Aleksander Sergejewitsj Póésjkin (Russies: Александр Серге́евич Пу́шкин luister (hulp·inligting)), wetenskaplike transliterasie: Aleksandr Sergeevič Puškin; 6 Junie 1799 tot 10 Februarie 1837), was ’n Russiese Romantieke skrywer wat beskou word as die grootste Russiese digter en die vader van moderne Russies.
26 Mei] 1799 tot 10 Februarie [O.S. 29 Januarie] 1837), was ’n Russiese Romantieke skrywer wat beskou word as die grootste Russiese digter en die vader van moderne Russies.
Aleksander Poesjkin | |
---|---|
Portret van Aleksander Poesjkin deur Wasilij Tropinin | |
Gebore | Aleksander Sergejewitsj Poesjkin 6 Junie 1799 |
Sterf | 10 Februarie 1837 (op 37) Sint Petersburg, Russiese Ryk |
Nasionaliteit | Rusland |
Beroep | Digter, romanskrywer, dramaturg |
Bekend vir | Eugene Onegin, Die Kaptein se Dogter, Boris Godoenof, Roeslan en Ljoedmila |
Eggenoot | Natalja Poesjkina (1831–1837) |
Kinders | Aleksander, Grigori, Maria en Natalja |
Ouer(s) | Sergei Lwowitsj Poesjkin Nadezjda Ossipowna Gannibal |
Handtekening | |
Hy het voorbrand gemaak vir die gebruik van omgangstaal in sy gedigte en toneelstukke en so ’n storie-styl – drama, romanse en satire gemeng – geskep wat sedertdien met die Russiese letterkunde verbind word en wat ’n groot invloed op latere Russiese skrywers gehad het.
Poesjkin is in Moskou gebore en het op 15-jarige ouderdom sy eerste gedig gepubliseer. Hy is wyd in die letterkundige wêreld erken teen die tyd dat hy aan die Keiserlike Liseum in Tsarskoje Selo gegradueer het. Hy het sosiale hervorming voorgestaan en het in die vroeë 1820's met die regering gebots. Daarvoor is hy na Suid-Rusland verban. Terwyl hy streng deur regeringsensors dopgehou is en nie toegelaat is om te reis en te skryf soos hy wou nie, het hy sy beroemdste toneelstuk, die drama Boris Godoenof, geskryf, maar hy kon dit eers jare later publiseer. Sy rymroman Eugene Onegin het van 1825 tot 1832 in dele verskyn.
Poesjkin en sy vrou, Natalja Nikolajewna Gontsjarow, met wie hy in 1831 getroud is, het later in hoë sosiale kringe beweeg. In 1837, terwyl sy skuld al hoe groter geword het te midde van gerugte dat sy vrou ’n buite-egtelike verhouding het, het Poesjin haar vermeende minnaar, Georges d'Anthès, tot ’n tweegeveg uitgedaag. Poesjkin is noodlottig gewond en het twee dae later gesterf.
Poesjkin se pa, Sergei Lwowitsj Poesjkin, stam af van ’n vooraanstaande adellike familie en sy ma, Nadezjda Ossipowna Gannibal, van Duitse en Skandinawiese adel.
Haar pa se pa, dus Poesjkin se oupagrootjie, wat deur Pieter die Grote grootgemaak is, was Abram Gannibal, ’n Afrikaan. Volgens een teorie het hy gekom van ’n dorpie met die naam Logon in Noord-Ethiopië (toe bekend as Abissinië). Meer onlangse navorsing toon egter dat hy van Kameroen was. Nadat hy in Frankryk ’n militêre ingenieur geword het, het hy goewerneur van Rewal geword en eindelik hoof van die bou van seeforte en kanale in Rusland.
Poesjkin het vier kinders uit sy huwelik met Natalja gehad: Aleksander, Grigori, Maria en Natalja.
Aleksander Poesjkin word beskou as die vader van die Russiese letterkunde. Hy het nie net die hoogs genuanseerde vlak van taal geskep wat Russiese letterkunde ná hom kenmerk nie, hy het ook die Russiese leksikon aansienlik aangevul. Waar daar gapings in die Russiese woordeskat was, het hy leenwoorde geskep.
Sy ryk woordeskat en hoogs sensitiewe styl is die grondslag van die moderne Russiese letterkunde. Die Russiese letterkunde begin in werklikheid by Poesjkin. Hy het Rusland bekend gestel aan al die Europese letterkundige genres asook ’n groot aantal Wes-European skrywers. Hoewel hy jonk dood is, het hy voorbeelde nagelaat van feitlik elke letterkundige genre van sy tyd: die liriese gedig, die roman, die kortverhaal, die drama, die kritiese essay en selfs die persoonlike brief. Sy werke het feitlik al die skrywers ná hom beïnvloed, van Leo Tolstoi tot Maksim Gorki.
Baie van sy werke word as meesterstukke beskou, soos die gedig Die Brons Ruiter en die drama Die Klipgas, ’n verhaal oor die val van Don Juan. Sy poëtiese kort drama Mozart en Salieri was die inspirasie vir Peter Shaffer se Amadeus.
Poesjkin se werke het ook materiaal verskaf vir onder andere Russiese komponiste. Michail Glinka se Roeslan en Ljoedmila is die vroegste belangrike opera wat deur Poesjkin geïnspireer is en ’n mylpaal in die tradisie van Russiese musiek. Pjotr Tsjaikofski se operas Eugene Onegin (1879) en Die Skoppensvrou (1890) het dalk buite Rusland beter bekend geword as Poesjkin se eie werke met dieselfde name. Modest Mussorgsky se grootse Boris Godoenof (twee weergawes, 1868-9 en 1871-2) tel onder die heel beste en oorspronklikste Russiese operas.
Van sy werke sluit in:
Wiki Commons bevat media in verband met Aleksander Poesjkin. |
This article uses material from the Wikipedia Afrikaans article Aleksander Poesjkin, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Inhoud is onderhewig aan CC BY-SA 4.0, tensy anders vermeld. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Afrikaans (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.