Acrux

Met ’n gesamentlike skynbare magnitude van 0,76 is dit die helderste ster in die Suiderkruis en die 13de helderste ster in die naglug. Dit is die mees suidelik geleë eerstemagnitude-ster, net effens meer suid as Alpha Centauri.

Alpha Crucis
Die posisie van Acrux.
Sterrebeeld	Suiderkruis
Spektraaltipe	B0,5IV / B1V
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming	12h 26m 35.89522s
Deklinasie	-63° 05′ 56.7343″
Skynmagnitude (m)	0,76 (1,33 / 1,75)
Absolute magnitude (M)	-3,77 (-2,2 / -2,7)
B-V-kleurindeks	-0,26
Besonderhede
Massa (M☉)	α1: 17,80 / α2α1: 15,52
Ligsterkte (L☉)	α1: 25 000 / α2α1: 16 000
Ouderdom (jaar)	10,8 miljoen
Temperatuur (K)	α1: 24 000/ α2α1: 28 000
Rotasiespoed (km/s)	α1: 120 / α2α1: 200
Ander name
α Crucis, HIP 60718, CPD−62°2745, WDS J12266-6306, CCDM J12266-6306 α1: HR 4730, HD 108248, FK5 462, GC 16952, 26 G. Crucis α2: HR 4731, HD 108249, GC 16953, 2MASS J12263615-6305571, 27 G. Crucis
Portaal    Sterrekunde

Alpha Crucis lyk met die blote oog soos ’n enkele ster, maar dit is eintlik ’n groep van verskeie sterre. Twee komponente kan visueel onderskei word: α¹ Crucis en α² Crucis; ook genoem α Crucis A en α Crucis B. Albei is B-tipe sterre, wat baie swaarder en helderder as die Son is. α¹ Crucis is self ’n spektroskopiese dubbelster met die komponente α Crucis Aa (ook bekend as Acrux) en α Crucis Ab.

 

Die twee komponente van α Crucis, α¹ en α² Crucis, is 4 boogsekondes van mekaar af geleë. α¹ het ’n magnitude van 1,4 en α² van 2,09. Albei is vroeë B-tipe sterre, met ’n oppervlaktemperatuur van onderskeidelik sowat 28 000 en 26 000 K. Hulle is 25 000 en 16 000 keer so helder as die Son. α¹ en α² wentel oor so ’n lang tydperk om mekaar dat dit nouliks gesien kan word. Uit hul minimum afstand van 430 AE kan bereken word die tydperk is sowat 1 500 jaar.

α¹ is self ’n spektroskopiese dubbelster, met komponente wat onderskeidelik 14 en 10 keer die sonmassa is; hulle wentel elke 76 dae om mekaar op ’n afstand van sowat 1 AE. Die massa van α² en van die helderder komponent, α¹, dui daarop dat hulle eendag as supernovas sal ontplof. Die onsigbare, dowwer komponent van α¹ kan ’n groot witdwerg word.

Die koeler, dowwer B-tipe ster HD 108250 lê 90 boogsekondes van die drie sterre van α Crucis en beweeg saam deur die ruimte, wat beteken dit kan deur swaartekrag daaraan verbind wees; dit word dus dikwels beskou as ’n fisiese assosiasie. Dit is self ’n spektroskopiese dubbelster, wat soms gelys word as komponent C van die α Crucis-stelsel, en dit het ’n dowwe visuele metgesel wat as komponent D gelys word. Nog sewe dowwe sterre word soms gelys as metgeselle; hulle is tot 2 boogminute ver geleë.

Op 2 Oktober 2008 het die tuig Cassini-Huygens drie van die stelsel se komponente (A, B en C) geëien terwyl Saturnus se skyf hulle verduister het.

• http://jumk.de/astronomie/big-stars/acrux.shtml
• http://www.daviddarling.info/encyclopedia/A/Acrux.html
• Acrux op WikiSky: DSS2, SDSS, GALEX, IRAS, Hydrogen α, X-Ray, Astrophoto, Sky Map, Artikels en foto's
•   Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wiki

12^h 26^m 35.89522^s, −63° 05′ 56.7343″