stap op die ontwikkelingspad van Christologie.

Paulus begin sy rede deur te beklemtoon dat dit nodig is om God te ken, eerder as om die onbekende te aanbid:

"Want terwyl ek rondgegaan en julle heiligdomme aanskou het, het ek ook 'n altaar gevind waarop geskrywe is: AAN 'N ONBEKENDE GOD. Hom dan wat julle vereer sonder om Hom te ken, verkondig ek aan julle."

Paulus het dan konsepte verduidelik soos die opstanding van die dooies en verlossing, in effek 'n voorspel tot die toekomstige debat van Christologie.

Volgens Handelinge van die Apostels het enige van die aanhoorders na die preek navolgers van Paulus geword. Dit het 'n vrou met die naam Damaris, en Dionysius, 'n raadslid van die Areopagos ingesluit. Laasgenoemde is al aan Dionysius die Areopagiet gelyk gestel, maar dit mag op historiese verwarring berus.

In die 20ste eeu, het Pous Johannes Paulus II die moderne media geskilder as die Nuwe Areopagos, waar Christenidees opnuut verduidelik en verdedig moet word, teen ongeloof en afgode van goud en silwer.