Pylsterteend: Voëlspesie

Die spesie kom ook voor in 'n klein strekie in suidelike Afrika en word dus ook as 'n Suider-Afrikaanse voël beskou. Hulle is streng nomadies. Buite die paarseisoen is hulle hoogs gesellig en vorm groot gemengde swerms met ander eende.

Pylsterteend
Die roep van Anas acuta (hulp·inligting)
Bewaringstatus
Veilig (IUCN 3.1)
Wetenskaplike klassifikasie
Domein:	Eukaryota
Koninkryk:	Animalia
Filum:	Chordata
Klas:	Aves
Orde:	Anseriformes
Familie:	Anatidae
Genus:	Anas
Spesie:	A. acuta
Binomiale naam
Anas acuta Linnaeus, 1758
Liggroen: broeigebied; blou: oorwintergebied; donker groen: permanente habitat

Eilandbevolkings het afgesplinter en ontwikkel in aparte spesies soos Eaton se pylsterteend (Anas eatoni), 'n nabyverwante spesie waarvan twee vorme op die Kergueleneilande (Anas eatoni eatoni), en Crozeteilande (Anas eatoni drygalskyi) in die suidelike Indiese Oseaan gevind word. In beide gevalle ontwikkel die manlike voēls nie volle broeivere nie.

Bedreigings vir die pylsterteend sluit in: voëlgriep en verlies van watergebiede as gevolg van ontwikkeling, besoedeling en indringerplante.

 

Die broeimannetjie is onmiskenbaar. Hy het 'n vaalgrys liggaam, wit bors en wit streep wat van die bors af met die nek langs tot by die kop loop, en 'n donkerbruin kop. Die anusstreek is vaalbruin en swart, en dit het die lang gepunte stert wat aan die spesie sy Afrikaanse, Engelse (Pintail of Northern Pintail) en wetenskaplike naam gee.

Die wyfie is ligbruin met 'n ligter bruin keel en haar gepunte stert is korter, maar sy kan maklik uitgeken word aan haar vorm, lang nek, en lang grys snawel. Onvolwasse en mannetjie-eende in niebroeiverekleed, lyk soos die wyfie. Die spesie is redelik groot vir 'n eend, maar is lig vir sy grootte; mannetjies wissel van 65 tot 75 cm in lengte, terwyl wyfies kleiner is, naamlik 50 tot 55 cm.

Die pylsterteend is 'n voël van oop watergebiede, soos nat grasvelde of toendra, en wei deur hoofsaaklik in die aand of snags vir plantvoedsel rond te pik. Tydens paartyd eet die voël ook waterinsekte, slakke en skaaldiere. Hulle wei soms op gras en sade in die velde. Hulle gebruik 'n vlak, saamgeskraapte nes op die grond, gevoer met plantmateriaal en dons, in 'n droë ligging wat redelik ver van water kan wees.

In die Hawaii-eilande oorwinter 'n paar honderd pylsterteende in vlak moerasland en oorspoelde landbouhabitatte.

Die wêreldwye pylsterteendbevolking word tans op tussen 6 100 000 en 7 500 000 geskat. Die spesie is broei-endemies in die noordelike dele van Asië en oor die grootste deel van Kanada, Alaska en die noordelike Verenigde State. Die pylsterteende oorwinter verder suid, en is endemies aan enkele dele van Europa en die Verenigde State. Die oorwinteringsgebied sluit sentrale en suidelike dele van Noord-Amerika, Noord-Afrika aan die Middellandse See en die meeste dele van Europa, 'n strook oor Afrika vanaf Mauritanië in die weste tot sover as die ewenaar in Kenia in die ooste, en van daar af noord tot by die Middellandse See, asook Indië en ander dele in die Verre-Ooste in. In Kenia bewoon hulle standhoudende watergebiede en oorwinter in groot getalle op die mere van die Groot Skeurvallei en in die sentrale en westelike hooglande.

In Suidelike Afrika word ontsnapte hokvoëls soms gesien, maar hulle kom natuurlik voor in die noordooste van Zimbabwe.

Die mannetjie het 'n hoërige "krie"-fluitgeluid, terwyl die wyfie laer kwaakgeluide maak.

• Engelse naam: Northern Pintail/Pintail
• Wetenskaplike naam: Anas acuta

Die antieke Hawaiiese naam vir die pylsterteend is Koloa Mapu wat windgewaaide eend beteken. Mapu beteken ook om te styg of soos 'n wolk te sweef.

• Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
• Lys van Suid-Afrikaanse voëls (Groepeer)
• Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name

• Newman se Voëls van Suider-Afrika
• Sasol Voëls van Suider-Afrika, Struik Uitgewers, Eerste uitgawe 1993

• All about birds - Cornell Universiteit
• RSPB A to Z of UK Birds Page

 

Wikispecies het meer inligting oor: Anas acuta