Alice James

en die suster van die filosoof William James en skrywer Henry James. Sy is mees bekend vir 'n dagboek wat sy in die laaste jare van haar lewe geskryf het en wat posthuum uitgegee is.

Alice James was deel van die ryk en intellektuele James-familie, maar het vroeg in haar lewe 'n aantal psigologiese en fisiese probleme ontwikkel wat uiteindelik tot haar dood op die ouderdom van 43 sou lei. Sy was die jongste van vyf kinders en het by haar ouers gebly tot hul dood in 1892. Teen die tyd het Alice reeds ten minste twee ineenstortings gehad en sou 'n aantal meer ervaar voor haar dood aan borskanker.

Sy het verskeie behandelinge vir haar aandoenings op die proef gestel, maar nooit merkbare verligting gekry nie. In 1884 het sy saam met haar metgesel, Katharine Loring, na Engeland verhuis, waar sy gewoon het tot haar dood.

Alice het 'n dagboek in 1889 begin. Die dagboek het satiriese en insigvolle kommentaar oor Engelse lewenswyses en gewoontes bevat, saam met uittreksels uit verskeie publikasies om haar opinies te ondersteun. Die dagboek was eers baie jare na haar dood gepubliseer, aangesien Alice bytende kommentaar en kritiek gelewer het op 'n verskeie mense wat by hul naam genoem is.

'n Swak-geredigeerde uitgawe het in 1934 verskyn. Leon Edel, 'n bekende Amerikaanse literêre kritikus en biograaf, het 'n voller weergawe in 1964 uitgegee. Die dagboek het Alice in 'n soort feministiese ikoon verander: sy was beskou as 'n vrou wat deur haar siektes geworstel het om haar eie stem te vind.

Jean Strouse het die standaardbiografie, Alice James: a Biography in 1980 uitgegee. Strouse het 'n balans probeer tref tussen die beeld van Alice as 'n ikoon en Alice as 'n slagoffer. Ruth Bernard Yeazell het Alice se korrespondensie in die bundel The Death and Letters of Alice James (1981) uitgegee. Susan Sontag het 'n toneelstuk oor haar geskryf, Alice in Bed (1993), wat beide 'n mengsel van simpatie en ongeduld met die onderwerp van die stuk bevat.